Tregime te ndryshme

Gjykimi i gabuar
Kishin mbetur edhe pak jav deri ne perfundimin e vitit shkollor. Koha ishte e nxeht, bente vap.Shkolla kishte vendosur t'i dergonte nxenesit ne nje ekskursion nje ditor . Radha i erdhi klases se nente. Ate vit, ne ate klas , kishte ardhur nje vajz me emrin Ana. Ana kishte trembedhjet vjet. Kishte fytyr te bukur , sy te kalter, flok te gjat dhe te zi.Ana ishte e vetmuar,e heshtur gjat gjith kohes, rrinte ulur ne bank te fundit , por ne mesim ishte me e mira ne klas .
Arta kishte katermbedhjet vjet. Ne mesim nuk ishte aq e mir dhe ajo hiqej sikur ishte vajza kruesore ne klas.
Asaj duhet t'i pergjigjeshin per qdo gje. Ajo e ngacmonte Anen duke e bere nganjehr edhe te qaj.
Nje dit Arta erdhi ne klas dhete tjeret e pershendeten ate.Ajo tregoi se neser kan ekskursion dhe se do te shkonin ne nje pishin.
Pastaj iu afrua javes duke i thene :
- Do te vish nser apo jo ? Me siguri nuk do te vish, sepse ti do te turperosh !- tha ajo.
- A thash mir vajza ?A kam te drejt?- foli pas pak qastesh
Ana e shikoj ate e nevrikosur,por nuk foli asgje .
Arta u largua me vajza tjera duke qeshur.
-"Duhet te shkoj "- tha me vete "Do te ju tregoj se jam e guzimshme "- mermeriti ajo.
Te nesermen, te gjith ishin mbedhur ne oborr te shkolles . Kishin marr te holla me vete dhe qanta me gjera ushqimore e veshmbathje.
Ana kishte veshur pantallona te shkurter, roz dhe bluz te bardh. kur hyri ne autobus, Arta thirri me tallje:
-Shok ! Pa shikoni kush ka ardhur; Ana ! - tha me nenqmim.
Ana nuk ia ktheu , vetem ktheu koken prapa. Pas gjysm ore udhetimi , arriten. Zun te gjithe qadrat e tyre. Ana mori nje ne fund, vetem.Ishte ora dhjet dhe nuk kishte shum njerez. Arsimtari tha se do te hynin ne uj dhe te gjith u ben gati ne hyjne ne uj.
Ana u hodh ne uj se bashku me te tjeret,perveq Artes, ajo qendroj afer pishines duke mos pasur guxim te hyj ne te.Shoket e therrisinin ate :
- Eja Arta , ke per t'u kenaqur!- i thoshin ata. Nga inati qe e kishte kapluar , ajo me te shpejt u hodh ne uj, por ajo nuk dinte te notonte.Kur u hodh ne uj, ajo u zhyt thell dhe duke mos ditur te notonte gati sa nuk u mbyt.Arsimtari ishte hutuar me nxenes te tjer dhe nuk e pa Arten qe po fundosej. Kur ana e pa ate ia zgjati doren :
-Kapi doren time dhe me tjetren mund te notosh! - i tha ajo.
- Ne rregull , - tha Arta me nxitim. Kapi doren e javes , pastaj duke levizur krahun dolen jasht ujit.Arta mezi merrte frym.Pas pak te gjith u rrethuan afer saj.
Si ia dole? - pyeti nje vajz.
- Mua me shpetoi Ana ! - tha ajo me turp. Te gjith u kthyen nga Ana . Arta e turperuar dhe e friksuar iu drejtua javes.
- Ana ! Me fal qe jam tallur me ty.Ti paske qen me e mira, ti ma shpetove jeten , faleminderit shum! - i tha Arta me lot ne sy.
-Nuk ka gje, te kam falur ! - tha Ana duke buzqeshur.
Te gjith brohoriten emrin e saj. Ajo ndjehej shum e lumtur qe me ne fund kishte treguar se ishte e zonja.
Shoket e saj e kuptuan se gjykimet qe ishin bere per te ishin gabim.

