Leter nga babai me aftesi te kufizuara...

Immagine-4-500x372.png

Sa her mund te kesh menduar pse te tjeret kan nje baba normal kurse ti e ke difektoz?
Nje baba me rrota qe nuk te shoqeroje dot diten e par te shkolles, qe nuk te con dot te plazh ose ne bore dhe qe shoket e klases tende tallin.

Po. Nje baba qe nuk ecen dhe qe ndihet fajtor qe nuk te ka dhuruar ato momente qe secili prej nesh mban kujtime per gjithmone, sic mund te ishte kujtimi kur babai te mesoj te notoje ne liqen.
Kam zili ato prinder qe mund te kalojne kohe bashk me femijet e tyre.
Po te kisha patur mundesi te ecja, do kaloja vertet shum kohe me ty? Apo stresi, puna dhe mendimet qe shoqerojne jeten moderne do me hutonin? Do sillesha sic shum prinder te tjere qe perqendrohen vetem tek karriera?

Pastaj shoh me kujdes ato syt e tu, syt e nje vajze 15 vjece te shqetesuar, dhe pyes veten se cilat mund te jen mendimet dhe pritjet e tua dhe nese arrin te kuptosh dhimbjet qe kam ne zemer.
Mbaj mend takimin tone te par, 8 vjet perpara, kur erdhe nga ukraina ne itali . Shifje verdall me kureshje dhe frike se kush mund te ishin prinderit e tuaj edhe pse per pak muaj ne vit.
Perqafove fort gruan time dhe mua me dhe doren qe te shoqeroja mes rremujes.
Me perqafove me shum kujdes; nuk me the se cfare mendove ate dit por kurre sdo ti harroj syt e tu.

Kishe nevoj per kohe per te pranuar dobesine time. Dhe tani pas gjithe asajt qe kemi kaluar bashk te humb perseri. Nuk egziston nje liber udhezimesh. Sidomos sot qe ke ate shikim te humbur tipike e adoleshenteve. Distanca mes nesh vazhdon te behet me e madhe, kuptohemi me zor dhe ke filluar mos ta degjosh fjalen time, mbyllesh ne vetvete dhe largohesh nga bota ime per te ndertuar taten.

Te pashe duke u rritur, si cdo prinder, dhe po te shof duke u larguar si nje flutur. Do doja te jepja nje dor per te mbrojtur por kshu do te lendoja. Cdo vendim duket ajo e gabuara, sic ne gjerat e vogla si ne ato me te medhajat.
Sot per ty egzistojne vetem miqt, tv, internet. Koha e prinderve tashme kaloi dhe un e humba... kaloi ne nje cast.

Babai yt adoptive,
Simone


(e mora nga nje blog ku mblidhen shum artikuj gazetash ose mendime qe flasin per njerzit me aftesi te kufizuara... me beri pershtypje dhe e publikova)
 
Pe: Leter nga babai me aftesi te kufizuara...

Nuk arri as ta imagjinoj si mund te ndihet nje prinder... sa siklet dhe vuajtje mund te ndjej.
 

Konkursi Letërsisë

  • 1-Bëju.

    Votat: 11 40.7%
  • 2-Ankth mesnate.

    Votat: 3 11.1%
  • 3-Të dua ty.

    Votat: 8 29.6%
  • 4-Nje kujtim.

    Votat: 5 18.5%
Back
Top