braziljania
Anëtar i Nderuar
Alessandro di Mariano Filipepi, i njohur me mire si Sandro Boticelli (Sandro Botiçeli). Lindi ne Firence me 1 mars 1445 dhe vdiq me 17 maj 1510. Ishte nje piktor i shkolles fiorentine.
U ndikua ne artin e tij nga artiste te rendesishem si Filippo Lippi dhe Antonio Pollaiuolo. Kontaktet e tij te vazhdueshme me familjen Medici qene padyshim te dobishme për t´i garantuar mbrojtje politike dhe për te krijuar kushte ideale për prodhimtarine e tij te kryeveprave te shumta.
Botiçeli zgjodhi hijeshine, pra elegancen intelektuale dhe riparaqitjen e holle te ndjenjave, për t´i dhene forme vizionit te ri te botes te parashtruar nga oborri neoplatonik te Lorenzo il Maggnifico. Ne vitet e fundit te veprimtarise se tij prodhimtaria e tij karakterizohet nga paprehshmëria, sepse Firencja perjetonte nje çast krizash qofte politike edhe fetare, me vdekjen e Lorenco il Manjifiko-s dhe ardhjen e Girolamo Savonarola, profet i renies se idealeve njerzore, Boticeli ne kompozimet e tij fut dhimbjen e plote te patosit (zellit), ne menyre qe te lidhe me shume shikuesin, ne Lindshmerine Mistike braktis perspektiven duke plotesuar nje zmbrapsje te ndergjegjshme, perkunder nje shijeje te lashtesuar. Trashegimtari i tij i vetem ishte Filippino Lippi, qe ndau me te paprehshmerine e pranishme ne prodhimtarine e tij te fundit.
U ndikua ne artin e tij nga artiste te rendesishem si Filippo Lippi dhe Antonio Pollaiuolo. Kontaktet e tij te vazhdueshme me familjen Medici qene padyshim te dobishme për t´i garantuar mbrojtje politike dhe për te krijuar kushte ideale për prodhimtarine e tij te kryeveprave te shumta.
Botiçeli zgjodhi hijeshine, pra elegancen intelektuale dhe riparaqitjen e holle te ndjenjave, për t´i dhene forme vizionit te ri te botes te parashtruar nga oborri neoplatonik te Lorenzo il Maggnifico. Ne vitet e fundit te veprimtarise se tij prodhimtaria e tij karakterizohet nga paprehshmëria, sepse Firencja perjetonte nje çast krizash qofte politike edhe fetare, me vdekjen e Lorenco il Manjifiko-s dhe ardhjen e Girolamo Savonarola, profet i renies se idealeve njerzore, Boticeli ne kompozimet e tij fut dhimbjen e plote te patosit (zellit), ne menyre qe te lidhe me shume shikuesin, ne Lindshmerine Mistike braktis perspektiven duke plotesuar nje zmbrapsje te ndergjegjshme, perkunder nje shijeje te lashtesuar. Trashegimtari i tij i vetem ishte Filippino Lippi, qe ndau me te paprehshmerine e pranishme ne prodhimtarine e tij te fundit.