Titulli: Tregime te ndryshme

Te stolisim bredhin :vtr1:

Ne nje lagje te nje qytet te madh e te zhurmshem , ne nje shtepi te madhe , jetonte familja e Bores. Bora ishte nje vajz dhjet vjeqe me flok te gjat , e menqur dhe e dashur , jetonte aty me prinderit dhe vellaun e saj Lorikun.
Dimri kishte hyr dhe nje mengjes i ftohte dhjetori shoqerohej nga fjolla te shpeshta debore. Bora u zgjua heret dhe veshtroi nga dritarja , u gezua tej mase kur pa se jasht binte debore shpejt u vesh , zbriti posht, pershendeti nenen, pasi qe babai kishte shkuar ne pun dhe doli per jashta. Tashme jeta ne qytet kishte filluar degjoheshin zhurma te veturave , te femijeve te cilet kishin dalur jasht per te luajtur.
Hidhej ne obborr nga nje ane ne anen tjeter. Qendroj aty edhe 20 minuta dhe ne fund hyri brenda.
Veshtroi kalendarin qe ishte ne paradhom dhe pa qe dites se Vitit te Ri i kishin mbetur vetem edhe tre dit.
-"Sot eshte koha qe ta bej shtepin te duket e magjishme '' - tha me vete.-''Mami, ku jan stolit, bredhi e te gjitha te tjerat per ta stolisur shtepin. Se di a e ke par ti por, edhe tre dit eshte Viti i Ri''.
-"Po e dashur e di, menjher do t'i kesh ketu''- iu pergjigj e ema.
-"Ne rregull po pres ketu"
Nena erdhi se bashku me stolit e me vete kishte edhe Lorikun i cili sapo ishte zgjuar nga gjumi dhe floket e tij ishin shprishur teresisht.
Bora e perqafoj e ai briti pak sepse ajo e kishte shtrenguar pak shum .
Menjeher nxorri stolit , beri bredhin gati dhe filloi ta stolis duke kenduar nje kenge Krishtlindjesh. Ajo nuk dinte te ndalej e Loriku i vogel vetem shikonte i quditur . Pas afro gjysm ore bredhi perfundoi se stolisuri , dukej mahnitshem , tere ato drita , topa e shirita qe ia kishte vendosur Bora e benin ate te dukej me i miri nga te gjith.
-"Lorik, si te duket a nuk eshte i mrekullueshem?"- pyeti Bora te vellain.
-"Po me pelqen moter."- i tha Loriku.
Tani Them se per t'i vendosur dritat perjashta do te presim babain ai do te na ndihmoj.
Erdhi edhe nena dhe te tre qendruan para bredhit te kenaqur dhe te gezuar .

Titulli: Tregime te ndryshme

[/SIZE
~NJE NAT DIMRI NE PUSHIMET DIMERORE~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Me perfundimin e vitit te par shkollor, mendimet menjeher na shkojn se ku do t'i kalojm pushimet. Si ne gjith vendin edhe ne nje shkolle te qytetit mbaroj viti. Sara ishte njera nder nxeneset me te mira e pa dyshim qe suksese i saj ishte i shkelqyeshem. Vellai i saj Leoni ishte ne nje klas me te edhe ai i kishte notat e mira , por qe ishte pak me shum pertac per te mesuar.
Mirpo, prinderit e tyre prapseprap i'u gezuan suksesit te tyre shkollor . Te dy u pershendeten me shoket e tyre dhe u nis per ne shtepi.
-" A ke menduar se ku ta kalojm pushimin ?"- e pyeti Sara te vellai.
-''Jo por them se edhe ketu ne shtepi nuk eshte aq keq te shijojm atmosferen festive."- iu pergjigj i vellai .
-" Te shohim"- foli prap Sara.
Hyn ne shtepi , nena po i priste dhe kur hyn ata te dy u dha nga nje perqafim te ngroht.
-" Urime zemrat e mia le te shpresojm se edhe shum nota te mira si keto. "- iu tha nena.
- "Shpresojm te jet ashtu si thua ti , nene. " - i than te dy. Leoni u ul ne divan i lodhur dhe filloi te shikonte televisionin. Sara u ul afer tij dhe vuri duart ne fytyr.
-" Kam te ftoht. " - tha ajo. Mori nje batanije dhe e hodhi siper vetes , deri sa nena te shtronte tryezen.
-" Femij ejani te hani drek " - u degjua zeri i nenes nga kuzhina. Femijet e ngriten , Sarae palosi dhe leshoj batanijen pastaj pastruan duart dhe u ulen per te ngren. Aroma e gjellave qe kishte gatuar nena ndihej dhe vertet ishte nje arom fantastike.
Pasi provuan gjellet nena i pyeti : - Ju pelqyen sepse u mundova te beja sa me mir qe te jet e mundur ?
-Po nene jan shum te shijshme ! - tha Leoni. "Keshtu mendoi edhe un nene" - tha Sara buke buzeqeshur.
Kur perfunduam se ngreni Sara u ndal para dritares dhe po veshtronte nga jashta ate pamje qe e kishte marr qyteti ne nje dit te ftoht dhe pa bor dhjetori.
" Idea e vellait nuk ishte aq e keqe " - tha ajo me vete . " Pse te mos qendrojm ne shtepi per pushime ".
Ngadal qytetin e mbuloi veli i zi nates pa hene dhe ajo verejti se tashme token po e mbulonin fjolla te bardha debore, te cilat sa her qe binte debor Sares i ngjallnin emocione gezimi.
'' Oh sa bukur " - mendonte me vete . " Kurr me par nuk e kam par qytetin te dukej keshtu mahniteshem, me tere ato drita vezulluese qe e benin ate te shkelqente. U be pak von dhe ajo mendoj se ishte mir te flinte.
Ajo shkoj te iu thoshte prinderve dhe vellait naten e mir, Hyri ne banjo te pastroj dhembet dhe shkoj ne shtrat.
Papritmas iu kujtua se sot nje shoqe i saj i kishte folur per nje film te festave te fundvitit i cili do te shfaqej sonte . Ndezi televisionin se pa se filmi tashme po fillonte , veshtroi edhe njeheer nga dritarja dhe pa se qyteti tashme i mbuluar nga velloja e bardhe prej debores dhe vazhdoi ta shikonte filmin e lumtur duke ngrene patatina

