▌VNSHD▐
BSNT
Një numër i madh njerëzish besojnë te shpirti binjak, sipas një sondazhi të vitit 2021. Ka shumë arsye pse njerëzit shpresojnë se personi i duhur është diku atje, dhe gjatë 50 viteve të fundit, ideja vetëm sa është shtuar. Ekspertët besojnë se nëse ne besojmë apo jo në shpirtin binjak është e rrënjosur thellë në rrethanat tona personale dhe psikologjinë, por ndoshta ata që shpresojnë të gjejnë një partner ideal mund të jenë duke i ‘dënuar’ marrëdhëniet e tyre që në fillim.
Një histori e shkurtër e shpirtrave binjakë
Filozofi grek Platoni shkroi se njerëzit dikur kishin katër krahë, katër këmbë dhe dy fytyra. Ai shpjegoi se Zeusi na ndau në gjysmë si një ndëshkim për krenarinë tonë dhe ne ishim të destinuar të ecnim në Tokë duke kërkuar gjysmën tonë tjetër.
Kuptimi ynë për dashurinë dhe marrëdhëniet mund të ketë evoluar që nga viti 385 pes, kur Platoni shkroi Simpoziumin, por ideja për të pasur një 'gjysmë tjetër' vazhdon ende për shumë njerëz dhe ka zgjatur nëpër kultura të shumta gjatë historisë. Disa tradita hindu kanë idenë se njerëzit kanë një lidhje me disa shpirtra; në Jidish, ekziston një term për një partner ideal ose të paracaktuar martese, 'bashert'-i juaj që përkthehet lirshëm në fat.
Poeti persian dhe studiuesi islamik i shekullit të trembëdhjetë Rumi shtroi idenë se të dashuruarit nuk takohen rastësisht, por se ata janë disi me njëri-tjetrin gjatë gjithë kohës. Dhe nga Romeo dhe Zhuljeta te Heathcliff dhe Cathy, letërsia perëndimore është e mbushur me shembuj të dashuruarish që duhej të ishin bashkë.
Por megjithëse koncepti i një shpirti binjak mund të ketë ekzistuar për mijëra vjet, termi aktual ndoshta u prezantua vetëm në shekullin e 19-të. Përdorimi i parë i regjistruar i tij është në 1822, në një letër të shkruar nga poeti Samuel Taylor Coleridge. “Për të qenë i lumtur në jetën martesore... duhet të kesh një shpirt binjak”, shkroi ai. Jeta e dashurisë së Coleridge ishte jo ajo e duhura. Ai u martua kryesisht për shkak të presioneve sociale dhe kaloi pjesën më të madhe duke u ndarë me bashkëshorten e tij.
Megjithatë, pavarësisht nga ‘paaftësia’ e Coleridge për të gjetur një shpirt binjak të vërtetë, ideja vazhdoi, duke u rritur në popullaritet, veçanërisht në dekadat e fundit. Brad Wilcox, një profesor i sociologjisë dhe drejtor i Projektit Kombëtar të Martesës në Universitetin e Virxhinias, SHBA, vëren një rritje të tërheqjes së shpirtrave binjakë që nga vitet 1970, kur erdhi ajo që ai e quan "dekada unë" dhe një kulturë e individualizmi e ndryshoi qasjen tonë ndaj marrëdhënieve.
"Njerëzit tani kanë më shumë gjasa të kërkojnë marrëdhënie që i bëjnë ata të lumtur dhe të përmbushur," thotë ai. “Është lehtësuar gjithashtu nga prosperiteti i paprecedentë në Perëndim, i cili i bëri njerëzit më pak të varur nga martesa për mbijetesë ekonomike. Pati një zhvendosje nga një qasje pragmatike ndaj martesës në një model martese më ekspresive dhe shpirtërore, ku pritshmëritë e njerëzve janë më psikologjike dhe më pak materiale”.
Natyra e qëndrueshme e mitit të shpirtit binjak
Ka shumë arsye për të qenë skeptik në lidhje me idenë e një personi të përsosur që është i paracaktuar për ju. Në fund të fundit, shumica e njerëzve nuk largohen shumë kur gjejnë partnerin e tyre.
Në një planet me gati tetë miliardë njerëz, është krejt rastësi që shpirtrat e kaq shumë njerëzve janë vetëm në klasën tjetër apo në pallatin ngjitur. Megjithatë, ideja e një shpirti binjak ka vazhduar në shoqëri dhe periudha të shumta kohore. Bradley Onishi, profesor i fesë në Skidmore College, SHBA beson se ka diçka të lindur në dëshirën tonë për të besuar te shpirti binjak.
"Miti premton përmbushje. Ai thotë se izolimi dhe vetmia që shpesh janë pjesë e përvojës njerëzore janë vetëm të përkohshme, se një ditë do të ketë një lumturi të përhershme në të cilën ne jemi të bashkuar me atë që na kupton në çdo nivel, na mbron nga dëmtimet dhe i jep jetës sonë një rëndësi të madhe”, thotë Onishi.
Ai thekson se, për shumë prej nesh, besimi në një shpirt binjak është një mënyrë për të ndërtuar një tregim koheziv nga përvoja shpesh kaotike dhe e paparashikueshme e kërkimit të dashurisë.
Miti është vërtet i mirë për të marrë të gjitha takimet e para të këqija, ndarjet, shpresat dhe zhgënjimet e prishura dhe për t'i vendosur ato në një histori që thotë se një ditë e gjithë kjo do të bjerë në vend”, thotë ai.
Kjo është veçanërisht e vërtetë kur bëhet fjalë për takimet moderne, ndoshta duke shpjeguar se si ideja e shpirtit binjak ka evoluar me kalimin e kohës.
Vitet e fundit, termi 'flakë binjake' është rritur në popullaritet, një mënyrë më shpirtërore për të kuptuar idenë se mund të jetë dikush me të cilin thjesht supozohet të jeni.
“Ne jetojmë në një kohë pasigurie dërrmuese, politikisht, mjedisor dhe sociale”, shpjegon Onishi. “Miti premton se mes të gjitha pasigurive, dikush i ka hapur krahët për të na mbrojtur”.
Pritshmëritë praktike?
Megjithatë, praktikisht, kërkimi i një shpirti binjak mund të mos jetë qasja më e mirë.
Hulumtimet në qindra marrëdhënie kanë treguar që të kesh një pritshmëri për të gjetur një binjak shpirti në të vërtetë çon në modele jofunksionale të sjelljes dhe madje ju bën më të prirur të ndaheni me partnerin tuaj. Kjo është për shkak se njerëzit që besojnë në shpirtrat binjakë priren të kenë atë që njihet si një mentalitet 'fati'. Meqenëse ata janë të gatshëm për një person të përsosur, ata kanë më shumë gjasa të dyshojnë në marrëdhënien e tyre, ose ta shohin një gur në rrugë si një pengues të madh.
Nga ana tjetër, skeptikët priren të kenë një mentalitet 'rritjeje'. Ata besojnë se marrëdhëniet kërkojnë punë dhe kompromis dhe janë të motivuar për të gjetur zgjidhje për problemet.
"Një pritje që diçka do të jetë e përsosur menjëherë dhe përgjithmonë çon vetëm në zhgënjim dhe pakënaqësi, sepse kjo thjesht nuk është realiste," thotë Ruth Micallef, një këshilltare specialiste e cila punon me pacientë që përjetojnë vështirësi në marrëdhënie.
Disa nga marrëdhëniet më të suksesshme janë çiftet që kanë shpenzuar vite duke e mbështetur njëri-tjetrin përmes të gjitha ndryshimeve personale që kalojnë dhe kurrë nuk presin që njëri-tjetri të jetë ‘perfekt’ ose ‘gjithçka’”.
“Askush prej nesh nuk është i përsosur, as ju, as bashkëshorti juaj i ardhshëm”, thotë Wilcox.
