bella
Anëtar i Nderuar
Egziston diku larg dikush ose dicka qe vendos per ne dhe per jetet tona?
(Paranteze)..................Besoj se qe ne fillim,qe ne momentin e pare qe i afrohemi botes,eshte gjithcka e vendosur nga kush nuk mund te kundershtohet kurre.Dhe je aty,ulur per ore te tera duke menduar,dhe duke pyetur perse rreth teje njerzit qeshin ndersa ti brenda je duke vdekur dalengadale…
Sheh ne syte e atyre qe te rrethojne dhe lexon emocione te ndryshme,ndjenja qe te hyjne Brenda dhe te mbesin pergjithmone.
Kur vuajtja te prek,kur ajo dhimbje akute dhe prerese te pershkon te gjithe qenien,do kuptosh qe nga ai moment nuk do jesh kurre vetvetja.Dhe do i kalosh ditet,muajt,vitet,duke pare mbrapa dhe duke pyetur ku ke gabuar?! Per tu bindur me pas se nuk ishte faji yt,se ti,ne fund te fundit nuk mund te beje me shume per te ndryshuar eventet dhe kupton se e vetmja gje qe nuk mund te te shkepusin kurre jane kujtimet,ato momente qe te kane dhene vertet dicka dhe se do mbesin pergjithmone te mbyllyr ne zemer,asnjeri sdo mund kurre ti ndryshoje dhe ti kthej ndryshe.
Ishte gjithcka e shkruar dhe duhet ta kishe kuptuar kur vure re sesa koecidenca te pabesueshme po karakterizonin jetet tona,por vazhdove te shpresoje dhe te kerkoje te modifikoje eventet.Duhet ta kishe ditur se do deshtoja.
Ngjarjet rrjedhin shpejt dhe te paperseritshme e ne vetem mund ti veshtrojme ne heshtje gjithcka qe vazhdon nen syte tane dhe te kerkojme,te gjejme pak kurajo,te mos deshperohemi nga situatat qe duken sikur na terheqin dhe na shkaterrojne dale nga dale.
Pra pyetja e fillimit qendron akoma.
Egziston diku larg dikush ose dicka qe vendos per ne dhe per jetet tona?...dhe se cilat jane momentet e duhuara ne te cilat duhet te reagojme?Apo jemi vete ne qe i krijojme situatat,momentet dhe evenimentet te cilat me pas kane pasoja te caktuara???:
(Paranteze)..................Besoj se qe ne fillim,qe ne momentin e pare qe i afrohemi botes,eshte gjithcka e vendosur nga kush nuk mund te kundershtohet kurre.Dhe je aty,ulur per ore te tera duke menduar,dhe duke pyetur perse rreth teje njerzit qeshin ndersa ti brenda je duke vdekur dalengadale…
Sheh ne syte e atyre qe te rrethojne dhe lexon emocione te ndryshme,ndjenja qe te hyjne Brenda dhe te mbesin pergjithmone.
Kur vuajtja te prek,kur ajo dhimbje akute dhe prerese te pershkon te gjithe qenien,do kuptosh qe nga ai moment nuk do jesh kurre vetvetja.Dhe do i kalosh ditet,muajt,vitet,duke pare mbrapa dhe duke pyetur ku ke gabuar?! Per tu bindur me pas se nuk ishte faji yt,se ti,ne fund te fundit nuk mund te beje me shume per te ndryshuar eventet dhe kupton se e vetmja gje qe nuk mund te te shkepusin kurre jane kujtimet,ato momente qe te kane dhene vertet dicka dhe se do mbesin pergjithmone te mbyllyr ne zemer,asnjeri sdo mund kurre ti ndryshoje dhe ti kthej ndryshe.
Ishte gjithcka e shkruar dhe duhet ta kishe kuptuar kur vure re sesa koecidenca te pabesueshme po karakterizonin jetet tona,por vazhdove te shpresoje dhe te kerkoje te modifikoje eventet.Duhet ta kishe ditur se do deshtoja.
Ngjarjet rrjedhin shpejt dhe te paperseritshme e ne vetem mund ti veshtrojme ne heshtje gjithcka qe vazhdon nen syte tane dhe te kerkojme,te gjejme pak kurajo,te mos deshperohemi nga situatat qe duken sikur na terheqin dhe na shkaterrojne dale nga dale.
Pra pyetja e fillimit qendron akoma.
Egziston diku larg dikush ose dicka qe vendos per ne dhe per jetet tona?...dhe se cilat jane momentet e duhuara ne te cilat duhet te reagojme?Apo jemi vete ne qe i krijojme situatat,momentet dhe evenimentet te cilat me pas kane pasoja te caktuara???:
