Tani je displinuar,i tha ajo vetes me qetesin e nje lumi qe ska rrebeshe,duke shtrenguar ne duar nje tufe mendimesh te zhubravitura neper kohe.
Ecte me koken lart,pa folur,dukej qe merrte fryme pak me veshtersi,ndoshta ajri apo radioaktiviteti i paqes berthamore,ja bente kete.Here here degjonte neper lajme te flitej , qe hidhen ne emer te paqes,dhe ndaj i falte proceset e azmes.Ecte,nuk harronte te ecte me dinijitetin e displines,i thoshte vetes me krenari, qe tashme je displinuar,drejt te duhures,te dashures,te drejtes,se moralshmes,ke perjashtuar cdo gje te lige,cdo histerizem,cdo ndjenje keqesie etj etj,,si keto. Nderkohe qe tufa e mendimeve qe mbante ne dore, here e perplaste ne ne cep rruge here ne ne shkurre,here here e leshonte te ikte nga dora,sepse i dukeshin qe i trazonin displinen.,
Por ato i ngjiteshin per kurrizi,,shpesh qeshte tek i leshonte,dhe e ato ktheheshin perseri ne kurrizin e saj te zhveshur.
Hapat i kishte stabel.medimet gjitheashtu te displinuara,qeshte me displinen,levizte me disiplin dhe shikonte gjithashtu me displine.
Ju kishte bere disiplina kryefjala e kesaj ecje misterioze.
Tani tha ajo me vete une do jem qenia prefekte,a"thua tashme zbulova disiplinen ne te cilen do lundroj perpikmerisht,duhet te jem njeriu prefekt i disiplines,ta shperndaj kete filozofi racionaliste neper dishepujt e disiplines.
Koha kaloj,rruget kalonin gjithashtu,frymarrja here i bllokohej here clirohej,me avuj te ngerdheshur,por keto s"kishirn rendesi,,.
rendesi kishte tashme te percaktonte veten si termi displinues ne kete filozofi percelani shoqeror.
E vetmja gje qe shqetesonte pak ishin tufa e mendimeve qe mbante ne dore,por dhe ato kur permendte fjalen displine ne mendje ,,tak i perplaste,,dhe ato heshtnin ne kurrizin e saj te zhveshur,,,,
Ecte me koken lart,pa folur,dukej qe merrte fryme pak me veshtersi,ndoshta ajri apo radioaktiviteti i paqes berthamore,ja bente kete.Here here degjonte neper lajme te flitej , qe hidhen ne emer te paqes,dhe ndaj i falte proceset e azmes.Ecte,nuk harronte te ecte me dinijitetin e displines,i thoshte vetes me krenari, qe tashme je displinuar,drejt te duhures,te dashures,te drejtes,se moralshmes,ke perjashtuar cdo gje te lige,cdo histerizem,cdo ndjenje keqesie etj etj,,si keto. Nderkohe qe tufa e mendimeve qe mbante ne dore, here e perplaste ne ne cep rruge here ne ne shkurre,here here e leshonte te ikte nga dora,sepse i dukeshin qe i trazonin displinen.,
Por ato i ngjiteshin per kurrizi,,shpesh qeshte tek i leshonte,dhe e ato ktheheshin perseri ne kurrizin e saj te zhveshur.
Hapat i kishte stabel.medimet gjitheashtu te displinuara,qeshte me displinen,levizte me disiplin dhe shikonte gjithashtu me displine.
Ju kishte bere disiplina kryefjala e kesaj ecje misterioze.
Tani tha ajo me vete une do jem qenia prefekte,a"thua tashme zbulova disiplinen ne te cilen do lundroj perpikmerisht,duhet te jem njeriu prefekt i disiplines,ta shperndaj kete filozofi racionaliste neper dishepujt e disiplines.
Koha kaloj,rruget kalonin gjithashtu,frymarrja here i bllokohej here clirohej,me avuj te ngerdheshur,por keto s"kishirn rendesi,,.
rendesi kishte tashme te percaktonte veten si termi displinues ne kete filozofi percelani shoqeror.
E vetmja gje qe shqetesonte pak ishin tufa e mendimeve qe mbante ne dore,por dhe ato kur permendte fjalen displine ne mendje ,,tak i perplaste,,dhe ato heshtnin ne kurrizin e saj te zhveshur,,,,