Pra, fokusohuni në të panegociueshmet, virtytet që do të mbështesin një martesë të mirë, vlerat e përbashkëta dhe disa interesa të përbashkëta. Mos prisni të kontrolloni çdo defekt në bashkëshortin/en e ardhshëm, përveç nëse dëshironi të jeni një beqar ose beqare e përhershme”.
Burimi: BBC. Përshtati: Gazeta “Si”
Një histori e shkurtër e shpirtrave binjakë
Filozofi grek Platoni shkroi se njerëzit dikur kishin katër krahë, katër këmbë dhe dy fytyra. Ai shpjegoi se Zeusi na ndau në gjysmë si një ndëshkim për krenarinë tonë dhe ne ishim të destinuar të ecnim në Tokë duke kërkuar gjysmën tonë tjetër.
Kuptimi ynë për dashurinë dhe marrëdhëniet mund të ketë evoluar që nga viti 385 pes, kur Platoni shkroi Simpoziumin, por ideja për të pasur një 'gjysmë tjetër' vazhdon ende për shumë njerëz dhe ka zgjatur nëpër kultura të shumta gjatë historisë. Disa tradita hindu kanë idenë se njerëzit kanë një lidhje me disa shpirtra; në Jidish, ekziston një term për një partner ideal ose të paracaktuar martese, 'bashert'-i juaj që përkthehet lirshëm në fat.
Poeti persian dhe studiuesi islamik i shekullit të trembëdhjetë Rumi shtroi idenë se të dashuruarit nuk takohen rastësisht, por se ata janë disi me njëri-tjetrin gjatë gjithë kohës. Dhe nga Romeo dhe Zhuljeta te Heathcliff dhe Cathy, letërsia perëndimore është e mbushur me shembuj të dashuruarish që duhej të ishin bashkë.
Por megjithëse koncepti i një shpirti binjak mund të ketë ekzistuar për mijëra vjet, termi aktual ndoshta u prezantua vetëm në shekullin e 19-të. Përdorimi i parë i regjistruar i tij është në 1822, në një letër të shkruar nga poeti Samuel Taylor Coleridge. “Për të qenë i lumtur në jetën martesore... duhet të kesh një shpirt binjak”, shkroi ai. Jeta e dashurisë së Coleridge ishte jo ajo e duhura. Ai u martua kryesisht për shkak të presioneve sociale dhe kaloi pjesën më të madhe duke u ndarë me bashkëshorten e tij.
Megjithatë, pavarësisht nga ‘paaftësia’ e Coleridge për të gjetur një shpirt binjak të vërtetë, ideja vazhdoi, duke u rritur në popullaritet, veçanërisht në dekadat e fundit. Brad Wilcox, një profesor i sociologjisë dhe drejtor i Projektit Kombëtar të Martesës në Universitetin e Virxhinias, SHBA, vëren një rritje të tërheqjes së shpirtrave binjakë që nga vitet 1970, kur erdhi ajo që ai e quan "dekada unë" dhe një kulturë e individualizmi e ndryshoi qasjen tonë ndaj marrëdhënieve.
"Njerëzit tani kanë më shumë gjasa të kërkojnë marrëdhënie që i bëjnë ata të lumtur dhe të përmbushur," thotë ai. “Është lehtësuar gjithashtu nga prosperiteti i paprecedentë në Perëndim, i cili i bëri njerëzit më pak të varur nga martesa për mbijetesë ekonomike. Pati një zhvendosje nga një qasje pragmatike ndaj martesës në një model martese më ekspresive dhe shpirtërore, ku pritshmëritë e njerëzve janë më psikologjike dhe më pak materiale”.
Natyra e qëndrueshme e mitit të shpirtit binjak
Ka shumë arsye për të qenë skeptik në lidhje me idenë e një personi të përsosur që është i paracaktuar për ju. Në fund të fundit, shumica e njerëzve nuk largohen shumë kur gjejnë partnerin e tyre.
Në një planet me gati tetë miliardë njerëz, është krejt rastësi që shpirtrat e kaq shumë njerëzve janë vetëm në klasën tjetër apo në pallatin ngjitur. Megjithatë, ideja e një shpirti binjak ka vazhduar në shoqëri dhe periudha të shumta kohore. Bradley Onishi, profesor i fesë në Skidmore College, SHBA beson se ka diçka të lindur në dëshirën tonë për të besuar te shpirti binjak.
"Miti premton përmbushje. Ai thotë se izolimi dhe vetmia që shpesh janë pjesë e përvojës njerëzore janë vetëm të përkohshme, se një ditë do të ketë një lumturi të përhershme në të cilën ne jemi të bashkuar me atë që na kupton në çdo nivel, na mbron nga dëmtimet dhe i jep jetës sonë një rëndësi të madhe”, thotë Onishi.
Ai thekson se, për shumë prej nesh, besimi në një shpirt binjak është një mënyrë për të ndërtuar një tregim koheziv nga përvoja shpesh kaotike dhe e paparashikueshme e kërkimit të dashurisë.
Miti është vërtet i mirë për të marrë të gjitha takimet e para të këqija, ndarjet, shpresat dhe zhgënjimet e prishura dhe për t'i vendosur ato në një histori që thotë se një ditë e gjithë kjo do të bjerë në vend”, thotë ai.
Kjo është veçanërisht e vërtetë kur bëhet fjalë për takimet moderne, ndoshta duke shpjeguar se si ideja e shpirtit binjak ka evoluar me kalimin e kohës.
Vitet e fundit, termi 'flakë binjake' është rritur në popullaritet, një mënyrë më shpirtërore për të kuptuar idenë se mund të jetë dikush me të cilin thjesht supozohet të jeni.
“Ne jetojmë në një kohë pasigurie dërrmuese, politikisht, mjedisor dhe sociale”, shpjegon Onishi. “Miti premton se mes të gjitha pasigurive, dikush i ka hapur krahët për të na mbrojtur”.
Pritshmëritë praktike?
Megjithatë, praktikisht, kërkimi i një shpirti binjak mund të mos jetë qasja më e mirë.
Hulumtimet në qindra marrëdhënie kanë treguar që të kesh një pritshmëri për të gjetur një binjak shpirti në të vërtetë çon në modele jofunksionale të sjelljes dhe madje ju bën më të prirur të ndaheni me partnerin tuaj. Kjo është për shkak se njerëzit që besojnë në shpirtrat binjakë priren të kenë atë që njihet si një mentalitet 'fati'. Meqenëse ata janë të gatshëm për një person të përsosur, ata kanë më shumë gjasa të dyshojnë në marrëdhënien e tyre, ose ta shohin një gur në rrugë si një pengues të madh.
Nga ana tjetër, skeptikët priren të kenë një mentalitet 'rritjeje'. Ata besojnë se marrëdhëniet kërkojnë punë dhe kompromis dhe janë të motivuar për të gjetur zgjidhje për problemet.
"Një pritje që diçka do të jetë e përsosur menjëherë dhe përgjithmonë çon vetëm në zhgënjim dhe pakënaqësi, sepse kjo thjesht nuk është realiste," thotë Ruth Micallef, një këshilltare specialiste e cila punon me pacientë që përjetojnë vështirësi në marrëdhënie.
Disa nga marrëdhëniet më të suksesshme janë çiftet që kanë shpenzuar vite duke e mbështetur njëri-tjetrin përmes të gjitha ndryshimeve personale që kalojnë dhe kurrë nuk presin që njëri-tjetri të jetë ‘perfekt’ ose ‘gjithçka’”.
“Askush prej nesh nuk është i përsosur, as ju, as bashkëshorti juaj i ardhshëm”, thotë Wilcox.
Pra, fokusohuni në të panegociueshmet, virtytet që do të mbështesin një martesë të mirë, vlerat e përbashkëta dhe disa interesa të përbashkëta. Mos prisni të kontrolloni çdo defekt në bashkëshortin/en e ardhshëm, përveç nëse dëshironi të jeni një beqar ose beqare e përhershme”.
Burimi: BBC. Përshtati: Gazeta “Si”
