Love
βeℓℓe â๓e
"Nuk ka çarje dhe rrugë me gropa në opozitë"
Spartak Ngjela, kryetari i PLD-së, njëkohësisht një prej krerëve kryesorë të opozitës, deklaroi në një intervistë për “Shqip” zhdramatizon lëvizjet e fundit që kanë pasur si protagonist Preç Zogajn, duke theksuar se nuk kemi një çarje apo rrugë me gropa brenda opozitës. Avokati, i cili është i bindur se Rama i ka të fituara zgjedhjet e 23 qershorit, gjithsesi, një paralajmërim e ka për partnerin e tij në koalicion, Edi Ramën. “Që të ketë sukses, duhet të delegojë pushtet”, deklaron Ngjela, i cili ka një qasje të ndryshme me komentet e fundit mbi rikthimin e Selamit, Shehit, Ndokës etj. “Pse thuhet se ata janë dorëzuar dhe nuk thuhet për shembull se kanë ikur në PD për të rrëzuar Saliun?”, pyet retorikisht Avokati….
Avokat, mbledhja e aleatëve të opozitës është shoqëruar me një debat të rëndësishëm në media. Debat po zhvillohet jo me atë çka është diskutuar në takimin e krerëve të opozitës, por për “mungesat ekselente”. Të cilat hapën sipas zotit Zheji “gropat e radhës” në rrugën e opozitës. Cili është vlerësimi juaj zoti Ngjela, a kemi të bëjmë me një rrugë me gropa dhe hendeqe që u hapën nga ikjet e rëndësishme…?
Në çdo aleancë politike gjithmonë nënkuptohet rreshtimi në një formacion politik për të marrë pushtetin. Në lidhje me këtë, forcat politike që marrin pjesë në një koalicion duhet të bëjnë paraprakisht një marrëveshje në lidhje me pushtetin. Ky është rregulli i përgjithshëm i politikës moderne; ky duhet të jetë edhe për ne rregulli i çdo koalicioni. Në lidhje me koalicionin opozitar unë nuk shoh ndonjë çarje sepse mendoj se bisedimet për marrëveshjen nuk janë kontradiktat. Koalicioni ynë opozitar ende nuk e ka përfunduar marrëveshjen e vet. Prandaj nuk duhet të flasim as për “gropa” dhe as për mungesa. Politika është politikë dhe ajo është e tillë edhe në rastin e marrëveshjes. Pritni marrëveshjen dhe pastaj të nisim analizat.
Një pjesë e kritikëve të qeverisjes 8-vjeçare të Berishës dhe denoncues të deformimit të demokracisë, sot janë bashkuar me mazhorancën aktuale, si z.Selami z.Shehi, z.Ndoka dhe po komentohet dhe rikthimi i zotit Zogaj. Z. Mustafa Nano e cilëson këtë rikthim si një dorëzim ndaj parimeve që kanë mbrojtur më parë. Sipas jush avokat, a kemi një rreshtim normal të formacioneve politike para betejës në fushë të hapur, apo sërish kemi një përplasje mes pushtetit që ka kapur institucionet dhe një opozite e cila futet në luftë me formacione të ndara siç janë ato që drejton z.Rama me formacionet e reja opozitare të z. Topi dhe Z,Spahiu. Si e shikoni ju këtë betejë të 23 qershorit?
Nuk duhet që të ngatërrojmë politikën me dramat si teatër. Teatri politik nuk është një teatër dramatik. E pra, politika është një lëvizje dhe qëllim. Lëvizja është imazhi që duhet të krijojmë, qëllimi është pushtet. Prandaj ju nuk duhet të harroni qëllimin për hir të imazhit. Në një demokraci shpesh qëllimi të prish imazhin, por ky është përsëri qëllim, atëherë në rastin konkret nëse politikanët që ju po shprehni kanë prishur imazhin në funksion të qëllimit kjo rezulton te vota. Prandaj duhet të presim votimin, të gjitha të tjerat janë fjalë që dalin nga padurimi ose ngatërrimi që i bëhet teatrit politik me teatrin dramatik. Unë personalisht nuk mundem që të gjykoj lëvizjet e politikanëve, sepse nuk jam në gjendje të kuptoj qëllimin e tyre. Ju thoni se ky është një “dorëzim ndaj parimeve”, por ju s’jeni në teatër dramatik që të gjykoni kështu. Pyetja është: por në teatrin politik çfarë ndodh? Në teatrin politik qëllimi, duke qenë politik është i fshehur. Në funksion të kësaj, a mundet, për shembull, që ju ta përjashtoni mundësinë se këta persona kundërshtarë të Saliut nuk kanë shkuar atje, pranë tij, që ta rrëzojnë Saliun? Ose, a mundet ta përjashtojmë mundësinë se këta të kthyer nuk po shkojnë atje që, të ndodhen në Partinë Demokratike kur, pas humbjes së thellë, Sali Berisha të japë dorëheqjen? Pse të mos mendohet se, secili prej tyre kërkon të dalë në këtë rast në krye të Partisë Demokratike? E shikoni tani, sesa ndryshim të madh ka teatri politik nga teatri dramatik? Prandaj jo çdo gjë duhet parë si në letërsi, apo edhe si në gazetari. Politika ka ndryshim nga të gjitha këto, sepse ajo është një teatër shumë i vjetër, edhe më e vjetër sesa tragjedia greke. Dhe kështu ka qenë gjithmonë, sidomos, ajo është e tillë në demokraci. Kam vënë re se gazetaria shqiptare analizon me koshiencën e diktaturës dhe politikës hoxhiane të armikut. Jo, ju duhet të mësoheni se politika është pragmatiste, nëse do të jetë moderne dhe e kohës. Mos e goditni pragmatizmin, pa e parë rezultatin e saj.
Rama po mbledh rreth së majtës mjaft figura kritike ndaj tij të larguar nga PS-ja, ashtu si dhe Berisha kritikët e larguar nga PD.(Në fakt komentohen vetëm të rikthyerit në mazhorancë). Por disa analistë theksojnë se Rama duhet ta zgjerojë frontin opozitar edhe me njerëz përtej socialistëve. Sipas jush, cila do të jetë formula e duhur për fitoren e opozitës?
Unë nuk po shoh që Rama të ketë thirrur persona që kanë qenë kritikë ndaj tij në PS. Ndoshta nuk kam qenë aq i vëmendshëm. Por kjo nuk ka rëndësi, e rëndësishme është të theksohet se Rama është në një pozicion që, në një krah është triumfues i zgjedhjeve të ardhshme, kurse në krahun tjetër brenda rrezikut të administrimit të fitores. Ngandonjëherë administrimi i fitores është shumë më i vështirë se administrimi i humbjes. Në rastin e politikës fitorja është pushtet dhe, menaxhimi i fitores do të thotë menaxhim i pushtetit. E pra, ky është rreziku për kryetarin socialist; dhe, në thelb, ky lloj menaxhimi do të thotë: delegim i pushtetit. Sali Berisha dështoi përfundimisht, sepse patologjia e tij nuk ia ka lejuar asnjëherë delegimin e pushtetit te të tjerët. Kjo është arsyeja që ai nuk e kaloi dot paaftësinë e tij, sëmundjen e tij dhe impulsin e shkatërrimit që e karakterizon si psikikë. Si rregull, pushtetin nuk e kuptojnë si menaxhim tiranët e sëmurë. Demokraci liberale do të thotë skuadër qeverisëse me kompetenca individuale dhe një dirigjent që është Kryeministër. A e ka Edi Rama një skemë të tillë qeverisëse? Unë mendoj se e ka.
Një debat u hap së fundmi me rastin e kandidates Kushi që kishte firmosur një peticion proqeveritar kundër opozitës, por që kandidatja u shfajësua se ka firmosur mbi një letër të bardhë… A kemi të bëjmë me një fenomen që duhet të diskutohet mbi integritetin intelektual të parlamentarëve të ardhshëm…
Përsëri jemi jashtë politikës. Ka tepër mundësi që zonja Kushi të ketë firmosur mbi një letër të bardhë, por, edhe sikur të kishte firmosur në një letër të shkruar, asnjë gjë nuk do të thotë as për politikën, dhe as për moralin. I ditur është ai që di të ndërrojë mendimin. Fakti që zonja Kushi erdhi me opozitën, ajo tani ka mendimin e opozitës; dhe këtu vëmë pikë, sepse logjika nuk na lejon të shkojmë më tutje.
