Le te sherbeje kjo teme per kedo qe ka deshire te tregoj nje histori qe e ka te perjetuar apo te degjuar dhe qe ja vlen te lexohet dhe komentohet !
Po e bej sefte i pari siç e ka zakon tradita!
Mbaj mend dikush me tha ,
" Te jetosh ne varferi do te thote te qash , do qash aq sa do te enjten syt dhe sdo kesh lot me te derdhesh. Aq sa zemra do te dhembe dhe shpirti do te derdhet " Prandaj zgjohu , shiko mbrapa dhe mos u kthe kurrë atje"
Kthej kohen pas dhe dhe mundohen te flas me veten , te kujtoj arsyen pse u detyrova te rritem para kohe dhe pse moshataret e mi i shikoja me nje sy ndryshe !
I rritur ne varferi dhe pamundsi per te bler sikurse dhe nje pale kepuce normale , apo duke numeruar qindarkat qe me mbeteshin kur ikja dhe blija buken. Mbaj mend qe nje dite u detyrova te vesh kepucet e zeza te sheshta te mamase me pak push rreth qafes ishte dita kur qava , por jo me lot ne faqe por me lot ne shpirt. Aq fort me renkoi shpirti saqe sot e kam plage ! Kujtoj ditet ditet qe u detyronin te flinim te katert ne nje dhome te vogel ne shtepi te vjeter dhe gjithmon enderroja me sy hapur qe kjo nuk eshte e verteta , nuk dua te jem ketu . Flija i lumtur ne endrrat e mija aq sa nuk do doja te hapja mme syt kur vinte mengjesi...
Ne moshen 15 vjecare u detyrova te filloja pune , u merzita pa mase sepse po kuptoja qe po nderprisja dicka qe e doja shume , sportin, pasionin tim!
Humba diçka ne jete , gje te cilen , ai qe tek i cili un besoj me dha nje te ardhme , e si duket nuk isha aq i rritur siç e mendoja veten.
Mbaj mend qe ai "dikush qe me tha" ishte zeri i mendjes sime.
Po e bej sefte i pari siç e ka zakon tradita!
Mbaj mend dikush me tha ,
" Te jetosh ne varferi do te thote te qash , do qash aq sa do te enjten syt dhe sdo kesh lot me te derdhesh. Aq sa zemra do te dhembe dhe shpirti do te derdhet " Prandaj zgjohu , shiko mbrapa dhe mos u kthe kurrë atje"
Kthej kohen pas dhe dhe mundohen te flas me veten , te kujtoj arsyen pse u detyrova te rritem para kohe dhe pse moshataret e mi i shikoja me nje sy ndryshe !
I rritur ne varferi dhe pamundsi per te bler sikurse dhe nje pale kepuce normale , apo duke numeruar qindarkat qe me mbeteshin kur ikja dhe blija buken. Mbaj mend qe nje dite u detyrova te vesh kepucet e zeza te sheshta te mamase me pak push rreth qafes ishte dita kur qava , por jo me lot ne faqe por me lot ne shpirt. Aq fort me renkoi shpirti saqe sot e kam plage ! Kujtoj ditet ditet qe u detyronin te flinim te katert ne nje dhome te vogel ne shtepi te vjeter dhe gjithmon enderroja me sy hapur qe kjo nuk eshte e verteta , nuk dua te jem ketu . Flija i lumtur ne endrrat e mija aq sa nuk do doja te hapja mme syt kur vinte mengjesi...
Ne moshen 15 vjecare u detyrova te filloja pune , u merzita pa mase sepse po kuptoja qe po nderprisja dicka qe e doja shume , sportin, pasionin tim!
Humba diçka ne jete , gje te cilen , ai qe tek i cili un besoj me dha nje te ardhme , e si duket nuk isha aq i rritur siç e mendoja veten.
Mbaj mend qe ai "dikush qe me tha" ishte zeri i mendjes sime.