Gjarperesha
Anëtar i Respektuar
Xhelozia dhe Dashuria
Pse duhet qe njera nga to te jetoje e pavarur nga tjetra kur te dyja jane pasoje e njera tjetres. Njeriu eshte nje qenie teper delikate ne trajtimin e ketyre dy koncepteve, dhe shpesh ato ngaterrohen ne percaktimin e origjines se tyre. Kur dashurohesh, ndihesh i lumtur, gezuar, entuziast, shpesh euforik ne veprime dhe nje mendjemadhesi behet prezant ne karakterin tuaj. Kjo nuk eshte gje tjeter vecse nje periudhe tranzite qe eshte prognoze e vete ecurise se jetes.
Personi qe ju doni, eshte perfekti, ne te ju gjeni ate qe deshironit, ate qe kerkonit, ate qe enderronit, ate qe mendonit. E shikoni drejt e ne sy dhe nje shkendije dashurie pozicionohet ne zemrat e te dyve, ndoshta eshte mashkulli ai qe shpesh bie "viktime" e veshjes dhe bukurise, pra me nje fjale pamjes se jashtme. Shume shpejt e kupton ate qe nuk ka kuptuar asgje , vazhdon te qendroje ne pozicionin e tij, te eksituar epsheror. Tek ai ekziston nje magnet polet e te cilit terheqin cdo "qenie" qe leviz me minifund, te lyer e pispillosur, bjonde e me bukuri "perrallore".
Duhet te jete nje mallkim per meshkuj te trajtohen si gura shahu nga seksi femer, ndonese ne shume raste te tjera jane femrat ato qe "tradhetohen" nga dashuria e rreme e tyre. Menjehere sapo dy persona njihen tek ta, ndizet nje zjarr, flaket e te cilit i ndiejne vetem ata, nje ndjesi qe i ben ata te diferencohen nga bota reale; dhe te jetojne ne emocionet e nje jete virtuale, ku asnje ska me te drejte per ta, asnje nuk i kupton aq sa duhet, askush si lejon te bejne ate qe ata duan, asnje nuk i ofron ate qe ata ndjenje dhe marrin nga njeri-tjetri.
Mendojne se tani jane ne gjendje te perballojne cdo gje ne krahet dhe buzet e njeri-tjetrit dhe si dy trumcake ne stinen e dimrit, dalin e cicerojne parqeve dhe lulishteve, duke treguar indiferencen e tyre per kedo qe i sheh. Pse te mendojne valle per ate qe te tjeret mund te mendojne per ta? Jane ata qe vendosin dhe dine me se miri se cfare eshte e mire dhe e keqe per ta. Jeta ka arritur "pikun", dhe ata enden te lumtur ne krahet e njeri-tjetrit. Ketu fillon momenti, kur koncepti i "xhelozise" merr jete. Ajo gjithmone ka qene prezente ne zemrat e mendjet e tyre, ndonese e fshehur dhe e paparaqitshme. Ja tek rruges kalon nje "femer" e bukur, koka si pa dashur e pa kuptuar kthehet dhe menjehere ndizet zjarri i urrejtjes qe deri ne ato momente ishte e fshehur aq mire ne zemren e te dashures suaj.
Nje moment tensionimi dhe ja ajo shperthen e prezantohet ne veprimet e pakontrolluara e histerike te saj; te sheh me sy te "shtrember", te kthen koken nga vetja, mundohet te kontaktoje buzet e saj te thara nga sikleti me te tuat, mundohet te hiqet e qete dhe te kontrolloje vetveten. Ti brenda teje e di se ne cfare situate ndodhet ajo, dhe nese vertet e do, mundohesh ta qetesosh dhe nje te puthur ti dhurosh. Ana tjeter e monedhes, eshte disi me agresive; ju shikoni te dashuren me nje djale te pashem, elegant, simpatik dhe elokuent, qe e ben per te qeshur dhe mundohet ti shtrije tentakulat e tij thelle ne zemren e saj te brishte; afrohesh shume i tensionuar dhe nuk mendon me gje tjeter vecse te hakmerresh.
Perse? Mendoni se ajo po ju tradheton, mendoni se ajo nuk ju do me, mendoni se ajo do tju bej xheloz; por nuk arrini ne ate moment te mendoni se ajo ju do shume dhe me kete veprim te saj kerkon t'ju afroje me shume me veten, t'ju beje ta deshironi me shume pranine e saj, te ndiheni me te humbur larg kraheve te saj, t'u mungoje tmerresisht aroma e parfumit te perhapur ne rrobat e saj, t'ju mungojne floket e saj qe shkriheshin ne ballin tuaj tek putheshit ashtu te shkujdesur rrugeve te qytetit. Urrejtja ju erreson syte dhe me nuk mendoni per momentet e bukura qe keni kaluar, por doni vetem te "hakmerreni".
Perse? Ajo ju sheh ashtu te inatosur, teksa i afroheni, dhe me qetesine me te madhe ju buzeqesh embel dhe te pushton ne krahet e saj, pastaj me nje ze te qete dhe melodioz te prezanton me shokun e saj te "klases", qe per me teper eshte i fejuar dhe ngjitur me te, e mbeshtur mbi krahun e te cilit ndodhet ajo "e dashura e tij". Ja shume shpejt ju rate pre e nje manipulimi origjinal te "xhelozise".
Perse? Pyetje qe shume mire gjen pergjigje tek vete ju?
Xhelozia eshte arma me e forte, por njekohesisht dhe aleatja me e mire dhe ndoshta e vetmja e dashurise.