Përballja elektorale po kthehet më shumë në replika fiskale sesa në një program thelbësor për rivënien e demokracisë dhe shtetit të së drejtës, të cilët ju z.Ngjela e keni pasur gjithmonë si “kalë beteje”, madje jeni shprehur se është arsyeja thelbësore pse jeni bashkuar me opozitën e Ramës. Si e gjykoni strategjinë aktuale të opozitës dhe a e përmban kuptimplotë termin “Rilindje”.
Natyrisht, në bindjet e mia për shtetin dhe demokracinë në një vend ku demokracia nuk funksionon, primare është reforma institucionale. Pa këtë reformë, asgjë nuk do të lëvizë në Shqipëri. Sot në Shqipëri pushtetet nuk janë të ndara; individi nuk është i mbrojtur nga ligji dhe qeveria nuk kontrollohet. Të gjitha këto kërkojnë një reformë të thellë në të gjitha aspektet e funksionimit të shtetit. Rama, si kryetar i opozitës dhe Kryeministër i ardhshëm, e ka në pikësynimin e vet këtë çështje si çështje primare. Për sa i përket çështjes së taksave ajo ka të bëjë me ekonominë. Në fushatën elektorale reforma ekonomike duhet te jetë më e rrahura, sidomos kur flitet për varfërinë. Varfëria jonë është një demon që duhet mundur. Kush Kryeministër do ta bëjë këtë, do të mbetet në histori; sepse të gjithë këta të tjerët jo vetëm që nuk e kanë mundur dot demonin e varfërisë, por janë bashkuar me të për të abuzuar mbi popullin e varfër. Dhëntë Zoti që me Kryeministrin që vjen të përfundojë në Shqipëri edhe kjo betejë historike.
G.Shqip
Spartak Ngjela, kryetari i PLD-së, njëkohësisht një prej krerëve kryesorë të opozitës, deklaroi në një intervistë për “Shqip” zhdramatizon lëvizjet e fundit që kanë pasur si protagonist Preç Zogajn, duke theksuar se nuk kemi një çarje apo rrugë me gropa brenda opozitës. Avokati, i cili është i bindur se Rama i ka të fituara zgjedhjet e 23 qershorit, gjithsesi, një paralajmërim e ka për partnerin e tij në koalicion, Edi Ramën. “Që të ketë sukses, duhet të delegojë pushtet”, deklaron Ngjela, i cili ka një qasje të ndryshme me komentet e fundit mbi rikthimin e Selamit, Shehit, Ndokës etj. “Pse thuhet se ata janë dorëzuar dhe nuk thuhet për shembull se kanë ikur në PD për të rrëzuar Saliun?”, pyet retorikisht Avokati….
Avokat, mbledhja e aleatëve të opozitës është shoqëruar me një debat të rëndësishëm në media. Debat po zhvillohet jo me atë çka është diskutuar në takimin e krerëve të opozitës, por për “mungesat ekselente”. Të cilat hapën sipas zotit Zheji “gropat e radhës” në rrugën e opozitës. Cili është vlerësimi juaj zoti Ngjela, a kemi të bëjmë me një rrugë me gropa dhe hendeqe që u hapën nga ikjet e rëndësishme…?
Në çdo aleancë politike gjithmonë nënkuptohet rreshtimi në një formacion politik për të marrë pushtetin. Në lidhje me këtë, forcat politike që marrin pjesë në një koalicion duhet të bëjnë paraprakisht një marrëveshje në lidhje me pushtetin. Ky është rregulli i përgjithshëm i politikës moderne; ky duhet të jetë edhe për ne rregulli i çdo koalicioni. Në lidhje me koalicionin opozitar unë nuk shoh ndonjë çarje sepse mendoj se bisedimet për marrëveshjen nuk janë kontradiktat. Koalicioni ynë opozitar ende nuk e ka përfunduar marrëveshjen e vet. Prandaj nuk duhet të flasim as për “gropa” dhe as për mungesa. Politika është politikë dhe ajo është e tillë edhe në rastin e marrëveshjes. Pritni marrëveshjen dhe pastaj të nisim analizat.
Një pjesë e kritikëve të qeverisjes 8-vjeçare të Berishës dhe denoncues të deformimit të demokracisë, sot janë bashkuar me mazhorancën aktuale, si z.Selami z.Shehi, z.Ndoka dhe po komentohet dhe rikthimi i zotit Zogaj. Z. Mustafa Nano e cilëson këtë rikthim si një dorëzim ndaj parimeve që kanë mbrojtur më parë. Sipas jush avokat, a kemi një rreshtim normal të formacioneve politike para betejës në fushë të hapur, apo sërish kemi një përplasje mes pushtetit që ka kapur institucionet dhe një opozite e cila futet në luftë me formacione të ndara siç janë ato që drejton z.Rama me formacionet e reja opozitare të z. Topi dhe Z,Spahiu. Si e shikoni ju këtë betejë të 23 qershorit?
Nuk duhet që të ngatërrojmë politikën me dramat si teatër. Teatri politik nuk është një teatër dramatik. E pra, politika është një lëvizje dhe qëllim. Lëvizja është imazhi që duhet të krijojmë, qëllimi është pushtet. Prandaj ju nuk duhet të harroni qëllimin për hir të imazhit. Në një demokraci shpesh qëllimi të prish imazhin, por ky është përsëri qëllim, atëherë në rastin konkret nëse politikanët që ju po shprehni kanë prishur imazhin në funksion të qëllimit kjo rezulton te vota. Prandaj duhet të presim votimin, të gjitha të tjerat janë fjalë që dalin nga padurimi ose ngatërrimi që i bëhet teatrit politik me teatrin dramatik. Unë personalisht nuk mundem që të gjykoj lëvizjet e politikanëve, sepse nuk jam në gjendje të kuptoj qëllimin e tyre. Ju thoni se ky është një “dorëzim ndaj parimeve”, por ju s’jeni në teatër dramatik që të gjykoni kështu. Pyetja është: por në teatrin politik çfarë ndodh? Në teatrin politik qëllimi, duke qenë politik është i fshehur. Në funksion të kësaj, a mundet, për shembull, që ju ta përjashtoni mundësinë se këta persona kundërshtarë të Saliut nuk kanë shkuar atje, pranë tij, që ta rrëzojnë Saliun? Ose, a mundet ta përjashtojmë mundësinë se këta të kthyer nuk po shkojnë atje që, të ndodhen në Partinë Demokratike kur, pas humbjes së thellë, Sali Berisha të japë dorëheqjen? Pse të mos mendohet se, secili prej tyre kërkon të dalë në këtë rast në krye të Partisë Demokratike? E shikoni tani, sesa ndryshim të madh ka teatri politik nga teatri dramatik? Prandaj jo çdo gjë duhet parë si në letërsi, apo edhe si në gazetari. Politika ka ndryshim nga të gjitha këto, sepse ajo është një teatër shumë i vjetër, edhe më e vjetër sesa tragjedia greke. Dhe kështu ka qenë gjithmonë, sidomos, ajo është e tillë në demokraci. Kam vënë re se gazetaria shqiptare analizon me koshiencën e diktaturës dhe politikës hoxhiane të armikut. Jo, ju duhet të mësoheni se politika është pragmatiste, nëse do të jetë moderne dhe e kohës. Mos e goditni pragmatizmin, pa e parë rezultatin e saj.
Rama po mbledh rreth së majtës mjaft figura kritike ndaj tij të larguar nga PS-ja, ashtu si dhe Berisha kritikët e larguar nga PD.(Në fakt komentohen vetëm të rikthyerit në mazhorancë). Por disa analistë theksojnë se Rama duhet ta zgjerojë frontin opozitar edhe me njerëz përtej socialistëve. Sipas jush, cila do të jetë formula e duhur për fitoren e opozitës?
Unë nuk po shoh që Rama të ketë thirrur persona që kanë qenë kritikë ndaj tij në PS. Ndoshta nuk kam qenë aq i vëmendshëm. Por kjo nuk ka rëndësi, e rëndësishme është të theksohet se Rama është në një pozicion që, në një krah është triumfues i zgjedhjeve të ardhshme, kurse në krahun tjetër brenda rrezikut të administrimit të fitores. Ngandonjëherë administrimi i fitores është shumë më i vështirë se administrimi i humbjes. Në rastin e politikës fitorja është pushtet dhe, menaxhimi i fitores do të thotë menaxhim i pushtetit. E pra, ky është rreziku për kryetarin socialist; dhe, në thelb, ky lloj menaxhimi do të thotë: delegim i pushtetit. Sali Berisha dështoi përfundimisht, sepse patologjia e tij nuk ia ka lejuar asnjëherë delegimin e pushtetit te të tjerët. Kjo është arsyeja që ai nuk e kaloi dot paaftësinë e tij, sëmundjen e tij dhe impulsin e shkatërrimit që e karakterizon si psikikë. Si rregull, pushtetin nuk e kuptojnë si menaxhim tiranët e sëmurë. Demokraci liberale do të thotë skuadër qeverisëse me kompetenca individuale dhe një dirigjent që është Kryeministër. A e ka Edi Rama një skemë të tillë qeverisëse? Unë mendoj se e ka.
Një debat u hap së fundmi me rastin e kandidates Kushi që kishte firmosur një peticion proqeveritar kundër opozitës, por që kandidatja u shfajësua se ka firmosur mbi një letër të bardhë… A kemi të bëjmë me një fenomen që duhet të diskutohet mbi integritetin intelektual të parlamentarëve të ardhshëm…
Përsëri jemi jashtë politikës. Ka tepër mundësi që zonja Kushi të ketë firmosur mbi një letër të bardhë, por, edhe sikur të kishte firmosur në një letër të shkruar, asnjë gjë nuk do të thotë as për politikën, dhe as për moralin. I ditur është ai që di të ndërrojë mendimin. Fakti që zonja Kushi erdhi me opozitën, ajo tani ka mendimin e opozitës; dhe këtu vëmë pikë, sepse logjika nuk na lejon të shkojmë më tutje.
Përballja elektorale po kthehet më shumë në replika fiskale sesa në një program thelbësor për rivënien e demokracisë dhe shtetit të së drejtës, të cilët ju z.Ngjela e keni pasur gjithmonë si “kalë beteje”, madje jeni shprehur se është arsyeja thelbësore pse jeni bashkuar me opozitën e Ramës. Si e gjykoni strategjinë aktuale të opozitës dhe a e përmban kuptimplotë termin “Rilindje”.
Natyrisht, në bindjet e mia për shtetin dhe demokracinë në një vend ku demokracia nuk funksionon, primare është reforma institucionale. Pa këtë reformë, asgjë nuk do të lëvizë në Shqipëri. Sot në Shqipëri pushtetet nuk janë të ndara; individi nuk është i mbrojtur nga ligji dhe qeveria nuk kontrollohet. Të gjitha këto kërkojnë një reformë të thellë në të gjitha aspektet e funksionimit të shtetit. Rama, si kryetar i opozitës dhe Kryeministër i ardhshëm, e ka në pikësynimin e vet këtë çështje si çështje primare. Për sa i përket çështjes së taksave ajo ka të bëjë me ekonominë. Në fushatën elektorale reforma ekonomike duhet te jetë më e rrahura, sidomos kur flitet për varfërinë. Varfëria jonë është një demon që duhet mundur. Kush Kryeministër do ta bëjë këtë, do të mbetet në histori; sepse të gjithë këta të tjerët jo vetëm që nuk e kanë mundur dot demonin e varfërisë, por janë bashkuar me të për të abuzuar mbi popullin e varfër. Dhëntë Zoti që me Kryeministrin që vjen të përfundojë në Shqipëri edhe kjo betejë historike.
G.Shqip