Nicktjeter
Antarë i Respektuar
Miresevini ne konkursin letrar per 2015
Keto jane krjimet per muajin shkurt me temen The Notebook vs teme e lire.
1)Me duaj
Une kam nevoj qe ai te me doj-i pershperiti ajo henes ne nje nate dimri..
Vazhdoj ngadal hapat neper yjesin e dimrit,neper rrugen e qumshtit duke kerkuar pranveren..
Ne cdo yll qe takonte ,pasi e pershendeste nder te tjera i thoshte..-une kam nevoj qe ai te me doj...
..bashkarisht ashtu neper tufa yjesh neper rrugen e qumshtit trokiti agimi pranveror e qielli u be blu e dielli e pushtoj dhe detin qe reflektonte qiellin poshte tij..
..ajo u gjend mes rrezesh dhe ujit te detit,..plot e mbushur me ajrin pranveror..
Por dic i calonte ne shpirt,,dhe ktheu koken nga dallget e embla e te fresketa pranverore , u pershperit-une kam nevoje qe ai te me doj...
dhe notoj ne bregun tjeter te nje oqeani,,pyje dhe shira tropikale i lageshtiten trupin..por ajo ndjehej that..dhe me syte drejt gjetheve te lagshta nga shirat tropikale ,trokiste ne cdo njeren prej tyre dhe u pershperiste -une kam nevoj qe ai te me doj...
..ra qetesi,dic ndjeu ne sup nje perkdhelje ,nje e puthur i hapi syte -dhe afer vetes degjoj-dhe une e dashura ime kam nevoj te me duash ti...
2)Te dua luledele
E di qe te dua?
Natyrisht qe e di.
Ashtu si une ty
Ti me ndjen mua.
Por ti se di
Qe te dua,
Si bukuria e nje luledele
Perkedhelur nga era,
Ti nuk je si lulet e tjera.
Te dua ne flatrat e eres
Nje shiroku te embel,
Te qete,
Te hareshem
Plot jete.
Ti….
Natyrshem luledele
Energjike,
Capkene
Lozonjare si kotele.
Shiko nje perrua,
Shikoje….. ja aty,
Dhe mendo e perfytyro mua
Qe te dua ty…….
Ja keshtu,
Rreze dielli te bien mbi sy,
I sheh pikat e ujit?
Shuajne etjen tende
Sa here mendoj per ty.
Ti….luledelja ime
E shkujdesur, lozonjare
Rritu, lulezo`,
Pikat e ujit
Te puthin petalet
Apo ndoshta je ti valle
Qe puth ato?
Buzeqesh, ngrohu, shperthe,
Hidh shtat ne zemren time,
E embla luledele,
I njeh buzeqeshjet qe lindin vetvetiu
Dhe i pertyp ne goje
Se te ishin karamele?
Ja ashtu je ti per mua,
Embelsia,
Esenca,
Oksigjeni,
Te dua luledele
Te dua.
3)Dhurata ime
Si per cudi,sot dielli shkelqen ndryshe, me duket sikur vetem per mua shkelqen…Ndoshta sepse sot une e shoh me tjeter sy…Ka dite qe ndjehem e rraskapitur,e lodhur nga cdo gje..Por ne mengjes kur zgjohem,sec frymzohem per nje dite te re,me shpres te re, endrra te reja dhe me nje falenderim te madh… Shikoj rreth vetes dhe kuptoj se jam shume me fat…Ndoshta nuk jam shume e zonja te shprehem,por e di cfare ndjej, kam nje pershtypje se fjalet nuk e thone dot ate qe e thote zemra…Shikoj me kujdes dhe me syrin tim sikur vjedhurazi e shikoj,dhe shoh sa e lumtur qe jam…Ndoshta perse e kam ate prane,ose sepse e vleresoj qe e kam ate pran…ose ose thjesht qe jam e lumtur me ate qe kam…Eshte si nje dhurat e shtrenjt per jeten time, e kam krah qe mbeshtetem sa here qe ndjej nevoje,me kap doren sa here qe e ndjej veten se bie,me keshillon kur shpesh gjendem ne nje udhekryq….Me mbush jeten me pozitivitet dhe harmoni, vetem kur me buzeqeshe, e kuptoj sa me fat qe jam..E falenderoj Zotin per kete…Shume
4) Dashuri ne kohe te shkuar
Dikur kur nuk kishte internet, kur nuk kishte as telefona celular…dikur kur dashuria ishte ndjenjë e ndaluar! Dikur kur të caktoje një takim dashurie ishte katrahurë më vehte.
Në atë kohë unë isha student, plot energji, plot shpresë dhe dëshirë për jetë. Atëherë unë rash në dashuri për të parën herë…por dashuri të vërtetë, jo asi dashuriçkash çfarë gjen sot…dashuri për një natë! Kjo ishte dashuri e përjetëshme!
Banonin që të dy në qendrën e studentëve, ajo në konviktin nr.2, unë në numrin 4 (ishim përballë njëri tjetrit). Ajo student e vitit të II-të, unë isha në vitin e I-rë!
I shkruaja letra çdo ditë, por kurrë asnjë nuk ia dërgova…nuk kisha guxim! I mbaja nën jastëkun tim, i ruaja aty sepse më inspironin për jetë, më jipnin fuqi. Flinja gjumë me ninulat e atyre letrave.
Qëndroja me orë në dritaren time, me shpresën se mos vallë edhe ajo do të paraqitej në dritaren e saj, dhe së paku kështu të mund ta shikoja nga larg. Sa herë e kyqte dritën në darkë unë vështroja siluetën e saj duke lëvizur nëpër dhomë. Sa shumë kisha dëshirë të isha aty me te…ta përqafoja, ta ledhatoja dhe ta puthja me shume afsh dhe dashuri! Por…këto ishin vetëm dëshira që nuk bëheshin dot realitet.
Një ditë gjersa përjashta po binte shi, unë i ulur afër dritares po shikoja se mos silueta e saj paraqitej në dritaren karshi…Në pritje e sipër mora lapsin dhe fillova të shkruaj letrën e radhës me bindjen se këtë letër do të ia dërgoja që ajo ta kuptonte më në fund se unë isha i dashuruar në te. E çava me lot, e derdha tërë talentin tim dhe tërë dashurinë që ndjeja për te, në atë letër. اdo shkronjë ishtë një ndjenjë, çdo fjalë një dëshirë dhe çdo rrjeshtë një shpresë! Letrën e palosa mirë e mirë, i hodha parfum që të mos i vinte era djers, sepse djerësija tepër derisa po e shkruaja.
Disa ditë në vijim qëndova para hyrjes së konviktit nr.2 me shpresën se një ditë do të mbidhja fuqinë e duhur që këtë letër të ia dorëzoja…por kaluan ditë, muaj dhe vite dhe unë sot e atë ditë letrën nuk e dorëzova, letrën që edhe sot e kësaj dite e ruaj me shumë dashuri. Edhepse disa herë, derisa ajo i afrohej hyrjes provova të mbledh guximin që ti afrohem, kurrë nuk arrijta ta bëja këtë.
Sot ajo është e martuar me tjetrin, ka dhe fëmijë, kurse unë akoma e mbaj letrën time të dashurisë që kurrë nuk shkoi ne destinacion, letrën që tashmë është zverdhur nga koha ashtu sikur jam zverdhur edhe unë.
5)ME thuaj si
Si mundem te shkruaj per ty, kur...
....Ti per mua je...
…. Me shume se miliarda fjale te kompozuara ,
…. Me shume se arome lulesh,
…. Me shume se tinguj violine,
…. Me shume se shperthimi I sythave,
…. Me shume se ushtima e ujvares se veres,
…. Me shume se perplasja e dallgeve te detit,
…. Me shume se infinit bulzash shiu qe rreshqasin nga qielli,
……Me shume se freskia e veses,
…. Me shume se dremitja e nje femije,
…. Me shume se tik taku I nje zemre,
…. Me shume se nje perqafim I heshtur,
…. Me shume se nje buzeqeshje e brendshme,
…. Me shume se nje shpirt qe merr fryme,
…. Me shume se nje dashuri e perjetshme,
…. Me shume se e gjithe BOTA e vendosur mbi duart e mia!
6)Ah sikur
A sikur ..
Sikur te takoheshim vetem per nje cast
ndoshta do te ishim deri ne vdekje bashke.
Sikur,te mendonim vetem per ne te dy
Bota atehere nuk do kishte sy.
Do te doja te te kisha afer,
e do te flisja ngadale
qe ti te mos ikje
te me shikoje pa ndal...
C’behet keshtu me ne!
pse endrra u shu,
nje dashuri e sapo filluar
humbi u be re
Ju kujtoj qe mund te votoni deri me date 28 shkurt.
Gjithashtu po ne kete teme mund te komentoni, kritikoni apo lavderoni ndonje shkrim.
Falenderoj te gjithe shkrimtaret e forumit virtual.
Bashke shihemi serish ne mars me temen 'Qielli ne dhomen time'
Keto jane krjimet per muajin shkurt me temen The Notebook vs teme e lire.
1)Me duaj
Une kam nevoj qe ai te me doj-i pershperiti ajo henes ne nje nate dimri..
Vazhdoj ngadal hapat neper yjesin e dimrit,neper rrugen e qumshtit duke kerkuar pranveren..
Ne cdo yll qe takonte ,pasi e pershendeste nder te tjera i thoshte..-une kam nevoj qe ai te me doj...
..bashkarisht ashtu neper tufa yjesh neper rrugen e qumshtit trokiti agimi pranveror e qielli u be blu e dielli e pushtoj dhe detin qe reflektonte qiellin poshte tij..
..ajo u gjend mes rrezesh dhe ujit te detit,..plot e mbushur me ajrin pranveror..
Por dic i calonte ne shpirt,,dhe ktheu koken nga dallget e embla e te fresketa pranverore , u pershperit-une kam nevoje qe ai te me doj...
dhe notoj ne bregun tjeter te nje oqeani,,pyje dhe shira tropikale i lageshtiten trupin..por ajo ndjehej that..dhe me syte drejt gjetheve te lagshta nga shirat tropikale ,trokiste ne cdo njeren prej tyre dhe u pershperiste -une kam nevoj qe ai te me doj...
..ra qetesi,dic ndjeu ne sup nje perkdhelje ,nje e puthur i hapi syte -dhe afer vetes degjoj-dhe une e dashura ime kam nevoj te me duash ti...
2)Te dua luledele
E di qe te dua?
Natyrisht qe e di.
Ashtu si une ty
Ti me ndjen mua.
Por ti se di
Qe te dua,
Si bukuria e nje luledele
Perkedhelur nga era,
Ti nuk je si lulet e tjera.
Te dua ne flatrat e eres
Nje shiroku te embel,
Te qete,
Te hareshem
Plot jete.
Ti….
Natyrshem luledele
Energjike,
Capkene
Lozonjare si kotele.
Shiko nje perrua,
Shikoje….. ja aty,
Dhe mendo e perfytyro mua
Qe te dua ty…….
Ja keshtu,
Rreze dielli te bien mbi sy,
I sheh pikat e ujit?
Shuajne etjen tende
Sa here mendoj per ty.
Ti….luledelja ime
E shkujdesur, lozonjare
Rritu, lulezo`,
Pikat e ujit
Te puthin petalet
Apo ndoshta je ti valle
Qe puth ato?
Buzeqesh, ngrohu, shperthe,
Hidh shtat ne zemren time,
E embla luledele,
I njeh buzeqeshjet qe lindin vetvetiu
Dhe i pertyp ne goje
Se te ishin karamele?
Ja ashtu je ti per mua,
Embelsia,
Esenca,
Oksigjeni,
Te dua luledele
Te dua.
3)Dhurata ime
Si per cudi,sot dielli shkelqen ndryshe, me duket sikur vetem per mua shkelqen…Ndoshta sepse sot une e shoh me tjeter sy…Ka dite qe ndjehem e rraskapitur,e lodhur nga cdo gje..Por ne mengjes kur zgjohem,sec frymzohem per nje dite te re,me shpres te re, endrra te reja dhe me nje falenderim te madh… Shikoj rreth vetes dhe kuptoj se jam shume me fat…Ndoshta nuk jam shume e zonja te shprehem,por e di cfare ndjej, kam nje pershtypje se fjalet nuk e thone dot ate qe e thote zemra…Shikoj me kujdes dhe me syrin tim sikur vjedhurazi e shikoj,dhe shoh sa e lumtur qe jam…Ndoshta perse e kam ate prane,ose sepse e vleresoj qe e kam ate pran…ose ose thjesht qe jam e lumtur me ate qe kam…Eshte si nje dhurat e shtrenjt per jeten time, e kam krah qe mbeshtetem sa here qe ndjej nevoje,me kap doren sa here qe e ndjej veten se bie,me keshillon kur shpesh gjendem ne nje udhekryq….Me mbush jeten me pozitivitet dhe harmoni, vetem kur me buzeqeshe, e kuptoj sa me fat qe jam..E falenderoj Zotin per kete…Shume
4) Dashuri ne kohe te shkuar
Dikur kur nuk kishte internet, kur nuk kishte as telefona celular…dikur kur dashuria ishte ndjenjë e ndaluar! Dikur kur të caktoje një takim dashurie ishte katrahurë më vehte.
