Ne kujtim te viteve...

ZHIGO

Stumblin' in
V.I.P
Le te sherbeje kjo teme per kedo qe ka deshire te tregoj nje histori qe e ka te perjetuar apo te degjuar dhe qe ja vlen te lexohet dhe komentohet !

Po e bej sefte i pari siç e ka zakon tradita!


Mbaj mend dikush me tha ,

" Te jetosh ne varferi do te thote te qash , do qash aq sa do te enjten syt dhe sdo kesh lot me te derdhesh. Aq sa zemra do te dhembe dhe shpirti do te derdhet " Prandaj zgjohu , shiko mbrapa dhe mos u kthe kurrë atje"

Kthej kohen pas dhe dhe mundohen te flas me veten , te kujtoj arsyen pse u detyrova te rritem para kohe dhe pse moshataret e mi i shikoja me nje sy ndryshe !

I rritur ne varferi dhe pamundsi per te bler sikurse dhe nje pale kepuce normale , apo duke numeruar qindarkat qe me mbeteshin kur ikja dhe blija buken. Mbaj mend qe nje dite u detyrova te vesh kepucet e zeza te sheshta te mamase me pak push rreth qafes ishte dita kur qava , por jo me lot ne faqe por me lot ne shpirt. Aq fort me renkoi shpirti saqe sot e kam plage ! Kujtoj ditet ditet qe u detyronin te flinim te katert ne nje dhome te vogel ne shtepi te vjeter dhe gjithmon enderroja me sy hapur qe kjo nuk eshte e verteta , nuk dua te jem ketu . Flija i lumtur ne endrrat e mija aq sa nuk do doja te hapja mme syt kur vinte mengjesi...

Ne moshen 15 vjecare u detyrova te filloja pune , u merzita pa mase sepse po kuptoja qe po nderprisja dicka qe e doja shume , sportin, pasionin tim!

Humba diçka ne jete , gje te cilen , ai qe tek i cili un besoj me dha nje te ardhme , e si duket nuk isha aq i rritur siç e mendoja veten.

Mbaj mend qe ai "dikush qe me tha" ishte zeri i mendjes sime.
 
  • Mërzi
Reactions: NGU
Titulli: Ne kujtim te viteve...

O zhigo s'ke pas shpi sarajash ti mo :p.. Ec o cun, se t'gjith ne, ate kohe me nje pal kepuc e me nje xhup ishim. Mbaj mend mami m'ka pas blere nje pale xhinse kur isha 5 vjec nja 3 numra me te medhenj qe ti kisha kur te rritesha, e kam nje foto ku mi ka kthy te kembet poshte nja 3-4 pala lol..

Mbaj mend nje here kishim olimjade te diturise, isha ne klas katert, me jep babi 2 mij lek. Si ore ngaqe ishim mesuar me ate "s'kam" "s'kam" une s'prisha as 100 lek, te gjith blinin une thoja, s'me hahet. Kur kthehem ne shtepi ja jap babit mbrapsht, por meqe kisha fituar ma dha si shperblim, Lol..

Kshu s'i ti kam fjet dhe une, kemi pas nje dhome e kuzhine dikur, flija ne kuzhine me vellane e vogel, duhet te prisja te flinin te gjithe qe te shtrihesha une :p Keshtu qe ti mos u merzit, ke motren tate njesoj si veten. :p.. Gjthss une keto qe shkrova kur i kujtoj me vjen te qesh ne fakt.. Gjthss, do rikthehem me kujtime femijerie her tjeter.. Po s'i kam sh filozofike keshtu .. :mad:
 
Titulli: Ne kujtim te viteve...

Le te sherbeje kjo teme per kedo qe ka deshire te tregoj nje histori qe e ka te perjetuar apo te degjuar dhe qe ja vlen te lexohet dhe komentohet !

Po e bej sefte i pari siç e ka zakon tradita!


Mbaj mend dikush me tha ,

" Te jetosh ne varferi do te thote te qash , do qash aq sa do te enjten syt dhe sdo kesh lot me te derdhesh. Aq sa zemra do te dhembe dhe shpirti do te derdhet " Prandaj zgjohu , shiko mbrapa dhe mos u kthe kurrë atje"

Kthej kohen pas dhe dhe mundohen te flas me veten , te kujtoj arsyen pse u detyrova te rritem para kohe dhe pse moshataret e mi i shikoja me nje sy ndryshe !

