Kresha
A pretty face can never trick me
Titulli: Dielli dhe Zoti.
Ne fakt, teoria se gjithesia eshte e perjetshme eshte ne nje pozite seriozisht te veshtire perballe Ligjit te Dyte te Termodinamikes. Ligji i Dyte thote se crregullimi rritet vazhdimisht me kalimin e kohes Prej ketij ligji rrjedh se gjithesia duhet te kete patur nje fillim. Sikurse progresi njerezor qe e ka nje fillim, edhe gjithesia e ka nje fillim. Perndryshe, gjithesia aktualisht do te ishte ne nje gjendje crregullimi te plote dhe cdo gje do te ishte ne te njejten temperature..!
Ne nje gjithesi te perjetshme e te pafundme, cdo drejtim shikimi do te perfundonte ne siperfaqen e nje ylli. Kjo do te thote se nata qiellore do te ishte po aq e ndritshme sa dhe siperfaqja e Diellit. E vetmja menyre per te shmangur kete problem do te ishte nese, per ndonje arsye yjet nuk do leshonin rrezatim perpara nje momenti te caktuar ne kohe. Ne nje gjithesi qe vazhdimisht ka qene statike, nuk mund te kete pasur asnje arsye dinamike pse yjet befas te kene filluar te ndricojne ne nje fare kohe.
Cdo "ndezje e drites" duhej te ndodhte detyrimisht prej nje nderhyrjeje nga jashte gjithesise. Situata paraqitet krejt ndryshe kur eshte supozuar se gjithesia nuk eshte statike, por ne zgjerim te vazhdueshem. Pra, lirisht mund te themi qe edhe gjithesia do ta kete fundin e vet si cdo gje tjeter qe eshte krijuar
Ne fakt, teoria se gjithesia eshte e perjetshme eshte ne nje pozite seriozisht te veshtire perballe Ligjit te Dyte te Termodinamikes. Ligji i Dyte thote se crregullimi rritet vazhdimisht me kalimin e kohes Prej ketij ligji rrjedh se gjithesia duhet te kete patur nje fillim. Sikurse progresi njerezor qe e ka nje fillim, edhe gjithesia e ka nje fillim. Perndryshe, gjithesia aktualisht do te ishte ne nje gjendje crregullimi te plote dhe cdo gje do te ishte ne te njejten temperature..!
Ne nje gjithesi te perjetshme e te pafundme, cdo drejtim shikimi do te perfundonte ne siperfaqen e nje ylli. Kjo do te thote se nata qiellore do te ishte po aq e ndritshme sa dhe siperfaqja e Diellit. E vetmja menyre per te shmangur kete problem do te ishte nese, per ndonje arsye yjet nuk do leshonin rrezatim perpara nje momenti te caktuar ne kohe. Ne nje gjithesi qe vazhdimisht ka qene statike, nuk mund te kete pasur asnje arsye dinamike pse yjet befas te kene filluar te ndricojne ne nje fare kohe.
Cdo "ndezje e drites" duhej te ndodhte detyrimisht prej nje nderhyrjeje nga jashte gjithesise. Situata paraqitet krejt ndryshe kur eshte supozuar se gjithesia nuk eshte statike, por ne zgjerim te vazhdueshem. Pra, lirisht mund te themi qe edhe gjithesia do ta kete fundin e vet si cdo gje tjeter qe eshte krijuar