Arfenilla
Themelues i Forumit
I dashur autoritet liberal,
Ju dhe unë nuk e kemi pëlqyer Xhorxh W. Bush-in. Mos harroni deklaratën e tij foshnjore pas 11 shtatorit: "ose jeni me ne, ose jeni me terroristët"? Por tani, në prag të një tjetër sulmi të tmerrshëm terrorist, ju dukeni sikur keni përditësuar sloganin e Dubya-së: ose jeni me fjalën e lirë ... ose jeni kundër saj. Ose jeni me Charlie HEBDO ... ose ju jeni një fanatik që urreni lirinë.
Unë po ju shkruaj për t’ju bërë një kërkesë të thjeshtë: ju lutem ndaloni. Ju mendoni se ju jeni të sfiduar nga terroristët kur, në të vërtetë, ju jeni duke luajtur në duart e tyre të njollosura me gjak duke përçarë dhe demonizuar, ne dhe ata. Perëndimi i shkolluar dhe liberal kundër myslimanëve barbarë. Masakra në Paris më 7 janar, sipas jush, ishte një sulm ndaj fjalës së lirë.Ish-presidenti konservator francez Nicolas Sarkozy është dakord, duke e quajtur atë "një luftë e deklaruar ndaj qytetërimit". Pra, kështu bën dhe liberali i majtë Jon Snow, i cili shkroi në tweeter për "përplasjes të qytetërimeve" dhe iu referua "besimit të Evropës në lirinë e shprehjes".
Mjerimin post-Parizien e pasoi hipokrizia dhe hiperbola. Po, sulmi ishte një akt i së keqes së papërcaktueshme; një vrasje e pafalshme dhe e pamëshirshme ndaj të pafajshmëve. Por a ishte me të vërtetë një "përpjekje për të vrarë" fjalën e lirë (ITV-së Mark Austin), për të "përdhosur" idetë tona të "mendimit të lirë" (Stephen Fry)? Ky ishte një krim - jo një akt i luftës - i kryer nga njerëzit e pakënaqur dhe të rinj; të cilët nuk janë radikalizuar nga vizatimet e profetit në Evropë në vitin 2006 apo 2011, siç rezulton, por nga imazhet e torturës amerikane në Irak në vitin 2004.
Ju lutemi mbani një qendrim. Askush prej nesh nuk beson se pengimi i fjalës së lirë është e drejtë. Ne të gjithë pajtohemi që do të ketë gjithmonë linja që, për qëllimet e rendit dhe ligjit, nuk mund të kalohen; ose për qëllime të shijes dhe mirësjelljes, nuk duhet të kalohen. Ne ndryshojmë vetëm në faktin se ku duhet të nxirren ato linja.
A kanë publikimet tuaja karikatura për Holokaustin për shembull? Nuk kanë? Po karikatura për njerëzit duke rënë nga kullat binjake a ka? Unë nuk mendoj kështu (dhe unë jam i kënaqur që nuk ka). Konsideroni gjithashtu "eksperimentin e të menduarit" i ofruar nga filozofi Oxford Brian Klug. Paramendoni, shkruan ai, në qoftë se një burrë bashkohet me "tubimin e unitetit" në Paris në 11 janar ", i veshur me një simbol që thotë 'Je suis Cherif”, emrin e një nga terroristëve të armatosur të Charlie HEBDO. Supozoni, shton Klug, që ai të mbante një pankartë me një karikaturë që tallte gazetarët e vrarë. "Si do të reagonte turma? ... A do ta shihnin atë si një njeri që lufton për lirinë e fjalës? Apo do të ndjeheshin thellësisht të ofenduar?" A nuk bini dakord me konkluzionin e Klug-it se njeriu "do të kishte qenë me fat nëse do të largohej gjallë"?
Le të jemi të qartë: Unë pajtohem se nuk ka justifikim për vrasjen ndaj gazetarëve dhe karikaturistëve. Unë nuk pajtohem me pikëpamjen tuaj në dukje, se e drejta për të fyer nuk vjen me asnjë përgjegjësi përkatëse; dhe unë nuk besoj se një e drejtë për të fyer automatikisht përkthehet në një detyrë për të ofenduar.
Kur ju thoni "je suis Charlie", a është kjo një mbështetje ndaj pikturimit të Charlie HEBDO-së ndaj ministrit francez të drejtësisë, Christiane Taubira, i cili u paraqit si një majmun i zi? Apo ndaj karikaturave të bëra ndaj arabëve, të cilet shfaqeshin me hundë të mëdha, që bënin Eduart Said-in të kthehej tek varri i tij?
Racizmi i satirizuar duke riprodhuar imazhet raciste është një taktikë shumë e dyshimtë satirike. Gjithashtu, ish-gazetar i Charlie HEBDO Olivier Cyran argumentoi se, një "neurozë islamofobike u ngrit gradualisht" në revistë pas 11 shtatorit, e cila pastaj miratoi në mënyrë efektive sulmet ndaj "anëtarëve të një feje të pakicave që skanë asnjë ndikim në korridoret e pushtetit".
ثshtë për këto arsye që unë nuk mund të "jem", nuk dua të "jem", Charlie, nëse ka ndonjë gjë që ne duhet të duam të jemi është Ahmed-i, polici mysliman i cili u vra duke mbrojtur të drejtën e revistës për të ekzistuar. Siç ka vënë në dukje romancieri Teju Cole, "ثshtë e mundur të mbrohet e drejta e turpshme ... fjalimi pa promovuar apo sponsorizuar përmbajtjen e asaj fjale."
Pse keni qenë kaq të heshtur në standardet e shndritshme të dyfishta? A nuk e dinit se Charlie HEBDO shkarkoi veteranin karikaturist francez Maurice Sinet në 2008 me arsyen se bëri një vërejtje gjoja anti-semite? A nuk ishit në dijeni se Jyllands-Posten, gazeta daneze që publikoi karikaturat e Profetit në vitin 2005, thuhet se refuzoi karikaturat që tallnin Krishtin, sepse ato do të "provokonin një protestë" dhe me krenari deklaroi se do"në asnjë rrethanë ...nuk do të botojnë karikaturat e Holokaustit"?
Muslimanët, mendoj unë, pritet të kenë lëkurën më të trashë sesa vëllezërit e tyre të krishterë dhe hebrenj. Konteksti ka rëndësi, gjithashtu. Ju na kërkoni që të qeshim me një karikaturë të Profetit duke injoruar shpifjet e Islamit në të gjithë kontinentin (a e keni vizituar Gjermaninë kohët e fundit?) dhe diskriminimin e përhapur kundër muslimanëve në arsim, punësimin dhe jetën publike, veçanërisht në Francë. Ju i kërkoni myslimanëve të denoncojë një pjesë të vogël të ekstremistëve si një kërcënim ekzistencial për fjalën e lirë, ndërsa bëni një sy qorr ndaj kërcënimit shumë më të madh që vjen nga liderët tanë të zgjedhur.
A nuk ju mërzit fakti se Barack Obama, i cili kërkoi që Jemeni të mbajë gazetarin anti-njeri Abdulelah Haider Shaye që rri kot pas hekurave, pasi ai u dënua me "akuza të lidhura me terrorizmin" në një gjykatë të kotë? A nuk jeni të mërzitur duke parë Benjamin Netanjahu, kryeministrin e një vendi që ishte përgjegjës për vrasjen e shtatë gazetarëve në Gaza në vitin 2014, të marrë pjesë në mitingun "unitetit" në Paris? Bibi-t iu bashkua Angela Merkel, kancelare e një vendi ku mohimi i Holokaustit është i dënueshëm me deri në pesë vjet burg, dhe David Cameron, i cili dëshiron të ndalojë krimet e "ekstremistëve" të dhunshëm dhe "përmbysjen e demokracisë" vetëm duke daLë në televizion.
Pastaj keni dhe lexuesit tuaj. A do të flisni me ta, ju lutem? Sipas një sondazhi të YouGov 2011, 82% e votuesve mbështetën ndjekjen e protestuesve të cilët i vunë zjarrin poppies.
Me sa duket nuk janë myslimanët të vetmit që ndihen të ofenduar.
nga Mehdi Hasan, Drejtor Politik i "The Huffington Post" Angli