Titulli: Tregime te ndryshme

[/SIZE
~NJE NAT DIMRI NE PUSHIMET DIMERORE~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Me perfundimin e vitit te par shkollor, mendimet menjeher na shkojn se ku do t'i kalojm pushimet. Si ne gjith vendin edhe ne nje shkolle te qytetit mbaroj viti. Sara ishte njera nder nxeneset me te mira e pa dyshim qe suksese i saj ishte i shkelqyeshem. Vellai i saj Leoni ishte ne nje klas me te edhe ai i kishte notat e mira , por qe ishte pak me shum pertac per te mesuar.
Mirpo, prinderit e tyre prapseprap i'u gezuan suksesit te tyre shkollor . Te dy u pershendeten me shoket e tyre dhe u nis per ne shtepi.
-" A ke menduar se ku ta kalojm pushimin ?"- e pyeti Sara te vellai.
-''Jo por them se edhe ketu ne shtepi nuk eshte aq keq te shijojm atmosferen festive."- iu pergjigj i vellai .
-" Te shohim"- foli prap Sara.
Hyn ne shtepi , nena po i priste dhe kur hyn ata te dy u dha nga nje perqafim te ngroht.
-" Urime zemrat e mia le te shpresojm se edhe shum nota te mira si keto. "- iu tha nena.
- "Shpresojm te jet ashtu si thua ti , nene. " - i than te dy. Leoni u ul ne divan i lodhur dhe filloi te shikonte televisionin. Sara u ul afer tij dhe vuri duart ne fytyr.
-" Kam te ftoht. " - tha ajo. Mori nje batanije dhe e hodhi siper vetes , deri sa nena te shtronte tryezen.
-" Femij ejani te hani drek " - u degjua zeri i nenes nga kuzhina. Femijet e ngriten , Sarae palosi dhe leshoj batanijen pastaj pastruan duart dhe u ulen per te ngren. Aroma e gjellave qe kishte gatuar nena ndihej dhe vertet ishte nje arom fantastike.
Pasi provuan gjellet nena i pyeti : - Ju pelqyen sepse u mundova te beja sa me mir qe te jet e mundur ?
-Po nene jan shum te shijshme ! - tha Leoni. "Keshtu mendoi edhe un nene" - tha Sara buke buzeqeshur.
Kur perfunduam se ngreni Sara u ndal para dritares dhe po veshtronte nga jashta ate pamje qe e kishte marr qyteti ne nje dit te ftoht dhe pa bor dhjetori.
" Idea e vellait nuk ishte aq e keqe " - tha ajo me vete . " Pse te mos qendrojm ne shtepi per pushime ".
Ngadal qytetin e mbuloi veli i zi nates pa hene dhe ajo verejti se tashme token po e mbulonin fjolla te bardha debore, te cilat sa her qe binte debor Sares i ngjallnin emocione gezimi.
'' Oh sa bukur " - mendonte me vete . " Kurr me par nuk e kam par qytetin te dukej keshtu mahniteshem, me tere ato drita vezulluese qe e benin ate te shkelqente. U be pak von dhe ajo mendoj se ishte mir te flinte.
Ajo shkoj te iu thoshte prinderve dhe vellait naten e mir, Hyri ne banjo te pastroj dhembet dhe shkoj ne shtrat.
Papritmas iu kujtua se sot nje shoqe i saj i kishte folur per nje film te festave te fundvitit i cili do te shfaqej sonte . Ndezi televisionin se pa se filmi tashme po fillonte , veshtroi edhe njeheer nga dritarja dhe pa se qyteti tashme i mbuluar nga velloja e bardhe prej debores dhe vazhdoi ta shikonte filmin e lumtur duke ngrene patatina
Shiko fotografinë 22825

