Shiko fotografinë 1919863
Në mars, qeveria britanike publikoi një raport të të gjithave kërcënimeve me të cilat përballet vendi dhe se si do t’u përgjigjej atyre, nga autokracitë armiqësore dhe krimi kibernetik te terrorizmi dhe tregtia e paligjshme. Pika e përbashkët e këtyre rreziqeve janë: paratë e pista. Këto grupe mafioze fshehin pasurinë e tyre në hijet e sistemit financiar: duke përdorur bankat e dyshimta. Hulumtimi i këtyre aktiviteteve do të zbulojë sekretet e tyre dhe do të bëjë të gjithë britanikët më të sigurt.
Kjo gjithashtu do t’i bëjë më të begatë: më shumë se 2,200 akte mashtrimi raportohen çdo ditë në Britani. Këto krime kushtojnë miliarda paund dhe shpesh prekin më shumë njerëzit e moshuar. Për ata që shqetësoheshin për dëmet e shkaktuara nga mashtrimi dhe korrupsioni, mungesa e të dhënave është dëshpëruese.
Në fjalimin e Mbretëreshës në Dhjetor 2019, qeveria premtoi se do të detyrojë pronarët të deklarojnë pronat dhe identitetin e tyre. Ky premtim nuk është mbajtur deri më sot; dhe plani i vonuar prej kohësh për të vendosur urdhër mbi Kompanitë House, vendi që mashtruesit britanikë dhe të huajt përdorin për të regjistruar kompanitë e tyre, është ende shumë larg.
Sigurisht, ka një sasi të madhe dëmesh të lidhura me Covid që duhen të trajtohen si çështje kryesore. Liria e fjalës është nën kërcënim, por jo nga studentët e djathtë. Në vend të kësaj është nga njerëzit e pasur që përdorin gjykatat britanike për të mbyllur hetimet për pasurinë e tyre. Catherine Belton, një gazetare, aktualisht është paditur nga katër miliarderë të ndryshëm rusë dhe Rosneft, kompania më e madhe shtetërore e naftës në Rusi, për librin e saj “Njerëzit e Putin” .
Nuk e di cila është e vërteta e akuzave, por perspektiva e përballjes me këtë lloj kërcënimi i pengon gazetarët të shkruajnë për të pasurit., Qeveria po mbron problemet e politikës së jashtme. Johnson po lëviz pikërisht në drejtim të kundërt me Shtetet e Bashkuara, ku Shtëpia e Bardhë e Joe Biden ka premtuar t’i japë përparësi betejës kundër kleptokracisë dhe parave të paligjshme.
Qeveria e Johnson pretendonte të bënte të njëjtën gjë si Biden muajin e kaluar me një regjim të ri sanksionesh, duke premtuar të vinte në shënjestër pasuritë e zyrtarëve të korruptuar. Disa ishin të kënaqur me atë entuziazëm që plani u mirëprit në Uashington, por në realitet skema është një qershi mbi një tortë jo-ekzistente.
Të metat në qasjen e MB-së për të luftuar financat e paligjshme janë më të thella sesa vetëm disa premtime që nuk u mbajtën kurrë dhe legjislacioni i munguar. Strategjia e Agjencisë Kombëtare të Krimit (NCA) tani po përballet me një faturë të madhe shpenzimesh. Drejtoresha e NCA, Lynne Owens, ka pranuar se ajo është “e shqetësuar për ndikimin në buxhetin e vendit.”
Shqetësimi i Drejtoreshës së NCA, Lynne Owens është dëshpërues, nëse nuk është befasues. Njësia ndërkombëtare e korrupsionit e NCA ka një buxhet vjetor prej pak më shumë se 4 milion paund – shuma që një oligark mund të shpenzojë lehtësisht për disa udhëtime në Harrods .
Institucionet financiare dhe qytetarët e zakonshëm përdorin mjete të tilla si raporte të dyshimta të veprimtarive dhe linjën e mashtrimit të veprimeve të policisë për të raportuar dyshime për krimet financiare.
Mbrojtja e Mbretërisë së Bashkuar kundër parave të pista është e gjitha një rrëmujë, kur ato nuk mungojnë tërësisht. Rindërtimi i tyre do të kërkojë vite durim, punë të kushtueshme dhe të vështirë për të gjithë qeverinë. Fatkeqësisht, qeverisë së Johnson i mungon qëndrueshmëria, durimi ose përkushtimi për detyrën. Ky është një lajm i mirë për mashtruesit dhe hajdutët e botës dhe një lajm jashtëzakonisht i keq për pjesën tjetër.
