sweetzzinna
Dum spiro, spero くる
"Kënga Magjike", jo nostalgji, por fillim
Përreth ka një staf të madh në numër, por duket se shumë gjëra duhet t’i çojë vetë deri në fund. Telefoni bie pa pushim dhe nuk di se kujt t’i përgjigjet më parë. ثshtë vigjilja e festivalit dhe Ardit Gjebrea është si në gjemba. Ndoshta sepse është një 10-vjetor dhe përgjegjësia sa vjen e rritet. Të enjten, në Pallatin e Kongreseve nis edicioni i 10-të i festivalit "Kënga Magjike". Emra të njohur të muzikës shqiptare do të ngjiten në skenë përgjatë tre netëve. Konkurrencë e fortë, spektakël, por edhe shumë çmime. Këtë vit “Kënga Magjike” mbush 10 vjet, si vjen ky festival në këtë edicion?
Për një gjë jam i lumtur. Ka pjesëmarrës artistësh dhe këngë të bukura si asnjë vit tjetër. Autorët, interpretuesit dhe studiot janë ndër më të mirët, që kanë trojet shqiptare dhe ajo që është pika e fortë e festivalit është krijimtaria. Artistët kanë ardhur të përgjegjshëm si asnjë vit tjetër.
Mund të lidhet kjo me jubileun?
Nuk di nëse kjo lidhet me 10-vjetorin e festivalit, apo me përgjegjshmërinë e artistëve që është rritur, me pretendimin e tyre për të arritur në nivelet e larta profesionale.
Ka një tendencë muzikore ky edicion?
اuditërisht ky është viti i baladave. Ndoshta është një rikthim i baladës si rrymë, pasi duhet thënë që këngët e këtij lloji i rezistojnë kohës dhe ndoshta si e tillë ka ardhur me shumicë në festival. Por vjen moderne dhe tek-tuk me ndonjë element ritmik. Viteve të shkuara ka pasur edhe ndonjë problem, të tipit, këngë e vjedhur, ndërhyrje në juri...
Keni qenë më të qetë këtë vit nga këto fenomene?
Për fat të keq ka pasur dy këngë, që janë përjashtuar nga festivali. Njëra është për faj të “lupeve” muzikore, që qarkullojnë në të gjithë botën dhe kjo këngë ishte marrë sipas këtij formati, ndërsa tjetra është shitur nga një kompozitor zviceran. Ishte shitur për origjinale, por në të vërtetë ishte e vjedhur dhe këngëtari nuk dinte asgjë për këtë. Sigurisht këngëtarët vetë nuk mund të dinë gjithçka që bëhet në botë, por me keqardhje mu desh të mos i pranoja, edhe pse të dyja ishin të vlefshme për në gjysmë finale.
Përreth ka një staf të madh në numër, por duket se shumë gjëra duhet t’i çojë vetë deri në fund. Telefoni bie pa pushim dhe nuk di se kujt t’i përgjigjet më parë. ثshtë vigjilja e festivalit dhe Ardit Gjebrea është si në gjemba. Ndoshta sepse është një 10-vjetor dhe përgjegjësia sa vjen e rritet. Të enjten, në Pallatin e Kongreseve nis edicioni i 10-të i festivalit "Kënga Magjike". Emra të njohur të muzikës shqiptare do të ngjiten në skenë përgjatë tre netëve. Konkurrencë e fortë, spektakël, por edhe shumë çmime. Këtë vit “Kënga Magjike” mbush 10 vjet, si vjen ky festival në këtë edicion?
Për një gjë jam i lumtur. Ka pjesëmarrës artistësh dhe këngë të bukura si asnjë vit tjetër. Autorët, interpretuesit dhe studiot janë ndër më të mirët, që kanë trojet shqiptare dhe ajo që është pika e fortë e festivalit është krijimtaria. Artistët kanë ardhur të përgjegjshëm si asnjë vit tjetër.
Mund të lidhet kjo me jubileun?
Nuk di nëse kjo lidhet me 10-vjetorin e festivalit, apo me përgjegjshmërinë e artistëve që është rritur, me pretendimin e tyre për të arritur në nivelet e larta profesionale.
Ka një tendencë muzikore ky edicion?
اuditërisht ky është viti i baladave. Ndoshta është një rikthim i baladës si rrymë, pasi duhet thënë që këngët e këtij lloji i rezistojnë kohës dhe ndoshta si e tillë ka ardhur me shumicë në festival. Por vjen moderne dhe tek-tuk me ndonjë element ritmik. Viteve të shkuara ka pasur edhe ndonjë problem, të tipit, këngë e vjedhur, ndërhyrje në juri...
Keni qenë më të qetë këtë vit nga këto fenomene?
Për fat të keq ka pasur dy këngë, që janë përjashtuar nga festivali. Njëra është për faj të “lupeve” muzikore, që qarkullojnë në të gjithë botën dhe kjo këngë ishte marrë sipas këtij formati, ndërsa tjetra është shitur nga një kompozitor zviceran. Ishte shitur për origjinale, por në të vërtetë ishte e vjedhur dhe këngëtari nuk dinte asgjë për këtë. Sigurisht këngëtarët vetë nuk mund të dinë gjithçka që bëhet në botë, por me keqardhje mu desh të mos i pranoja, edhe pse të dyja ishin të vlefshme për në gjysmë finale.