Pse duhet qe njera nga to te jetoje e pavarur nga tjetra kur te dyja jane pasoje e njera tjetres. Njeriu eshte nje qenie teper delikate ne trajtimin e ketyre dy koncepteve, dhe shpesh ato ngaterrohen ne percaktimin e origjines se tyre. Kur dashurohesh, ndihesh i lumtur, gezuar, entuziast, shpesh euforik ne veprime dhe nje mendjemadhesi behet prezant ne karakterin tuaj. Kjo nuk eshte gje tjeter vecse nje periudhe tranzite qe eshte prognoze e vete ecurise se jetes.
Personi qe ju doni, eshte perfekti, ne te ju gjeni ate qe deshironit, ate qe kerkonit, ate qe enderronit, ate qe mendonit. E shikoni drejt e ne sy dhe nje shkendije dashurie pozicionohet ne zemrat e te dyve, ndoshta eshte mashkulli ai qe shpesh bie "viktime" e veshjes dhe bukurise, pra me nje fjale pamjes se jashtme. Shume shpejt e kupton ate qe nuk ka kuptuar asgje , vazhdon te qendroje ne pozicionin e tij, te eksituar epsheror. Tek ai ekziston nje magnet polet e te cilit terheqin cdo "qenie" qe leviz me minifund, te lyer e pispillosur, bjonde e me bukuri "perrallore".
Duhet te jete nje mallkim per meshkuj te trajtohen si gura shahu nga seksi femer, ndonese ne shume raste te tjera jane femrat ato qe "tradhetohen" nga dashuria e rreme e tyre. Menjehere sapo dy persona njihen tek ta, ndizet nje zjarr, flaket e te cilit i ndiejne vetem ata, nje ndjesi qe i ben ata te diferencohen nga bota reale; dhe te jetojne ne emocionet e nje jete virtuale, ku asnje ska me te drejte per ta, asnje nuk i kupton aq sa duhet, askush si lejon te bejne ate qe ata duan, asnje nuk i ofron ate qe ata ndjenje dhe marrin nga njeri-tjetri.
Mendojne se tani jane ne gjendje te perballojne cdo gje ne krahet dhe buzet e njeri-tjetrit dhe si dy trumcake ne stinen e dimrit, dalin e cicerojne parqeve dhe lulishteve, duke treguar indiferencen e tyre per kedo qe i sheh. Pse te mendojne valle per ate qe te tjeret mund te mendojne per ta? Jane ata qe vendosin dhe dine me se miri se cfare eshte e mire dhe e keqe per ta. Jeta ka arritur "pikun", dhe ata enden te lumtur ne krahet e njeri-tjetrit. Ketu fillon momenti, kur koncepti i "xhelozise" merr jete. Ajo gjithmone ka qene prezente ne zemrat e mendjet e tyre, ndonese e fshehur dhe e paparaqitshme. Ja tek rruges kalon nje "femer" e bukur, koka si pa dashur e pa kuptuar kthehet dhe menjehere ndizet zjarri i urrejtjes qe deri ne ato momente ishte e fshehur aq mire ne zemren e te dashures suaj.
Nje moment tensionimi dhe ja ajo shperthen e prezantohet ne veprimet e pakontrolluara e histerike te saj; te sheh me sy te "shtrember", te kthen koken nga vetja, mundohet te kontaktoje buzet e saj te thara nga sikleti me te tuat, mundohet te hiqet e qete dhe te kontrolloje vetveten. Ti brenda teje e di se ne cfare situate ndodhet ajo, dhe nese vertet e do, mundohesh ta qetesosh dhe nje te puthur ti dhurosh. Ana tjeter e monedhes, eshte disi me agresive; ju shikoni te dashuren me nje djale te pashem, elegant, simpatik dhe elokuent, qe e ben per te qeshur dhe mundohet ti shtrije tentakulat e tij thelle ne zemren e saj te brishte; afrohesh shume i tensionuar dhe nuk mendon me gje tjeter vecse te hakmerresh.
Perse? Mendoni se ajo po ju tradheton, mendoni se ajo nuk ju do me, mendoni se ajo do tju bej xheloz; por nuk arrini ne ate moment te mendoni se ajo ju do shume dhe me kete veprim te saj kerkon t'ju afroje me shume me veten, t'ju beje ta deshironi me shume pranine e saj, te ndiheni me te humbur larg kraheve te saj, t'u mungoje tmerresisht aroma e parfumit te perhapur ne rrobat e saj, t'ju mungojne floket e saj qe shkriheshin ne ballin tuaj tek putheshit ashtu te shkujdesur rrugeve te qytetit. Urrejtja ju erreson syte dhe me nuk mendoni per momentet e bukura qe keni kaluar, por doni vetem te "hakmerreni".
Perse? Ajo ju sheh ashtu te inatosur, teksa i afroheni, dhe me qetesine me te madhe ju buzeqesh embel dhe te pushton ne krahet e saj, pastaj me nje ze te qete dhe melodioz te prezanton me shokun e saj te "klases", qe per me teper eshte i fejuar dhe ngjitur me te, e mbeshtur mbi krahun e te cilit ndodhet ajo "e dashura e tij". Ja shume shpejt ju rate pre e nje manipulimi origjinal te "xhelozise".
Perse? Pyetje qe shume mire gjen pergjigje tek vete ju?
Xhelozia eshte arma me e forte, por njekohesisht dhe aleatja me e mire dhe ndoshta e vetmja e dashurise.