Iron_Leon
شيطان בעל זבוב
Po shifja gazetat dhe shikoni se c'fare lexoj tek gazeta tema.
Nga Antena brenda familjes
Sandri dje pati një bisedë të gjatë me Rezart Taçin. Ky i fundit i kërkoi një mendim për ortakët e tij amerikanë me të cilët gënjeu doktorin, kur bleu ARMO-n dhe që i nxirrte në televizor sikur do blinin Sheratonin, Bolonjën, Milanin etj. Ishte i shqetësuar se mos ata ankoheshin në ambasadën amerikane dhe pastaj ambasada e bënte problem tek doktori.
- Mirë ua ke bërë u ke q… robt. Ashtu e duan ata, as mos e rruaj fare. Figurë je, figurë. Po si i zbove?
- Po filluan të më bezdisnin, o burrë, më thoshin a jemi dhe ne ortakë tek ARMO, sa jemi, ti na ke thënë do kemi fitime, na ke mbyt në borxhe, nuk marrim përsipër borxhet e tua. E di ç’keni ju, u thashë, ikni mos t’iu shikoj më këtu. U vura një nga këta shoqëruesit e mi u mori dhe makinën, dhe i lash me taksi deri në Rinas. Ikën të tmerruar, po tani kam frikë mos më bëjnë gjë.
- اdo të bëjnë të rruajnë k… Flas unë me doktorin, as mos e rruaj fare. Pse ata b… q… do durojmë ne. Ata lekë s’paguan asgjë. ا’a bënë, erdhën një vit në Shqipëri, kanë shkuar dhe me ndonjë Rrugaçe, ç’a duan më ata. Kush i pjerdh ata në Amerikë, firmë me 5 punëtorë. Aq unë i kam roje të godinës së Klanit.
- Po pra po dhe unë ndaj i zbova. Se në fillim unë u thashë që 25 për qind do jetë familja e doktorit, dhe futëm një firmë qipriote, pastaj pjesën tjetër unë dhe ata. Ata s’kishin asnjë lek për të paguar. Më 21 nëntor do paguaja unë më 19 nëntor më thanë s’kemi asnjë lek gjë një kredi ti. Mirë thashë dilni nga loja. Ata të Qipros i nxora nga loja u dhashë lekët që i takonin për ndihmën që më kishte dhënë studioja e tyre këtu dhe e mbylla hesapin. U lava me palën kryesore. Këta shkërdhatat s’më iknin. Thoshin jo kemi pjesë, jo kryeministri ka thënë që e kanë privatizuar amerikanët. U thashë kaq herë. Qenkeni budallenj ju. E ka marrë pjesën e tij ai se rruan më për ju po hajt mbathjani. Jo do të hedhim në gjyq, jo do shikojmë si do shkojë kjo punë. Kur u futa bodigardët unë dhe u mora edhe makinën, u tmerruan dhe ia mbathën.
- Mirë ua ke bërë, nuk durohen ortakët. E kam provuar vet unë. Kam pas Zhyljenin me Marselin. Njëri më filozof se tjetri. Kishin shumicën dhe donin të më diktonin mua. Sa fitoi doktori më 3 korrik, më 4 në mëngjes u thashë rojeve të Klani mos i lini të hyjnë më. E çonin çështjen në gjyq, e merrja gjyqtaren në telefon, i thosha të q… robt, nuk shkonte në gjykatë, bënte si i e sëmurë. Deri sa u detyruan pastaj dhe ma lanë mua, ikën, panë punën e tyre. Tani s’u kam rënë më në qafë, por po u kruajtën gati jam. Mirë ua ke bërë. Nuk durohen ortakët.
- Dmth t’i më mbulon mua po u bë pak sherr tek doktori.
- As mos e rruj fare. Po do paguash ndonjë gjë për rrogat te Klani s’e kemi pas shumë shpenzime. Fevziu do të bëjë studio të re, se vjen doktori çdo muaj. Dhe na tha herën e fundit, investoni pak tek kjo studioja, se duket më e mirë ajo e Top Channel-it. Dhe Fevziut i kishte thënë Bruno Vespa kur erdhi. Kishin dalë për kafe, dhe i kishte thënë që duhen pak më shumë investime në studio se bie në kontrast veshja jote luksoze me studion. Tek ne në RAI është ndryshe, i kishte thënë, veshja ime është modeste, po studioja moderne.
- Ke të drejtë, i tha Fevziu, po ja o burrë ç’të bëj se këtë kostumin e kam blerë në Piaca di Spanja, dhe në fakt është shumë i shtrenjtë dhe bën pak kontrast. I thashë dhe Sandrit, tha që duhet dhe studion ta bëj një italian.
- Kush është Sandri e kishte pyetur Bruno Vespa se ma përmendi dhe zoti Berisha?
- Po pronari jonë, i tha Fevziu.
-Ah, po se ju keni dhe pronarë ishte çuditur ai k… se është mësuar tek RAI që e ka si në shpi të vet, s’ka njeri mbi kokë. Po nejse për studion ka të drejtë. Duhen nja një milionë euro ta ribëjmë.
- S’ka problem Sandër, i paguaj unë ato, po t’i më mbulo pak mos bëhet sherr me këta ortakët amerikanë që zbova. I rregullojmë të tjerat. Se harrova të të them, pse lodhemi kot me këtë studion, harxhojmë kot 1 milionë euro. I them Berluskonit i blej Italia Uno dhe e mbajmë bashkë. Fevziu ta bëjë atje emisionin dhe ia dhjesim Bruno Vespës tek RAI. Se i ka inat shumë Berluskoni ata.
- Ore ti, unë të kërkoj studio ti më thua blejmë televizion, bëmë o studion, pastaj shkojmë tek Italia Uno.
- Po pse mo burrë se është më lehtë, dëgjo mua, ne tentojmë një herë bëjmë Pazar, del dhe lajmi në Itali, pastaj themi s’e blemë se kishte problem, na plasi Bukuroshi.
- Ore ti do më japësh lekët e studios apo t’i them doktorit të të hedhë hekurat se ke zbuar dhe amerikanët?
- Mirë mo mirë, si të duash, ti e di që unë jam për gjëra të mëdha, na harxhon kot lekët e xhepit me këto studiot. Blejmë një televizion të madh o burrë, si të duash, po s’do italian blejmë Sky News.
- Ah, s’kanë faj ata që thonë për ty që je mashtrues, unë të kërkoj një palë këpucë ti më thua blejmë fabrikë këpucësh, unë të kërkoj një studio t’i më thua blejmë një televizion, kjo është sikur të më kërkosh t’i ndonjë drejtor policie dhe unë të them ta bëjmë kryeministër.
Nga Antena brenda familjes
Sandri dje pati një bisedë të gjatë me Rezart Taçin. Ky i fundit i kërkoi një mendim për ortakët e tij amerikanë me të cilët gënjeu doktorin, kur bleu ARMO-n dhe që i nxirrte në televizor sikur do blinin Sheratonin, Bolonjën, Milanin etj. Ishte i shqetësuar se mos ata ankoheshin në ambasadën amerikane dhe pastaj ambasada e bënte problem tek doktori.
- Mirë ua ke bërë u ke q… robt. Ashtu e duan ata, as mos e rruaj fare. Figurë je, figurë. Po si i zbove?
- Po filluan të më bezdisnin, o burrë, më thoshin a jemi dhe ne ortakë tek ARMO, sa jemi, ti na ke thënë do kemi fitime, na ke mbyt në borxhe, nuk marrim përsipër borxhet e tua. E di ç’keni ju, u thashë, ikni mos t’iu shikoj më këtu. U vura një nga këta shoqëruesit e mi u mori dhe makinën, dhe i lash me taksi deri në Rinas. Ikën të tmerruar, po tani kam frikë mos më bëjnë gjë.
- اdo të bëjnë të rruajnë k… Flas unë me doktorin, as mos e rruaj fare. Pse ata b… q… do durojmë ne. Ata lekë s’paguan asgjë. ا’a bënë, erdhën një vit në Shqipëri, kanë shkuar dhe me ndonjë Rrugaçe, ç’a duan më ata. Kush i pjerdh ata në Amerikë, firmë me 5 punëtorë. Aq unë i kam roje të godinës së Klanit.
- Po pra po dhe unë ndaj i zbova. Se në fillim unë u thashë që 25 për qind do jetë familja e doktorit, dhe futëm një firmë qipriote, pastaj pjesën tjetër unë dhe ata. Ata s’kishin asnjë lek për të paguar. Më 21 nëntor do paguaja unë më 19 nëntor më thanë s’kemi asnjë lek gjë një kredi ti. Mirë thashë dilni nga loja. Ata të Qipros i nxora nga loja u dhashë lekët që i takonin për ndihmën që më kishte dhënë studioja e tyre këtu dhe e mbylla hesapin. U lava me palën kryesore. Këta shkërdhatat s’më iknin. Thoshin jo kemi pjesë, jo kryeministri ka thënë që e kanë privatizuar amerikanët. U thashë kaq herë. Qenkeni budallenj ju. E ka marrë pjesën e tij ai se rruan më për ju po hajt mbathjani. Jo do të hedhim në gjyq, jo do shikojmë si do shkojë kjo punë. Kur u futa bodigardët unë dhe u mora edhe makinën, u tmerruan dhe ia mbathën.
- Mirë ua ke bërë, nuk durohen ortakët. E kam provuar vet unë. Kam pas Zhyljenin me Marselin. Njëri më filozof se tjetri. Kishin shumicën dhe donin të më diktonin mua. Sa fitoi doktori më 3 korrik, më 4 në mëngjes u thashë rojeve të Klani mos i lini të hyjnë më. E çonin çështjen në gjyq, e merrja gjyqtaren në telefon, i thosha të q… robt, nuk shkonte në gjykatë, bënte si i e sëmurë. Deri sa u detyruan pastaj dhe ma lanë mua, ikën, panë punën e tyre. Tani s’u kam rënë më në qafë, por po u kruajtën gati jam. Mirë ua ke bërë. Nuk durohen ortakët.
- Dmth t’i më mbulon mua po u bë pak sherr tek doktori.
- As mos e rruj fare. Po do paguash ndonjë gjë për rrogat te Klani s’e kemi pas shumë shpenzime. Fevziu do të bëjë studio të re, se vjen doktori çdo muaj. Dhe na tha herën e fundit, investoni pak tek kjo studioja, se duket më e mirë ajo e Top Channel-it. Dhe Fevziut i kishte thënë Bruno Vespa kur erdhi. Kishin dalë për kafe, dhe i kishte thënë që duhen pak më shumë investime në studio se bie në kontrast veshja jote luksoze me studion. Tek ne në RAI është ndryshe, i kishte thënë, veshja ime është modeste, po studioja moderne.
- Ke të drejtë, i tha Fevziu, po ja o burrë ç’të bëj se këtë kostumin e kam blerë në Piaca di Spanja, dhe në fakt është shumë i shtrenjtë dhe bën pak kontrast. I thashë dhe Sandrit, tha që duhet dhe studion ta bëj një italian.
- Kush është Sandri e kishte pyetur Bruno Vespa se ma përmendi dhe zoti Berisha?
- Po pronari jonë, i tha Fevziu.
-Ah, po se ju keni dhe pronarë ishte çuditur ai k… se është mësuar tek RAI që e ka si në shpi të vet, s’ka njeri mbi kokë. Po nejse për studion ka të drejtë. Duhen nja një milionë euro ta ribëjmë.
- S’ka problem Sandër, i paguaj unë ato, po t’i më mbulo pak mos bëhet sherr me këta ortakët amerikanë që zbova. I rregullojmë të tjerat. Se harrova të të them, pse lodhemi kot me këtë studion, harxhojmë kot 1 milionë euro. I them Berluskonit i blej Italia Uno dhe e mbajmë bashkë. Fevziu ta bëjë atje emisionin dhe ia dhjesim Bruno Vespës tek RAI. Se i ka inat shumë Berluskoni ata.
- Ore ti, unë të kërkoj studio ti më thua blejmë televizion, bëmë o studion, pastaj shkojmë tek Italia Uno.
- Po pse mo burrë se është më lehtë, dëgjo mua, ne tentojmë një herë bëjmë Pazar, del dhe lajmi në Itali, pastaj themi s’e blemë se kishte problem, na plasi Bukuroshi.
- Ore ti do më japësh lekët e studios apo t’i them doktorit të të hedhë hekurat se ke zbuar dhe amerikanët?
- Mirë mo mirë, si të duash, ti e di që unë jam për gjëra të mëdha, na harxhon kot lekët e xhepit me këto studiot. Blejmë një televizion të madh o burrë, si të duash, po s’do italian blejmë Sky News.
- Ah, s’kanë faj ata që thonë për ty që je mashtrues, unë të kërkoj një palë këpucë ti më thua blejmë fabrikë këpucësh, unë të kërkoj një studio t’i më thua blejmë një televizion, kjo është sikur të më kërkosh t’i ndonjë drejtor policie dhe unë të them ta bëjmë kryeministër.