Titulli: Tregime te ndryshme

KU JANE SHOKET


Perfundimi i festave te fundvitit sjelle fillimin e nje viti te ri shkollor.Si qdo here te gjithe nxenesit mezi presin qe t'i kthehen jetes shkollore, t'i takojne prap shoket e shoqet.
Si ne tere vendin edhe ne nje shkoll te periferi te qytetit filloj mesimi.Pas shume ditesh shkolles iu kthyen zhurmat prap.
Ora mesimore filloj, arsimtari hyri ne klas dhe shtroj pyetjen e perhershme :
-Kush mungon sot ?
Kujdestari i dites tha : Sot mungojne Mjellma dhe Beni. -ateher nje nxenes i quajtur Loris u ngrit ne kembe :
-Arsimtar keta te dy jane larguar.
Arsimtari ngriti koken. - Si do te thuash se jane larguar, Loris ?
-Po se bashku me familjen e tyre .- tha ai i shqetesuar. Lorisi ishte fqinji i Mjellmes dhe Benit, ata vinin qdo her bashke ne shkolle dhe kalonin kohe te mir .
-Po Loris a ju kane dhene arsye se pse po shkojne?
-Na thane se nga deshira e nje jete me te mire edhe pse ketu nuk kane pasur kushte te keqija.-mesuesi ngrysi fytyren.
Luana ishte shoqja e saj me e ngushte , u inatos shume se perse ajo nuk i kishte treguar, syt iu mbushen e me lot , por u permbajt.-Nxenes te dashur me siguri do te iu mungojne Mjellma dhe Beni , them te drejten do te mungojne edhe mua. Kjo gje nuk duhet te perseritet nga askush sidomos nga te rinjet sepse ju jeni shpresa jone.Migrimi ilegal nuk ka siguri ju e veni ne rrezik jeten tuaj ,prandaj mos u beni pre e tij. Ne e dime se ne vendin tone nuk ka edhe shume mundesi per zhvillim, por se bashku duhet te punojm per ndryshim dhe jo te ikim. Nje shprehje thote se "Guri rende peshon ne vend te vet". Kudo qe te shkoni asnjeher te dashur nxenes asnjher nuk do te jeni si ne vendin tuaj. Ngado qe te shkoni do te iu nenqmojne qdo here. Andaj mos e beni kete gabim . -foli arsimtari dhe doli perjashta i merzitur dhe i tronditur.Oret ate dite per te gjithe klasen e sidomos per Luanen kaluan si mos me keq, ndjenja frike, pikellimi ,zhgenjimi i verviteshin ne mendje dhe ne zemer.
Kishte shume pyetje te cilave nuk po u gjente pergjigje
Pse eshte larguar ?Pse nuk me tregoj te pakten mua? Si do t'ia kaloj une pa te dhe ajo pa mua? Asgje nuk do te jet si me pare ? !
Ketyre pyetjeve nje pergjigje Lorisi. Kur perfunduan oret shkoj tek Luana dhe nga xhepi nxori nje leter .
-Kete e ke nga Mjellma me ka porositur qe te ta jap dhe ja ku e ke . Shihemi !
-Faleminderit !- i tha dhe me lot ne sy mori letren ne duar . Shkoj ne park dhe filloj ta lexonte :
E dashur Luana
Po shkoj , ne po shkojm, do te me marr malli shume . Qastet qe kaluam bashke jane te paharrueshme. Me siguri do te me pyesesh se perse nuk te lajmerova, vendimi per te shkuar erdhi krejt papritur. Me fal ! Do te mundohem sa me shpesh te flasim. Mos u hidhero ne mua dhe mos me harro. Te do shoqja jote.
-Oh, Mjellma ! - dhe fshiu lotet qe po i rridhnin neper faqe.- Athua si do te jete pa ty ? Te lutem me fal per qdo gje qe kam gabuar. Asnjeher askush nuk do te zere vendin tend . Mori rrugen per ne shtepi , i rrefej nenes se qfare kishte ndodhur edhe ajo u habit shume , por u mundua te qetesonte te bijen . -Luana duhet te jesh e fort e di qe fillimi eshte pak i veshtir, por duhet te mesosh ta kontrollosh veten dhe ndjenjat tua. Ndoshat do te kthehen ku i dihet . Eja tani te pushosh pak, vetem edhe nje gje mbaj mend ne jete qdo fund eshte fillim i ri. - dhe e mbylli deren . Luana u shtri ne dhomen e saj dhe po shikonte fotografite qe kishin bere me Mjellmen.
-Une shpresoj dhe uroj qe te jesh mir dhe te kesh sa me te lehte te mesohesh me ate vend . Ditet per Luanen kalonin jo edhe aq mir, ishte e vetmuar ,por fatmiresisht ne mesime ishte me e mira akoma. Qdo nate shpresonte qe te merrten donje lajm per te edhe pse mjafte rralle. Lutej qdo nate qe te mund ta arrinin ate qe deshironin . per te ishte e kot qdo fjal qe i thonin si ngushllim. Ditet, javet, muajte e vitet kalonin ato te dyja nuk e kishin harruar miqesine e tyre. Veqse ato kenaqesi qe iu kishin mbetur gjysme nuk u plotesuan kurre.

