Momente me veten!!((krijime personale te anetarve)

Ylli im

Dikur shihnim yllin bashkë..tani të shoh si yllin më të bukur. A duhet të jem xheloze për hënën që të mban në gjirin e saj ? Normalë kam qën unë e priviligjuara…

A duhet të mendoj tashmë që më ke lën të vetmuar ?

Nuk jam xheloze …thjeshtë mendimet e mia dua ti mbash vetęm ti. I pushtetshëm deri në përjetësi.

Urime o ëngjëll i përjetshëm i shpirtit tim.

Sot është përvjetori yt ..e un nuk jam me ty …ama që të dy e dim se në çdo lloj bote jemi të pandarë me njëri tjetrin . Ne kemi qën dhe do të mbetemi një. Festo dhe buzëqesh edhe për mua . Shkëlqe si gjithëmon o ylli im i bukur .

E di ? Te gjithë më pyesin se pse i adhuron yjet…. ? Pse nuk flë kurrë pa shkëlqimin e tyre?

Por asnjë se di që aty je ti edhe unë nuk flë pa puthjen tënde .

O admirim i përjetshëm ylli im plot shkëlqim ..kam shumë mall për ty ylli im.

Viki 11/01
 
Me fal

Më fal perëndeshë…

Ti Hëna ime që gjkthë jetën ke shkëlqyer ..e më ke dhën më të mirën e mundshme .
Ti që di vetëm të injektosh dashuri …ti je përkufizimi i plotë i fjalës dashuri shpirti im..

Më fal që ndonjëherë mund të kem lan pas dore ….jo se nuk kishe rëndësi …përkundrazi ti ke merituar cdo gjë të bukur , gjithe dashurine e botës …Edhe jetën un për ty e jap veç jeto!

Sikur ta kthjeja kohën prapsh nuk do largohesha kurrë nga ty Mam..
Sikur të ta falja universin oh sa pak do ishte .
Por jo unë Isha obsédé që të kisha dhëne mjaftueshëm .

Që të kam bër të ndjehesh krenare për çka unë kam arritur , për cdo veprim timin , për zgjedhjet e mia ….ne fakt jo . Ti meriton shumë…

Edhe pse tani që jam rritur kuptoj që jam shembellimi yt . Po Mam ..dhe jam krenare për ktê gjë sepse kushdo do dëshironte të ishte ne vëndin tim ….

Por jo Fatlume isha unë…

Te shoh e them o Zot Mam ti je Shumë e bukur ….ai shpirti yt nuk ka çmim.

Aroma jote ….mua më largon cdo dhimbje… e cuditshme kur isha sëmur nuk duroja dot të piperinte miza ..nuk di sa herë ti vije t’më përkëdhelje flokët dhe unë si njeri i egërsire të largoja . E ti duroje ..vije perseri e un aty gjeja qetesine . Ishe ilac shpirti .

E di?! Ti nuk e di akoma që një natë ëndërrovq sikur te humba…

E tmerruar zgjohem dhe zgjohem Edhe jastëkun e kisha larë me lot .
O zot çfare dhimbje e madhe .
Jo un pa ty sdo jetoja dot .

Tani që jam rritur më vjen të ulëras ! Ti je hyjnesha îme . Je inspirim e je arsyeja Pse un jetoj .

Të dua mam . Më fal që gjithë jetën kam qen e përkëdhelura e babit ..më fal për cdo lot .
Por jeta îme pa ty nuk do kishte sens .


Behu hëna ime që me përkedhelinë e saj tmë vëre në gjumë…

Bëhu dielli qe ngroh shpirtîn tim .

Bëhu dritë më ndriço udhën…

Bëhu Zot o engjëlli im mbrojtës…

Mam un akoma sjam rritur .
Të dua prane vetes perjtesishtë!

Viki 15/03
 
Kesaj teme nuk po i ndez qiri ...se paska lidhje me veten !
Une me veten nuk kam konflikte te ashpra , po ka edhe momente qe zgjohem keq dhe kam thyer 29 pasqyra ne momente kontradiktash me veten !
Nuk jam perpjekur te perllogaris vitet e tersit , se une zakonisht jam shume optimist ...kam gjetur edhe nje tip qe i i qaj hallet dhe mi ben pasqyrat lire ! Eshte njeri te Siri Kodra , po s po i mbush dot mendjen te futet ne forum , qe te mi beje pasqyrat pa lek !
Pasqyra me filtra bën ai 😂😂
 
Pranvera trokiti sërish por ajo e kish arkivin e shpirtit plot me lule të thata.
Nostalgjia dhe kujtimet i ishin shtriqur aq shumë në qenien e saj saqë nuk e linin të ngrinte kokë e të shihte aromën dehëse të kësaj pranvere.
Degët e pemëve i kishin shtrirë krahët anë e mbanë dhe ngecnin në flokët e saj sa herë kalonte, mirëpo ajo kacafytej aq shumë me to,me të njëjtin intensitet siç bënte me fatin e saj.
Fluturat i rrinin mbi supe ,mbase për t'i kujtuar se ajo nuk ishte vetëm dhe pse dhimbja e kish kapur përdore si mikja më e pandalshme e saj.
Ishin dhe ato zogjtë që i cicëronin te veshi dhe i dukej sikur po dëgjonte melodinë e kujtimeve..
Flladi i ngrohtë e rrëzonte në Lëndina dhe rrokullisej bashkë me lotët e saj..
Furishëm binte hera herës edhe shi,e dërrmonte deri në palcë nga lagështira, po ku i bëhej vonë? Ajo sytë i kishte çdo ditë shi..
Trëndafilat kishin çelur, i mbushte duart duke i këputur në çdo shtëpi dhe pse gishtërinjtë i ishin çarë nga gjembat por ajo ishte mësuar nga gërvishtjet e shpirtit dhe kjo nuk i dukej gjë ,për habi.

Ah ç'pranverë..
E mbushur plot mall dhe mungesë lulëzimi shpirtëror.



Shkruar kështu,tani,në kushte të mjerueshme, autobuz..04.03.2024
 

Konkursi Letërsisë

  • 1-Kur flet shpirti.

    Votat: 6 27.3%
  • 2-Buzëqeshje Maskuar.

    Votat: 12 54.5%
  • 3-Jam femër.

    Votat: 2 9.1%
  • 4-Je ti Nënë.

    Votat: 1 4.5%
  • 5-Ne duart e kohes.

    Votat: 1 4.5%
Back
Top