Të flasësh me veten

Desa

Temet Nosce
V.I.P
Prandaj, është e shëndetshme të flasim me veten
Nuk janë vetëm njerëzit e çmendur që ecin përreth duke folur me veten e tyre.
Ne të gjithë flasim me veten, madje ky fenomen mund të përmirësojë performancën tonë në detyra njohëse.
Ndoshta është e turpshme të kapesh në mes të një bisede të gjatë me vetveten - veçanërisht kur flasim për veten në personin e tretë. Duket shumë e çuditshme. Pothuajse sikur jemi halucinues.
I gjithë qëllimi i të folurit është të komunikosh me të tjerët, kështu që pse ta bëjmë atë në mënyrë që të mos ketë të tjerë për të komunikuar?
Dhe meqenëse kaq shumë prej nesh flasin me veten, nuk është me të vërtetë normale - mbase edhe e shëndetshme?

Ne bisedojmë me veten gjatë gjithë kohës - pa zë
Ne në fakt flasim me veten tonë pa një tingull gjatë gjithë kohës. Dhe me këtë nuk nënkuptohet vetëm: "ku janë çelësat e mi?"
Ne jemi të preokupuar me biseda të thella, transcendentale në mes të natës, ku askush përveç mendimeve tona nuk mund të na përgjigjet.
Kjo bisedë e brendshme është shumë e shëndetshme dhe luan një rol jetësor për të siguruar që mendja të jetë e shëndetshme dhe mirë.
Na ndihmon të mbledhim mendime, të planifikojmë veprimet tona, të forcojmë kujtesën dhe të modulojmë emocionet tona.
Me fjalë të tjera, na ndihmon të zotërojmë dhe kontrollojmë veten. Kur flasim me zë të lartë me vetveten, mund të jetë një zgjatje e kësaj bisede të brendshme që zhvillohet kur një urdhër i caktuar motorik shkaktohet në mënyrë të pavullnetshme.

Videnskab.dk
 
Te flasesh me veten je ne rregull.ahahahaha
Po ctu besh asaj kategorie njerzish qe flasin tere kohen me te tjere per te tjere.!? Ahahaha
Kjo duhet te jete shkalla me e larte e komunikimit njerzor patjeter. :p
 
Tani ka raste kur edhe e qortoj veten ? Nuk kam hulumtuar nëse kjo hyn te pjesa e shëndetshme. Uroj të jetë.

Monologu i brendshëm ka edhe pozitivitete tjera. Aftësia për të gjeneruar vetë-udhëzime eksplicite, është në të vërtetë një nga mjetet tona më të mira të kontrollit kognitiv. Dhe kjo thjeshtë funksionon më mirë kur mendimet i themi me zë të lartë (më shumë në materialin në vazhdim...).

p.s. @N0 mbase edhe nuk është problem e folmja me objektet. Shembull: kur një fëmijë do i afrohej një sipërfaqeje të nxehtë, zakonisht do të thoshte 'e nxehtë, e nxehtë' dhe do të largohej. Kjo lloj sjelljeje mund të vazhdojë edhe në moshën madhore.
 
Shembull: Nese ne mengjes zgjohemi dhe i themi pantallonave: "Hajdeni ktu se pertoj te vi deri aty"!
Kjo nuk eshte dicka qe sjell produktivitet por do thoja "degradim" mendor.
Dakord, prandaj thuhet: mund të vazhdojë.
Tani, nëse pa dashje ja mshon me bërryl apo këmbë ndonjë objekti të fortë, nuk do shaje? Nuk do ishte kjo të flasësh me objektin?
 
Une per vete as te shaj nuk di, imagjino te shaj nje gje te ngurte. Ne kte rast maksimumi qe do thoja do ishte : "Te çafte ujku o Çome, shiko ku hedh kembet, qorr!"
Pra, vetes gjithmone.
Gjithësesi e shoh se pyetja është parashtruar në mënyrë që mund të meret edhe si personale. Nuk ishte e tillë.
Megjithatë ka njerëz që flasin me objekte dhe artikulli i fut në grupin e normales.
Tani, se sa këta shkencëtarë mundohen ta bëjnë çmendurinë-normale, është për t’u diskutuar, apo temë tjetër.
 
Dakord, prandaj thuhet: mund të vazhdojë.
Tani, nëse pa dashje ja mshon me bërryl apo këmbë ndonjë objekti të fortë, nuk do shaje? Nuk do ishte kjo të flasësh me objektin?
Ose kur jemi ne màkine ne trafic e je vone per pune ..qellon noj xhaje para qe ecen me 10 ne ore e ti Fillon e shan duke e dijt shume mire qe ai nuk te degjon . Apo nuk hyn ?
Ai nuk Eshte objekt po ti je duke fol gjithsesi me veten..
 
