“Pieces of a woman” dhe miti i famshëm se dhimbja na bën më të fortë

.

Marla said:

Pra jo, dhimbja nuk na bën më të fortë por na mëson si ta marrim veten, si të ecim përpara dhe si të ndërrojmë kapitull për të filluar një të ri. Sepse kur ke prekur fundin, kur je përballur me stuhitë më të frikshme dhe më të tmerrshme të jetës tënde, ke mësuar në të njëjtën kohë si të krijosh reziliencën/ përpjekjen për të mbijetuar dhe për të bashkëjetuar me traumën derisa të vijë koha që të marrësh vendimin për t’ja lënë atë së kaluarës.

Click to expand...

?

E kam perjetuar vete nje periudhe te till si "Marta",mbas humbjes se bebit ? ,prisja te gjeja mbeshterje tek partneri por ai ishte shume i zene me koleget e punes??, keshtu qe i dhash duart edhe kam 4 vite qe jam shume e qete edhe pse me kujtohet engjelli im ?

Kur prek fundin nese mbijeton .. nuk je ajo e para.
Ke ndryshuar katerciprisht... askush sdo te te kuptoj pervec ti veten .
Njerezit perreth do te te fajesojne ty per kete.
Egoizmi nuk pranon unin tjeter.
Nese deri ne ate moment ke qen vajza apo gruaja e dikujt .. tashme sje me .
Te zbulosh veten dhe nje her , eshte e veshtire per ty vete e jo me per te tjeret.
Ndaj nuk ngelet gje tjeter pervec se te mbyllesh Portat e se kaluares.
E dhimbshme ne te gjitha pikpamjet .. por e vetmja rruge te jetosh vazhdimesine .

Nje shkrim nga Nada Dosti! ?
Pajtohem me te.

Une mendoj si nada , vertet humbasim nga vetja gjate nje procesi te tille por fitojme me shume vetsiguri , maturi , pergjegjesi , etjjjj