Titulli: Tregime te ndryshme


7 VJETORI I PAVERSISE

Ne nje apartament te madh, ne nje pjes te qet te qytetit , jeton familja e Nores. Ajo jeton aty me nenen dhe babin. Nora eshte dhjetvjeqare,prinderit e saj krenoheshin me sjelljet dhe menqurin e saj.
Qielli i gjer shendriste nga rrezet e arta te diellit, qe te bente mjafte te lumtur, sidomos ne nje dit feste. Ishte nje dit mjafte e rendesishme per vendin tone. Qyteti shushuronte nga zhurma e njerezve te gezuar e femijve dhe e muzikes qe degjohej ne te kater anet e qytetit. Ishte pervjetori i Pavaresis se Kosoves. Familja e Nores kete dit kishin vendosur ta festonin ne fshat tek gjyshi.
Kur arriten ne fshat , pane se atmosfera ishte me ndryshe se ne qytet. Ketu rralle hare degjohej e lehura e ndonje qeni ose qarja e ndonje femije te vogel.
Qdo gje per rreth ishte ne qetesi te plote. Kjo gje nuk i habiste prinderit , por Noren. Ajo kishte degjuar se ne kete fshat gjate luftes se fundit ka pasur mjafte te vrare, por me shume te zhdukur. Asaj nuk i kishte shkuar mendja se ne mesin e atyre njerezve fatkeq eshte edhe daja i saj, per te cilin nuk kishte degjuar asnjehere.
Kur hyne ne oborr te gjyshit, ai i priste qdo here i lumtur dhe duke buzeqeshur, sot dukej me i heshtur dhe i menduar. Nora quditej, e habitur, iu kujtua atmosfera festive ne qytet, ndersa ketu ne fshat thuajse te gjith e kane perpire gjuhen.
-Mirdita gjysh !- e pershendeti Nora duke hapur krahet.
-Mirdita bij!- e perqafoi ai ngrohte me nje qeshje te hidhur ne buze. U pershendeten edhe prinderit te cilat pastaj derdhen ca lote. Nora mbeti gojhapur.
-Q'ka ndodhur keshtu me ju gjysh ?! Pse te gjith kaq te heshtur?- pyeti Nora , por nuk mori pergjigje.
Ne dhomen e ndejes ishte vendosur fotografia e nje te riu qe Nora posa hyri e verejti, sepse nuk e kishte pare kurre me perpara.
Nena e saj ,kur hyri dhe e pa , shpertheu ne te qare dhe u hodh ne krahe te gjyshit , i cili ia vuri doren ne koke :
-Mos qaj bija ime !- nje dite e verteta do te zbulohet. - i foli ai me lot ne sy.
-Gjysh a nuk do te me tregoni edhe mua kush eshte ai njeri atje ne fotografi pse te gjithe qani para tij?- pyeti Nora me padurim.
-Ndonjehere tjeter bije, tjeter dite, ne rregull?-ia ktheu gjyshi.
-Jo une dua ta di qe tani!- i tha Nora e cila e humbi durimin.
-Ne rregull bij!- ia ktheu gjyshime pikellim dhe ia filloi:
Tani bija ime ti je rritur dhe e di se ne kemi pasur nje lufte mjaft te ashper dhe me shume humbje. Kur themi humbje , themi qe kemi humbur jo vetem shtepi, para e gjera te tjera, por kemi humbur edhe me te dashurit tane.
Ai, fotografia e te cilit rri e varur ne mur , eshte daja yt, te cilin ti nuk ke mundur ta njohesh. Ai qysh prej luftes eshte zhdukur dhe nuk dijme asgje per te!- perfundoj gjyshi.
-Kjo eshte pse qani ju ; ky eshte daja im , per te cilin une as qe kam ditur se ka ekzistuar?!- tha Nora qe po qante.
-Ne kemi kerkuar shume bije, por pa shprese, ka edhe disa qindra tjere te zhdukur. - i tregoj nena.
-Ndjej dhimbje , por ne te njejten kohe edhe krenari , per dajen tim dhe shokeve te tij qe dhane jeten per liri. Sot kemi arsye per pikellim, por kemi arsye edhe per te festuar. Fale dajes tim ne sot e gezojme lirine.
-Ashtu eshte bija ime!- tha gjyshi qe iu kishin skuqur syte nga lotet.
Nora fshiu lotet e saj dhe te gjyshit , pastaj mendoi me vete:"Edhe ata kane qene te rinje , kane pasur endrra si ne , por i kane lene ato dhe kane hyre rruges per ta qliruar atdheun; sepse as endrrat muk realizohen ne roberi".

Titulli: Tregime te ndryshme


PRANVERA

Diteve te ftohta me acar , bore e ngrica u erdhi fundi. Pranveria i zevendesoi keto dite te dite te kthjellta, plot freski ,arome te kendshme lulesh dhe cicerima zogjesh. Kjo stine e vesh token me ngjyre jeshile. Pranvera eshte stine e gezimeve. te gjithe gezohemi ne pranvere duke filluar nga bletet puntore te cilat fillojn te kerkojn nektar neper qdo lule, zogjte fluturojne dege me dege duke na lajmuruar se stina e tingujve ka mberritur. Lulet e fluturat e bejne qe toka te duket si parajs. Nje ere e lehte e perhap aromen e kendshme e magjepsese te luleve e pemet mbulohen prap me gjethe. Kesaj stine i gezohen edhe femijet te cilat me plot gaz e hare mezi presin te luajne perjashta . Kjo stin eshte stine e begatshme edhe per bujqit te cilat fillojn me pun te lehta . Ne ditet e pranveres ai diell qe shkelqen ne qiell thua se i nxjerr te gjith perjashta per te punuar. Me perfundimin e stines se gjelberimit, koha vie e behet me e nxehte, gjinkallat japin lajmin per nje stine te re veren.