I rritur ne varferi dhe pamundsi per te bler sikurse dhe nje pale kepuce normale , apo duke numeruar qindarkat qe me mbeteshin kur ikja dhe blija buken. Mbaj mend qe nje dite u detyrova te vesh kepucet e zeza te sheshta te mamase me pak push rreth qafes ishte dita kur qava , por jo me lot ne faqe por me lot ne shpirt. Aq fort me renkoi shpirti saqe sot e kam plage ! Kujtoj ditet ditet qe u detyronin te flinim te katert ne nje dhome te vogel ne shtepi te vjeter dhe gjithmon enderroja me sy hapur qe kjo nuk eshte e verteta , nuk dua te jem ketu . Flija i lumtur ne endrrat e mija aq sa nuk do doja te hapja mme syt kur vinte mengjesi...

Ne moshen 15 vjecare u detyrova te filloja pune , u merzita pa mase sepse po kuptoja qe po nderprisja dicka qe e doja shume , sportin, pasionin tim!

Humba diçka ne jete , gje te cilen , ai qe tek i cili un besoj me dha nje te ardhme , e si duket nuk isha aq i rritur siç e mendoja veten.

Mbaj mend qe ai "dikush qe me tha" ishte zeri i mendjes sime.

Dhe me kujtohet pikerisht shprehja

Qaja se nuk kisha kepuce derisa pashe dike qe nuk kish kembe!
Ndoshta jo te gjithe e njohim apo e kemi prekur fenomenin, por kemi jetuarvetem nje fije larg tij dhe e kemi pare kete pjese....
 
Titulli: Ne kujtim te viteve...

Le te sherbeje kjo teme per kedo qe ka deshire te tregoj nje histori qe e ka te perjetuar apo te degjuar dhe qe ja vlen te lexohet dhe komentohet !

Po e bej sefte i pari siç e ka zakon tradita!


Mbaj mend dikush me tha ,

" Te jetosh ne varferi do te thote te qash , do qash aq sa do te enjten syt dhe sdo kesh lot me te derdhesh. Aq sa zemra do te dhembe dhe shpirti do te derdhet " Prandaj zgjohu , shiko mbrapa dhe mos u kthe kurrë atje"

Kthej kohen pas dhe dhe mundohen te flas me veten , te kujtoj arsyen pse u detyrova te rritem para kohe dhe pse moshataret e mi i shikoja me nje sy ndryshe !

I rritur ne varferi dhe pamundsi per te bler sikurse dhe nje pale kepuce normale , apo duke numeruar qindarkat qe me mbeteshin kur ikja dhe blija buken. Mbaj mend qe nje dite u detyrova te vesh kepucet e zeza te sheshta te mamase me pak push rreth qafes ishte dita kur qava , por jo me lot ne faqe por me lot ne shpirt. Aq fort me renkoi shpirti saqe sot e kam plage ! Kujtoj ditet ditet qe u detyronin te flinim te katert ne nje dhome te vogel ne shtepi te vjeter dhe gjithmon enderroja me sy hapur qe kjo nuk eshte e verteta , nuk dua te jem ketu . Flija i lumtur ne endrrat e mija aq sa nuk do doja te hapja mme syt kur vinte mengjesi...

Ne moshen 15 vjecare u detyrova te filloja pune , u merzita pa mase sepse po kuptoja qe po nderprisja dicka qe e doja shume , sportin, pasionin tim!

Humba diçka ne jete , gje te cilen , ai qe tek i cili un besoj me dha nje te ardhme , e si duket nuk isha aq i rritur siç e mendoja veten.

Mbaj mend qe ai "dikush qe me tha" ishte zeri i mendjes sime.

Zhigo pak kush ka aftesine,qe kur tregon,pershkruan apo sjell dicka nepermjet shkornjave,i ben ato te kene jete,ndjenje,dhe plot frymarrje kuptimi.
Ju keni kete veti .
Eshte gjithmone nje kenaqsi te lexosh ,shkrimet e tua,pershkruhen nga nje thjeshtesi e skajshme,por ne te njejten kohe aq reale dhe te verteta.
Ne fakt ky pragrafi me perloti:

I rritur ne varferi dhe pamundsi per te bler sikurse dhe nje pale kepuce normale , apo duke numeruar qindarkat qe me mbeteshin kur ikja dhe blija buken. Mbaj mend qe nje dite u detyrova te vesh kepucet e zeza te sheshta te mamase me pak push rreth qafes ishte dita kur qava , por jo me lot ne faqe por me lot ne shpirt.

Te Pershendes,dhe flm qe i ndan me ne keto shkrime.
 

Konkursi Letërsisë

  • 1-Nje veshtrim, nje dashuri.

    Votat: 4 25.0%
  • 2-Agim shpërthyes

    Votat: 2 12.5%
  • 3-Për të voglën

    Votat: 1 6.3%
  • 4-Qiriu pa fjalë

    Votat: 3 18.8%
  • 5-Për të satën herë ….

    Votat: 2 12.5%
  • 6-Tik tak.

    Votat: 0 0.0%
  • 7-Nuk je më vetëm.

    Votat: 4 25.0%
Back
Top