25 dhjetor 1914/ Si anglezët dhe gjermanët lanë armët, për të luajtur futboll

Armëpushimi i Krishtlindjes së vitit 1914 meriton të kujtohet çdo vit në përvjetorin e 25 dhjetorit përmes historisë së protagonistëve të saj.​

EUROPË-Armëpushimi i Krishtlindjes së vitit 1914 meriton të kujtohet çdo vit në përvjetorin e 25 dhjetorit përmes historisë së protagonistëve të saj. Në parathënien e librit “Armëpushimi i Krishtlindjeve”, Alan Cleaver shkruan se nata e Krishtlindjes shënoi fundin e javëve të shiut të rrëmbyeshëm. Kur shiu pushoi, një acar i fortë mbuloi të gjithë peizazhin dhe kur ushtarët u zgjuan e gjetën veten të zhytur në dëborë: një Krishtlindje e bardhë e vërtetë.
Siç raporton dëshmia e një ushtari britanik:


Unë kisha 50 burra në togën time para betejës dhe në fund mbetën 29. Shumica e të tjerëve u plagosën. Data 25 dhjetor, ishte një ditë shumë ndryshe, ne i kaluam Krishtlindjet në paqe në vend që të vazhdonim të qëllonim njëri-tjetrin. Disi u vendos një armëpushim dhe ne biseduam me gjermanët midis llogoreve.
Në një moment, një ushtar gjerman u tregon të tjerëve një objekt të pazakontë në kohë lufte: nuk është një pushkë, por një top futbolli.

Në fund të fundit, nuk duhet shumë për të luajtur një ndeshje, vetëm një top i hedhur në qendër të fushës dhe loja fillon, të gjithë duket se janë dakord menjëherë.


Këtu ushtarët britanikë dhe gjermanë ndahen në dy ekipe kundërshtare dhe fillojnë të luajnë.Ndeshja e futbollit vazhdon për një gjysmë ore, në fund gjermanët fitojnë 3 me 2. Pastaj këtu gjithçka përfundoi siç filloi, ushtarët kthehen pa dëshirë në llogoret e tyre.

To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.

Accept third party cookies

Siç thonë ushtratët anglezë në letra:

Në disa zona ishim vetëm 100 metra larg tyre dhe folëm gjithë natën. Ata gjithashtu u ofruan të luanin futboll. Në kthim do t’ju tregoj përsëri për transformimin e pabesueshëm që ndodhi në agim të ditës së Krishtlindjes. Asnjë e shtënë nuk është gjuajtur sot dhe ngrica është ende e paprekur në tokën e ngrirë. Një ndryshim i bukur pas shiut.

Pas armëpushimit, lufta rifillon, por ushtarët refuzuan të qëllonin armikun me të cilin ishin vëllazëruar. Si ndëshkim, ushtarët britanikë dërgohen në frontin e Verdunit, ndërsa gjermanët në frontin lindor. Për një ditë e një natë të vetme, gjermanët dhe anglezët nuk kishin qenë më armiq dhe ishin bashkuar në një përqafim vëllazëror.

E.Ç (Dosja.al)

Eh!
Luftrat nuk krijohen kurre nga popujt!
Por nga interesat e disave,te fuskosura me pas si gjeo-politike.

Te vdesesh duke festuar e kenduar nuk ka gje ma te bukur.
Ne nje nate si kjo, dikur, na ishin shterre zerat duke ja thene kenges: O moj Shqiperi mos thuaj mbarova.