Ne gjithmonë jetojmë në nxitim dhe na duket se nuk mund të realizojmë gjithçka që duhet të bëjmë. Kjo është arsyeja pse ne jemi gjithmonë të prirur të mendojmë se koha jonë e lirë është e paktë dhe joekzistente. Por a jemi të sigurt se është vërtet kështu? Dhe si ta përdorim kur na duhet të lëmë një hapësirë për t’ia përkushtuar asaj që duam? Përdorimi mirë i kohës është mjaft i rëndësishëm që të kemi një jetë të lumtur dhe, së fundi, por jo më pak e rëndësishme, të zotërojmë burime dhe energji për të përmbushur detyrat tona.
Koha është çështje vullneti
Truri ynë është në thelb dembel: nuk do të donte të bënte asgjë dhe për këtë arsye na bën të jemi të papërqendruar, ndërsa koha ikën. Kjo është një nga arsyet pse asnjëherë nuk kemi kohë (ose të paktën kështu të duket): nëse planifikojmë aktivitetet tona, do të jemi më efikas dhe do të jemi në gjendje të bëjmë shumë më tepër gjëra në më pak kohë, duke krijuar hapësirë për ato që duam të bëjmë për kënaqësi.
Koha me të vërtetë e lirë
Është ajo hapësirë e ditës në të cilën, kënaqësia vjen së pari dhe më pas detyrat. Në të vërtetë, detyra nuk vjen fare. Ne jemi kujdestarët e parë të kohës sonë të lirë: nëse detyrat e përditshme na japin një orë qetësie, le të mos e përdorim atë për t’iu përgjigjur detyrave të tjera më pak urgjente, të tilla si rregullimi, arkivimi i postave të vjetra elektronike: e gjithë kjo është punë dhe nuk duhet të thithim hapësirat tona personale. Ne gjithashtu duhet të mësojmë të mbrohemi nga mendimet negative, të cilat shpesh na vijnë në mendje sapo detyrat urgjente lënë një hapësirë të hapur. Për të bllokuar këtë mekanizëm të çoroditur, le të përpiqemi të imagjinojmë se çfarë mund të na bëjë të lumtur, të qetë dhe të kënaqur me veten tonë: le t’i përkushtohemi kësaj gjëje duke hequr çdo mendim tjetër dhe mbi të gjitha çdo ndjenjë faji.
Nëse puna ju ndjek
Ndonjëherë puna jonë është aq e përhapur sa na bën të harrojmë se çfarë do të thotë të jesh i lirë: na ka ndodhur të gjithëve ta gjejmë veten pasdite pa angazhime dhe duke mos ditur si ta përdorim atë. Nuk është një shenjë e mirë: do të thotë që mendja jonë është aq e dehur nga detyrat e përditshme sa nuk mund të shkëputet. Duhet të marrim masa menjëherë, para se të biem viktima të formave të stresit që mund të shkaktojnë probleme serioze. Një teknikë për të rifituar lirinë tonë mendore është të imagjinojmë veten si fëmijë: çfarë na argëtonte në momente të lira? Dhe pse i kemi lënë pas dore ato aktivitete ndërsa shtrëngohen angazhimet? Mund të jetë koha e përkryer për të filluar sërish praktikimin e tyre, pavarësisht nëse është çiklizëm, pikturë, apo vizitë në një panair krijues.
Rrjetet sociale
Le të përpiqemi të matim kohën që kalojmë në ato rrjete sociale, që marrim pak kënaqësi: do të befasohemi nga sa minuta (nëse jo orë) kalojmë duarkryq midis një bisede dhe një tjetër, pa gjetur atë që vërtet duam. Ne i zgjedhim më mirë faqet tona të preferuara, duke u përqendruar në një qëllim specifik (gjithmonë argëtues, natyrisht!) dhe duke kufizuar shfletimin tonë në atë që vërtetë na pëlqen: do të jemi më të kënaqur dhe do të kursejmë minuta të çmuara, që mund t’i përdorim për gjërat që duam vërtet.
Pushimi
Gjumi dhe pushimi janë një gjendje që trupi dhe mendja duhet të rimbushin energjitë e tyre. Edhe për këtë secili ka mënyrën e vet; ka nga ata që duan të lexojnë një libër të mirë, të shikojnë një film në TV, të shëtisin në park duke medituar në natyrë ose madje edhe duke u përkushtuar në sport. Gjetja e veprimtarisë së duhur është e lehtë. Mjafton të ndihemi mirë me veten.
Planifikimi është i dobishëm
Koha e lirë gjithashtu duhet të planifikohet me kujdes, në mënyrë që të përdoret sa më mirë dhe deri në minutën e fundit. Ne mund të bëjmë një vizitë në një ekspozitë arti që na intereson, mund të blejmë bileta për shfaqjen që nuk duam të humbasim, nuk presim momentin e fundit për të thirrur mikun tonë me të cilin do të donim të shkonim për shopping. Nuk ka asgjë më të keqe sesa të harxhosh orë në radhë ose të presësh që një vend të lirohet.
