Aki
misfit
Po lidhem me kengen qe posa degjoja tani, teksti qe fillon duke thene: i rrethuar me vende te njohura, fytyra te njohura, te vjeteruara, qe pergatiten per garen e tyre ditore qe nuk i con askundi...dhe kjo me lindi nje pyetje, ku cojne jetet tona, per cfare mundohemi cdo dite, nje buzeqeshje, nje perqafim, nje ndjenje e bukur...qe fundosen ne rutinen e perditshmerise... Jeta perbehet nga kujtimet thone, po tere ato dite, muaj, vite qe jetojme, sa i mbajme mend, sa skaliten ne kujtesen tone? Oleka, eshte ajo fjala qe pikerisht tenton ta shpjegoje realizimin se sa pak nga jeta jone na mbetet ne kujtese. Nje fjale me prejardhje greke apololeka qe nenkupton humbje, te humbesh.
Me pelqeu nje pjese tek video, perderisa pershkruan ate ndjenjen e pashmangshme qe na kaplon, kur mundohemi te shfrytezojme momentet qe na sjell jeta, ti bejme te paharrueshme e kur kuptojme se jo te gjitha do jene pergjithmone me ne. Thote: ne tere ate kaos mendimesh, mundohesh te kujtohesh ne nje ide, kujtim dhe pastaj te vjen ne mendje dhe thote Eureka, aha e gjeta, po pastaj, pastaj shikon nje dite te zakonshme, je zgjuar, ke lare dhembet, ke shkuar ne shkolle/pune ke ardhur ne shtepi, dikush ben dreken, shikon tv, bie ne gjume dhe...oleka, nje dite e tere qe zhytet ne harrese. Dhe ne fund eshte nje pjeseze teksi e huazuar nga nje kenge qe thote, te rroje batica e zbatica, po mbi te gjitha te rroje ndryshimi, dallimi, se pikerisht ajo qe do dallohet e do ndricoje rutinen tone, do jete ajo qe mbajme mend, ajo qe do marrim me vete dhe do na shoqeroje deri ne fund te jetes...
Me pelqeu nje pjese tek video, perderisa pershkruan ate ndjenjen e pashmangshme qe na kaplon, kur mundohemi te shfrytezojme momentet qe na sjell jeta, ti bejme te paharrueshme e kur kuptojme se jo te gjitha do jene pergjithmone me ne. Thote: ne tere ate kaos mendimesh, mundohesh te kujtohesh ne nje ide, kujtim dhe pastaj te vjen ne mendje dhe thote Eureka, aha e gjeta, po pastaj, pastaj shikon nje dite te zakonshme, je zgjuar, ke lare dhembet, ke shkuar ne shkolle/pune ke ardhur ne shtepi, dikush ben dreken, shikon tv, bie ne gjume dhe...oleka, nje dite e tere qe zhytet ne harrese. Dhe ne fund eshte nje pjeseze teksi e huazuar nga nje kenge qe thote, te rroje batica e zbatica, po mbi te gjitha te rroje ndryshimi, dallimi, se pikerisht ajo qe do dallohet e do ndricoje rutinen tone, do jete ajo qe mbajme mend, ajo qe do marrim me vete dhe do na shoqeroje deri ne fund te jetes...
eshk:
