Love
βeℓℓe â๓e
Nga malet e Shqipërisë së jugut, ku drejtoi çetën dhe luftën e Mallakastrës.
Një jetë me luftë e penë për mëmëdhenë. Që del sot nga arkivat dhe përmes këtyre fotove historike E vetmja rrugë për çlirimin e Shqipërisë, sipas tij, ishte kryengritja e përgjithshme e armatosur. U vendos në 1907-ën në krye të çetës së armatosur që vepronte në Shqipërinë e Jugut, e sidomos në krahinat e Gjirokastrës dhe të Korçës. Me vendim të Komitetit të Gjirokastrës, anëtarë të çetës së tij vranë në fillim të marsit 1908 në Gjirokastër komandantin turk të xhandarmërisë.
Në thirrjen “Nga malet e Shqipërisë” drejtuar bashkatdhetarëve të tij dhe botuar në janar 1907 në gazetën “Shpresa e Shqipërisë“, اerçiz Topulli, pasi dënonte grabitjet e administratës osmane kërkonte që Shqipëria të shkëputej nga Perandoria Osmane dhe të bëhej e lirë dhe e pavarur. Pas fitores së revolucionit xhonturk të 1908, punoi për formimin e klubeve shqiptare dhe për çeljen e shkollave shqipe në viset e ndryshme të vendit.
Pas Shpalljes së Pavarësisë së Shqipërisë, më 28 nëntor 1912 u vu në shërbim të qeverisë së Ismail Qemalit dhe luftoi për mbrojtjen e tërësisë territoriale të atdheut, në disa kryengritje të armatosura, për sprapsjen e grekëve nga tokat e pushtuara në jug (pas konferencës së Londrës), por edhe kundër rebelimit të Haxhi Qamilit në Shqipërinë e Mesme. Në shtator të vitit 1914, اerçiz Topulli e Muço Qulli lëvizën drejt Shkodrës, ku mendohet të kenë shkuar për t’iu bashkuar mbrojtjes së trojeve nga pushtimi serbo-malazez.
U arrestuan për të parën herë në 28 qershor dhe u liruan shumë shpejt. Në 7 korrik 1915 u arrestuan përsëri në Fushën e Shtoit (Shkodër) nga një togë malazeze rrugës për në اetinë. Për 20 vjet eshtrat e dy heronjve mbetën pa varr, në Shtoj të Shkodrës, deri sa u zbuluan në vitin 1936 nga Javer Hrushidi, mik fëmijërie me اerçizin dhe prefekt i Shkodrës asokohe.
Burimi: Mapo
Një jetë me luftë e penë për mëmëdhenë. Që del sot nga arkivat dhe përmes këtyre fotove historike E vetmja rrugë për çlirimin e Shqipërisë, sipas tij, ishte kryengritja e përgjithshme e armatosur. U vendos në 1907-ën në krye të çetës së armatosur që vepronte në Shqipërinë e Jugut, e sidomos në krahinat e Gjirokastrës dhe të Korçës. Me vendim të Komitetit të Gjirokastrës, anëtarë të çetës së tij vranë në fillim të marsit 1908 në Gjirokastër komandantin turk të xhandarmërisë.
Në thirrjen “Nga malet e Shqipërisë” drejtuar bashkatdhetarëve të tij dhe botuar në janar 1907 në gazetën “Shpresa e Shqipërisë“, اerçiz Topulli, pasi dënonte grabitjet e administratës osmane kërkonte që Shqipëria të shkëputej nga Perandoria Osmane dhe të bëhej e lirë dhe e pavarur. Pas fitores së revolucionit xhonturk të 1908, punoi për formimin e klubeve shqiptare dhe për çeljen e shkollave shqipe në viset e ndryshme të vendit.
Pas Shpalljes së Pavarësisë së Shqipërisë, më 28 nëntor 1912 u vu në shërbim të qeverisë së Ismail Qemalit dhe luftoi për mbrojtjen e tërësisë territoriale të atdheut, në disa kryengritje të armatosura, për sprapsjen e grekëve nga tokat e pushtuara në jug (pas konferencës së Londrës), por edhe kundër rebelimit të Haxhi Qamilit në Shqipërinë e Mesme. Në shtator të vitit 1914, اerçiz Topulli e Muço Qulli lëvizën drejt Shkodrës, ku mendohet të kenë shkuar për t’iu bashkuar mbrojtjes së trojeve nga pushtimi serbo-malazez.
U arrestuan për të parën herë në 28 qershor dhe u liruan shumë shpejt. Në 7 korrik 1915 u arrestuan përsëri në Fushën e Shtoit (Shkodër) nga një togë malazeze rrugës për në اetinë. Për 20 vjet eshtrat e dy heronjve mbetën pa varr, në Shtoj të Shkodrës, deri sa u zbuluan në vitin 1936 nga Javer Hrushidi, mik fëmijërie me اerçizin dhe prefekt i Shkodrës asokohe.
Burimi: Mapo