Në atë kohë unë isha student, plot energji, plot shpresë dhe dëshirë për jetë. Atëherë unë rash në dashuri për të parën herë…por dashuri të vërtetë, jo asi dashuriçkash çfarë gjen sot…dashuri për një natë! Kjo ishte dashuri e përjetëshme!
Banonin që të dy në qendrën e studentëve, ajo në konviktin nr.2, unë në numrin 4 (ishim përballë njëri tjetrit). Ajo student e vitit të II-të, unë isha në vitin e I-rë!
I shkruaja letra çdo ditë, por kurrë asnjë nuk ia dërgova…nuk kisha guxim! I mbaja nën jastëkun tim, i ruaja aty sepse më inspironin për jetë, më jipnin fuqi. Flinja gjumë me ninulat e atyre letrave.
Qëndroja me orë në dritaren time, me shpresën se mos vallë edhe ajo do të paraqitej në dritaren e saj, dhe së paku kështu të mund ta shikoja nga larg. Sa herë e kyqte dritën në darkë unë vështroja siluetën e saj duke lëvizur nëpër dhomë. Sa shumë kisha dëshirë të isha aty me te…ta përqafoja, ta ledhatoja dhe ta puthja me shume afsh dhe dashuri! Por…këto ishin vetëm dëshira që nuk bëheshin dot realitet.
Një ditë gjersa përjashta po binte shi, unë i ulur afër dritares po shikoja se mos silueta e saj paraqitej në dritaren karshi…Në pritje e sipër mora lapsin dhe fillova të shkruaj letrën e radhës me bindjen se këtë letër do të ia dërgoja që ajo ta kuptonte më në fund se unë isha i dashuruar në te. E çava me lot, e derdha tërë talentin tim dhe tërë dashurinë që ndjeja për te, në atë letër. اdo shkronjë ishtë një ndjenjë, çdo fjalë një dëshirë dhe çdo rrjeshtë një shpresë! Letrën e palosa mirë e mirë, i hodha parfum që të mos i vinte era djers, sepse djerësija tepër derisa po e shkruaja.
Disa ditë në vijim qëndova para hyrjes së konviktit nr.2 me shpresën se një ditë do të mbidhja fuqinë e duhur që këtë letër të ia dorëzoja…por kaluan ditë, muaj dhe vite dhe unë sot e atë ditë letrën nuk e dorëzova, letrën që edhe sot e kësaj dite e ruaj me shumë dashuri. Edhepse disa herë, derisa ajo i afrohej hyrjes provova të mbledh guximin që ti afrohem, kurrë nuk arrijta ta bëja këtë.
Sot ajo është e martuar me tjetrin, ka dhe fëmijë, kurse unë akoma e mbaj letrën time të dashurisë që kurrë nuk shkoi ne destinacion, letrën që tashmë është zverdhur nga koha ashtu sikur jam zverdhur edhe unë.
5)ME thuaj si
Si mundem te shkruaj per ty, kur...
....Ti per mua je...
…. Me shume se miliarda fjale te kompozuara ,
…. Me shume se arome lulesh,
…. Me shume se tinguj violine,
…. Me shume se shperthimi I sythave,
…. Me shume se ushtima e ujvares se veres,
…. Me shume se perplasja e dallgeve te detit,
…. Me shume se infinit bulzash shiu qe rreshqasin nga qielli,
……Me shume se freskia e veses,
…. Me shume se dremitja e nje femije,
…. Me shume se tik taku I nje zemre,
…. Me shume se nje perqafim I heshtur,
…. Me shume se nje buzeqeshje e brendshme,
…. Me shume se nje shpirt qe merr fryme,
…. Me shume se nje dashuri e perjetshme,
…. Me shume se e gjithe BOTA e vendosur mbi duart e mia!
6)Ah sikur
A sikur ..
Sikur te takoheshim vetem per nje cast
ndoshta do te ishim deri ne vdekje bashke.
Sikur,te mendonim vetem per ne te dy
Bota atehere nuk do kishte sy.
Do te doja te te kisha afer,
e do te flisja ngadale
qe ti te mos ikje
te me shikoje pa ndal...
C’behet keshtu me ne!
pse endrra u shu,
nje dashuri e sapo filluar
humbi u be re
Ju kujtoj qe mund te votoni deri me date 28 shkurt.
Gjithashtu po ne kete teme mund te komentoni, kritikoni apo lavderoni ndonje shkrim.
Falenderoj te gjithe shkrimtaret e forumit virtual.
Bashke shihemi serish ne mars me temen 'Qielli ne dhomen time'
