PiNkY
Anëtar i Nderuar
-
- Anëtarësuar më
- Apr 25, 2011
-
- Mesazhe
- 4,493
-
- Reagimet e mara
- 292
Dhrovjani i vendosur mes maleve të Kazanjës dhe Koqinolitharit në Delvinë përfaqëson një prej fshatrave më të bukur malorë në këtë krahinë.
Fshati i 40 puseve të vjetra dhe 16 kishave është ndërtuar ne nje grope te madhe tektonike-karstike, historikisht e shfrytëzuar për nxjerrjen e evaporiteve. Dhrovjani, një qender e banuar që prej shek V para Krishtit nën emërtimin e qytezës së Dryovisit me rrënojat ende prezente në faqen e malit, përfaqëson një oaz të vertetë natyror të vendosur 450 mbi nivelin e detit.
Rruga për në fshat në gjendje mjaft të amortizuar kalon mes pyjeve të lisit e Valanidhit . Eksporti i këtyre drurëve drejt vendeve të Europës është i njohur në këtë zonë që prej shek. 17.
Historia dhe legjenda thotë se në Dhrovjan ne vitin 1774 eshte hapur shkolla e pare fillore, me kontributin e vete banorëve, ku grate e fshatit dhuruan gjithë dekoracionet e arit nga veshjet e tyre tradicionale per hapjen e shkolles, pas thirrjes që u bëri Shën Kozmai, në atë kohë mësues në fshat.
Dhrovjani që në fillim të shek. XX numëronte rreth 400 shtëpi dhe kishte aktive të 16 kishat e tij sot banohet nga rreth 100 të moshur , ish të burgosur të sistemit të kaluar apo pensionistë që kanë shpenzuar dekada të tëra pune në minierën e kripës së gurit më e madhja në Shqipëri gjatë kohës së shtetit socialist.
40 puset madhështore të Dhrovjanit u shpallën monumente kulture në vitet 70 bashkë me 3 prej 16 kishave dhe disa banesa tradicionale të tipit kullë. Sot gjendja e këtyre monumenteve është kritike. Kishat që nuk janë kthyer ende në rrënoja janë bastisur dhe vjedhur. Afreskët e kishës së Shën Marisë dhe Shën Nikollës kanë humbur ngjyrat dhe po degradojnë dita ditës ndërsa fshati i lidhur ngushtë ndër shekuj me kulturën po humbet dita ditës pjesë të trashëgimisë materiale dhe shpirtërore.
/ Top Channel /
Fshati i 40 puseve të vjetra dhe 16 kishave është ndërtuar ne nje grope te madhe tektonike-karstike, historikisht e shfrytëzuar për nxjerrjen e evaporiteve. Dhrovjani, një qender e banuar që prej shek V para Krishtit nën emërtimin e qytezës së Dryovisit me rrënojat ende prezente në faqen e malit, përfaqëson një oaz të vertetë natyror të vendosur 450 mbi nivelin e detit.
Rruga për në fshat në gjendje mjaft të amortizuar kalon mes pyjeve të lisit e Valanidhit . Eksporti i këtyre drurëve drejt vendeve të Europës është i njohur në këtë zonë që prej shek. 17.
Historia dhe legjenda thotë se në Dhrovjan ne vitin 1774 eshte hapur shkolla e pare fillore, me kontributin e vete banorëve, ku grate e fshatit dhuruan gjithë dekoracionet e arit nga veshjet e tyre tradicionale per hapjen e shkolles, pas thirrjes që u bëri Shën Kozmai, në atë kohë mësues në fshat.
Dhrovjani që në fillim të shek. XX numëronte rreth 400 shtëpi dhe kishte aktive të 16 kishat e tij sot banohet nga rreth 100 të moshur , ish të burgosur të sistemit të kaluar apo pensionistë që kanë shpenzuar dekada të tëra pune në minierën e kripës së gurit më e madhja në Shqipëri gjatë kohës së shtetit socialist.
40 puset madhështore të Dhrovjanit u shpallën monumente kulture në vitet 70 bashkë me 3 prej 16 kishave dhe disa banesa tradicionale të tipit kullë. Sot gjendja e këtyre monumenteve është kritike. Kishat që nuk janë kthyer ende në rrënoja janë bastisur dhe vjedhur. Afreskët e kishës së Shën Marisë dhe Shën Nikollës kanë humbur ngjyrat dhe po degradojnë dita ditës ndërsa fshati i lidhur ngushtë ndër shekuj me kulturën po humbet dita ditës pjesë të trashëgimisë materiale dhe shpirtërore.
/ Top Channel /