I thoni ‘mjaft’ rutinës
Një krijimtari e vogël nuk dëmton: koha e lirë është gjithashtu koha e përsosur për të eksperimentuar gjëra të reja dhe të provoni veten në diçka të pazakontë. Ne provojmë një sport të ri, një hobi tjetër, të eksplorojmë vendet që nuk i njohim. Le të udhëhiqemi nga kurioziteti: mund të zbuloni një pasion të ri ose ndonjë aspekt të papritur të vetvetes.
Revista Psikologji
Koha është çështje vullneti
Truri ynë është në thelb dembel: nuk do të donte të bënte asgjë dhe për këtë arsye na bën të jemi të papërqendruar, ndërsa koha ikën. Kjo është një nga arsyet pse asnjëherë nuk kemi kohë (ose të paktën kështu të duket): nëse planifikojmë aktivitetet tona, do të jemi më efikas dhe do të jemi në gjendje të bëjmë shumë më tepër gjëra në më pak kohë, duke krijuar hapësirë për ato që duam të bëjmë për kënaqësi.
Koha me të vërtetë e lirë
Është ajo hapësirë e ditës në të cilën, kënaqësia vjen së pari dhe më pas detyrat. Në të vërtetë, detyra nuk vjen fare. Ne jemi kujdestarët e parë të kohës sonë të lirë: nëse detyrat e përditshme na japin një orë qetësie, le të mos e përdorim atë për t’iu përgjigjur detyrave të tjera më pak urgjente, të tilla si rregullimi, arkivimi i postave të vjetra elektronike: e gjithë kjo është punë dhe nuk duhet të thithim hapësirat tona personale. Ne gjithashtu duhet të mësojmë të mbrohemi nga mendimet negative, të cilat shpesh na vijnë në mendje sapo detyrat urgjente lënë një hapësirë të hapur. Për të bllokuar këtë mekanizëm të çoroditur, le të përpiqemi të imagjinojmë se çfarë mund të na bëjë të lumtur, të qetë dhe të kënaqur me veten tonë: le t’i përkushtohemi kësaj gjëje duke hequr çdo mendim tjetër dhe mbi të gjitha çdo ndjenjë faji.
Nëse puna ju ndjek
Ndonjëherë puna jonë është aq e përhapur sa na bën të harrojmë se çfarë do të thotë të jesh i lirë: na ka ndodhur të gjithëve ta gjejmë veten pasdite pa angazhime dhe duke mos ditur si ta përdorim atë. Nuk është një shenjë e mirë: do të thotë që mendja jonë është aq e dehur nga detyrat e përditshme sa nuk mund të shkëputet. Duhet të marrim masa menjëherë, para se të biem viktima të formave të stresit që mund të shkaktojnë probleme serioze. Një teknikë për të rifituar lirinë tonë mendore është të imagjinojmë veten si fëmijë: çfarë na argëtonte në momente të lira? Dhe pse i kemi lënë pas dore ato aktivitete ndërsa shtrëngohen angazhimet? Mund të jetë koha e përkryer për të filluar sërish praktikimin e tyre, pavarësisht nëse është çiklizëm, pikturë, apo vizitë në një panair krijues.
Rrjetet sociale
Le të përpiqemi të matim kohën që kalojmë në ato rrjete sociale, që marrim pak kënaqësi: do të befasohemi nga sa minuta (nëse jo orë) kalojmë duarkryq midis një bisede dhe një tjetër, pa gjetur atë që vërtet duam. Ne i zgjedhim më mirë faqet tona të preferuara, duke u përqendruar në një qëllim specifik (gjithmonë argëtues, natyrisht!) dhe duke kufizuar shfletimin tonë në atë që vërtetë na pëlqen: do të jemi më të kënaqur dhe do të kursejmë minuta të çmuara, që mund t’i përdorim për gjërat që duam vërtet.
Pushimi
Gjumi dhe pushimi janë një gjendje që trupi dhe mendja duhet të rimbushin energjitë e tyre. Edhe për këtë secili ka mënyrën e vet; ka nga ata që duan të lexojnë një libër të mirë, të shikojnë një film në TV, të shëtisin në park duke medituar në natyrë ose madje edhe duke u përkushtuar në sport. Gjetja e veprimtarisë së duhur është e lehtë. Mjafton të ndihemi mirë me veten.
Planifikimi është i dobishëm
Koha e lirë gjithashtu duhet të planifikohet me kujdes, në mënyrë që të përdoret sa më mirë dhe deri në minutën e fundit. Ne mund të bëjmë një vizitë në një ekspozitë arti që na intereson, mund të blejmë bileta për shfaqjen që nuk duam të humbasim, nuk presim momentin e fundit për të thirrur mikun tonë me të cilin do të donim të shkonim për shopping. Nuk ka asgjë më të keqe sesa të harxhosh orë në radhë ose të presësh që një vend të lirohet.
I thoni ‘mjaft’ rutinës
Një krijimtari e vogël nuk dëmton: koha e lirë është gjithashtu koha e përsosur për të eksperimentuar gjëra të reja dhe të provoni veten në diçka të pazakontë. Ne provojmë një sport të ri, një hobi tjetër, të eksplorojmë vendet që nuk i njohim. Le të udhëhiqemi nga kurioziteti: mund të zbuloni një pasion të ri ose ndonjë aspekt të papritur të vetvetes.
Revista Psikologji
)