Pyetje?
Personale?
Qa thuuuuu?!:eek::eek::eek::eek:
Ja pra, shkrimi më poshtë ka natyrë të tillë ?
Dakord, prandaj thuhet: mund të vazhdojë.
Tani, nëse pa dashje ja mshon me bërryl apo këmbë ndonjë objekti të fortë, nuk do shaje? Nuk do ishte kjo të flasësh me objektin?
 
E folura me veten nuk ka qene kurre problem madje qe ne krye te heres eshte perdorur nga njerezit primitive te cilet inteligjencen (sipas studimeve) nuk e kane pasur shume te zhvilluar.Nje menyre per te kryer nje veprim me hapa te sigurt.

Problem eshte e folura me objektet.
Nga ajo duhet te ruhemi. :p
Si ka mundesi qe edhe 1 here qe flet me seriozitet nuk rrin pa e than naj gja extra ?????
 
Ver pikepyetjen pra.
Di une se kur, gjeje vete.
Vura emoji në vend të pikëpyetjes.
Mbase një ditë dhe e gjej ?‍♀️
 
Ndodh qe te flas me veten kur kam nevoje per expert advice ?
 
Po flas.por problemi eshte se i bej aq pytje vetes dhe shume here sdi ti pergjigjem.dhe ngel ajo Pse gjithmon ne fund ...
 
Prandaj, është e shëndetshme të flasim me veten
Nuk janë vetëm njerëzit e çmendur që ecin përreth duke folur me veten e tyre.
Ne të gjithë flasim me veten, madje ky fenomen mund të përmirësojë performancën tonë në detyra njohëse.
Ndoshta është e turpshme të kapesh në mes të një bisede të gjatë me vetveten - veçanërisht kur flasim për veten në personin e tretë. Duket shumë e çuditshme. Pothuajse sikur jemi halucinues.
I gjithë qëllimi i të folurit është të komunikosh me të tjerët, kështu që pse ta bëjmë atë në mënyrë që të mos ketë të tjerë për të komunikuar?
Dhe meqenëse kaq shumë prej nesh flasin me veten, nuk është me të vërtetë normale - mbase edhe e shëndetshme?
Kete e kam bere perhere ne momentet me te veshtira te miat , kur me duhej te merrja disa vendime qe mund te ndryshonin rrjedhen e jetes.
Me shume si zeri i ndergjegjes sesa bashkbisedim, nje thirrje per tu zgjuar e pare gjithcka eshte perreth meje.
Dhe cuditerisht ka rezultuar efektiv per aq kohe sa i kam kaluar ato sfida ...
Thone se 1 fije a koqe gruri eshte i shkreti tru dhe shket...ja une kete kam evituar ,edhe pse une e shkare kam qelluar qe nga lindja po hajt mo
 
Nga truri i njeriut tek truri i primatëve
Një studim ka zbuluar se ne mund ta bëjmë trurin tonë të funksionojë në të njëjtën mënyrë si të primatëve. Thjesht duhet të ndalojmë së foluri me veten. Studiuesit kryen një eksperiment në të cilin ata u kërkuan subjekteve të përsërisnin tinguj të pakuptimtë me zë të lartë (blah-blah-blah-blah) gjatë kryerjes së detyrave vizuale dhe dëgjimore. Për shkak se ne nuk mund të themi dy gjëra menjëherë, pjesëmarrësit e gjykimit nuk ishin në gjendje të jepnin udhëzime për veten e tyre gjatë procesit të kryerjes së detyrës. Dhe rrethanat i bënë burrat të sillen si majmunët; ata aktivizuan zona të ndara vizuale dhe auditive të trurit për secilën detyrë.
Vendosja e paracaktuar 'është mënyra më e preferuar
Studimi ilustron në mënyrë elegante që monologjet që drejtojmë kur jemi vetëm nuk janë mënyra e vetme për të kontrolluar sjelljen tonë - por është mënyra më e preferuar dhe 'vendosja e paracaktuar' e jonë. Kjo nuk do të thotë që ne gjithmonë kemi kontroll mbi ato që themi. Në fakt, monologët tanë të brendshëm shpesh zhvillohen në një problem. Kur flasim me veten në ora 3 të natës, ne zakonisht përpiqemi të qetësohemi, që të mund të biem përsëri në gjumë. Por kur i themi vetes sonë që nuk duhet të bëjmë shqetësime të panevojshme ose të mendojmë mendime të zymta, kjo shpesh dërgon mendimet në distanca të gjata; ajo aktivizon të gjitha mendimet e mundshme - përfshirë monologun e brendshëm - në një mënyrë thuajse të rastësishme.

Shtyp zhurmën mendore
Është shumë e vështirë të kontrollosh këtë lloj aktivizimi mendor. Duket se mund ta shtypim atë kur përqendrohemi në diçka me një qëllim. Për shembull, kur lexojmë një libër, ne jemi zakonisht në gjendje të shtypim monologun e brendshëm në mënyrë mjaft efektive. Prandaj është gjithashtu një nga aktivitetet më të preferuara pak para se të shkojmë të flemë. Sidoqoftë, studiuesit kanë zbuluar se pacientët që vuajnë nga ankthi ose depresioni aktivizojnë këto mendime të rastësishme ’edhe kur përpiqen të kryejnë një detyrë jo relative.
Shëndeti ynë mendor duket se varet nga aftësia jonë për të aktivizuar mendimet që janë të rëndësishme për detyrën aktuale dhe për të shtypur mendimet e parëndësishme - zhurmën mendore. Nuk është për t'u habitur që disa teknika klinike, të tilla si mindfulnes, synojnë të 'pastrojnë' mendjen dhe të zvogëlojnë stresin. Nëse korteksi cerebral përfundon duke qenë plotësisht jashtë kontrollit, ne hyjmë në një gjendje të ëndërruar si një fjalim jo-koherent dhe kontekst i papërshtatshëm, që mund të quhet sëmundje mendore.

Me zë të lartë kundrejt fjalimit të heshtur
Megjithëse biseda e brendshme na ndihmon të mbledhim mendimet tona dhe t'i përshtatim ato me nevojat në ndryshim, ne nuk kemi nevojë të flasim me zë të lartë. Pse mos e mbajmë për vete - nuk është qëllimi që të tjerët të dëgjojnë monologët tanë.
Nga rezultatet e studimit kuptohet se edhe pse flasim me veten për të fituar kontrollin e detyrave sfiduese, ne përmirësojmë ndjeshëm performancën tonë kur udhëzojmë veten me zë të lartë. Kjo mund pë shembull, të shpjegojë pse kaq shumë atletë japin urdhra inkurajues gjatë garave, siç është kur tenistët bërtasin ‘Come on!’ në momente të caktuara. Thjesht i ndihmon ata të përqëndrohen.
Mjeti ynë më i mirë i kontrollit kognitiv
Në të vërtetë mund të jetë një shenjë e funksionit të lartë kognitiv, kur flasim me zë të lartë me veten (por jo kur flasim në deluzion). Mund të na bëjë intelektualisht më kompetent. Nocioni i shkencëtarit të çmendur stereotipik duke folur me veten e tij - i humbur në një botë të brendshme - në të vërtetë mund të pasqyrojë një gjeni që përdor të gjitha mjetet për të rritur aftësinë e tij të trurit.


burimet huazuese të videnskab.dk
 
Prandaj, është e shëndetshme të flasim me veten
Nuk janë vetëm njerëzit e çmendur që ecin përreth duke folur me veten e tyre.
Ne të gjithë flasim me veten, madje ky fenomen mund të përmirësojë performancën tonë në detyra njohëse.
Ndoshta është e turpshme të kapesh në mes të një bisede të gjatë me vetveten - veçanërisht kur flasim për veten në personin e tretë. Duket shumë e çuditshme. Pothuajse sikur jemi halucinues.
I gjithë qëllimi i të folurit është të komunikosh me të tjerët, kështu që pse ta bëjmë atë në mënyrë që të mos ketë të tjerë për të komunikuar?
Dhe meqenëse kaq shumë prej nesh flasin me veten, nuk është me të vërtetë normale - mbase edhe e shëndetshme?

Ne bisedojmë me veten gjatë gjithë kohës - pa zë
Ne në fakt flasim me veten tonë pa një tingull gjatë gjithë kohës. Dhe me këtë nuk nënkuptohet vetëm: "ku janë çelësat e mi?"
Ne jemi të preokupuar me biseda të thella, transcendentale në mes të natës, ku askush përveç mendimeve tona nuk mund të na përgjigjet.
Kjo bisedë e brendshme është shumë e shëndetshme dhe luan një rol jetësor për të siguruar që mendja të jetë e shëndetshme dhe mirë.
Na ndihmon të mbledhim mendime, të planifikojmë veprimet tona, të forcojmë kujtesën dhe të modulojmë emocionet tona.
Me fjalë të tjera, na ndihmon të zotërojmë dhe kontrollojmë veten. Kur flasim me zë të lartë me vetveten, mund të jetë një zgjatje e kësaj bisede të brendshme që zhvillohet kur një urdhër i caktuar motorik shkaktohet në mënyrë të pavullnetshme.

Videnskab.dk

Nice tema dada!

Shkencerisht njihet si menyra me e mire per te kuptuar veten flas per njerez te shendetshem menderisht jo te cmendurit qe degjojne zera apo delirojne. Njerezit kane mendimin armen me te forte dhe kur e konfronton kete mendim me veten normal qe me shume beson veten e tij sesa nje person te dyte qofte ky mik shok apo i aferm.

Psikologjia te foluren me vete e quan bisede private bisede egocentrike, seancat qe behen ne psikologe tek kjo teknike bazohet. Identifikimi i problemeve duke i folur ti vete me ze dhe duke degjuar veten tende. Psikologu thjesht te orienton ku duhet te fokusohesh me shume, te gjesh problemet dhe zgjidhjet me veten tende.

A flas me veten? Po cdo darke para se te flej i bej nje resume mendjes ku isha ca bera dhe ku dua te shkoj. A mendojme gabim? Edhe mendojme asnje seshte perfekt ne kete bote. Kjo pak a shume.
 
Cdo veprim i joni drejt kesaj bote,i ka rrenjet e filleses,brenda bashkepunimit dhe bashkebisedimit brenda nesh. :))
 
Une flas shpeah me veten. Ndonjehere bej dialogje. Rralle me ndodh dhe te imagjinoj ndonje skene dhe t'me dalin lot, kur mendoj ndonje situate te trishte. Me thoni qe nuk jam e cmendur please! ??
 
Une flas shpeah me veten. Ndonjehere bej dialogje. Rralle me ndodh dhe te imagjinoj ndonje skene dhe t'me dalin lot, kur mendoj ndonje situate te trishte. Me thoni qe nuk jam e cmendur please! ??
Nëse ti je e çmendur, frikohem të mendoj se çfar jam unë ??
 
Nice tema dada!

Shkencerisht njihet si menyra me e mire per te kuptuar veten flas per njerez te shendetshem menderisht jo te cmendurit qe degjojne zera apo delirojne. Njerezit kane mendimin armen me te forte dhe kur e konfronton kete mendim me veten normal qe me shume beson veten e tij sesa nje person te dyte qofte ky mik shok apo i aferm.

Psikologjia te foluren me vete e quan bisede private bisede egocentrike, seancat qe behen ne psikologe tek kjo teknike bazohet. Identifikimi i problemeve duke i folur ti vete me ze dhe duke degjuar veten tende. Psikologu thjesht te orienton ku duhet te fokusohesh me shume, te gjesh problemet dhe zgjidhjet me veten tende.

A flas me veten? Po cdo darke para se te flej i bej nje resume mendjes ku isha ca bera dhe ku dua te shkoj. A mendojme gabim? Edhe mendojme asnje seshte perfekt ne kete bote. Kjo pak a shume.
Faleminderit Marla që solle pjesën që i mungonte temës.
Sa për egocentrizmin (britannica), që në themel ka veprimin dështues si tek fëmijët ashtu edhe tek të rriturit, e kuptojmë si mjet për të njohur natyrën idiosinkretike të njohurive të dikujt ose natyrën subjektive të perceptimeve të dikujt.
Shembull: fëmijët në lojë me prindërit, të cilët i mbulojnë sytë dhe bërtasin me gëzim "nuk mund të më shohësh" Ose tek të rriturit: mjekët që u japin pacientëve të tyre diagnoza mjekësore që vetëm një mjek tjetër mund ti kuptonte.
p.s. do ishte temë e bukur në vete.
 
Ngajher lere se flas.po bej dhe me duar thu se jam duke debatu me 20vet?‍♀️?
 
Sa here qe kam nevoj per ekspertize flas me veten.

P.s mos harroni se osht ka zgjerohet deti Jon edhe dikush ne forum osht ka lyp burre.
 

Konkursi Letërsisë

  • 1-Kur flet shpirti.

    Votat: 6 27.3%
  • 2-Buzëqeshje Maskuar.

    Votat: 12 54.5%
  • 3-Jam femër.

    Votat: 2 9.1%
  • 4-Je ti Nënë.

    Votat: 1 4.5%
  • 5-Ne duart e kohes.

    Votat: 1 4.5%
Back
Top