/The Guardian/BM
Në mars, qeveria britanike publikoi një raport të të gjithave kërcënimeve me të cilat përballet vendi dhe se si do t’u përgjigjej atyre, nga autokracitë armiqësore dhe krimi kibernetik te terrorizmi dhe tregtia e paligjshme. Pika e përbashkët e këtyre rreziqeve janë: paratë e pista. Këto grupe mafioze fshehin pasurinë e tyre në hijet e sistemit financiar: duke përdorur bankat e dyshimta. Hulumtimi i këtyre aktiviteteve do të zbulojë sekretet e tyre dhe do të bëjë të gjithë britanikët më të sigurt.
Kjo gjithashtu do t’i bëjë më të begatë: më shumë se 2,200 akte mashtrimi raportohen çdo ditë në Britani. Këto krime kushtojnë miliarda paund dhe shpesh prekin më shumë njerëzit e moshuar. Për ata që shqetësoheshin për dëmet e shkaktuara nga mashtrimi dhe korrupsioni, mungesa e të dhënave është dëshpëruese.
Në fjalimin e Mbretëreshës në Dhjetor 2019, qeveria premtoi se do të detyrojë pronarët të deklarojnë pronat dhe identitetin e tyre. Ky premtim nuk është mbajtur deri më sot; dhe plani i vonuar prej kohësh për të vendosur urdhër mbi Kompanitë House, vendi që mashtruesit britanikë dhe të huajt përdorin për të regjistruar kompanitë e tyre, është ende shumë larg.
Sigurisht, ka një sasi të madhe dëmesh të lidhura me Covid që duhen të trajtohen si çështje kryesore. Liria e fjalës është nën kërcënim, por jo nga studentët e djathtë. Në vend të kësaj është nga njerëzit e pasur që përdorin gjykatat britanike për të mbyllur hetimet për pasurinë e tyre. Catherine Belton, një gazetare, aktualisht është paditur nga katër miliarderë të ndryshëm rusë dhe Rosneft, kompania më e madhe shtetërore e naftës në Rusi, për librin e saj “Njerëzit e Putin” .
Nuk e di cila është e vërteta e akuzave, por perspektiva e përballjes me këtë lloj kërcënimi i pengon gazetarët të shkruajnë për të pasurit., Qeveria po mbron problemet e politikës së jashtme. Johnson po lëviz pikërisht në drejtim të kundërt me Shtetet e Bashkuara, ku Shtëpia e Bardhë e Joe Biden ka premtuar t’i japë përparësi betejës kundër kleptokracisë dhe parave të paligjshme.
Qeveria e Johnson pretendonte të bënte të njëjtën gjë si Biden muajin e kaluar me një regjim të ri sanksionesh, duke premtuar të vinte në shënjestër pasuritë e zyrtarëve të korruptuar. Disa ishin të kënaqur me atë entuziazëm që plani u mirëprit në Uashington, por në realitet skema është një qershi mbi një tortë jo-ekzistente.
Të metat në qasjen e MB-së për të luftuar financat e paligjshme janë më të thella sesa vetëm disa premtime që nuk u mbajtën kurrë dhe legjislacioni i munguar. Strategjia e Agjencisë Kombëtare të Krimit (NCA) tani po përballet me një faturë të madhe shpenzimesh. Drejtoresha e NCA, Lynne Owens, ka pranuar se ajo është “e shqetësuar për ndikimin në buxhetin e vendit.”
Shqetësimi i Drejtoreshës së NCA, Lynne Owens është dëshpërues, nëse nuk është befasues. Njësia ndërkombëtare e korrupsionit e NCA ka një buxhet vjetor prej pak më shumë se 4 milion paund – shuma që një oligark mund të shpenzojë lehtësisht për disa udhëtime në Harrods .
Institucionet financiare dhe qytetarët e zakonshëm përdorin mjete të tilla si raporte të dyshimta të veprimtarive dhe linjën e mashtrimit të veprimeve të policisë për të raportuar dyshime për krimet financiare.
Mbrojtja e Mbretërisë së Bashkuar kundër parave të pista është e gjitha një rrëmujë, kur ato nuk mungojnë tërësisht. Rindërtimi i tyre do të kërkojë vite durim, punë të kushtueshme dhe të vështirë për të gjithë qeverinë. Fatkeqësisht, qeverisë së Johnson i mungon qëndrueshmëria, durimi ose përkushtimi për detyrën. Ky është një lajm i mirë për mashtruesit dhe hajdutët e botës dhe një lajm jashtëzakonisht i keq për pjesën tjetër.
/The Guardian/BM
