Pe: Miku im me i mire.
Miku me i mire i njeriut dikur mendohej se ishte libri....Keshtu pata lexuar dikur,se libri eshte miku i zemres....Vertet qe thuhet se miku shihet ne dite te veshtira por do e shihja pak me ndrysh...Cdo veprim i joni behet nga nje shkak dhe nga nje pasoje me pas,nqs mendojme se ne shkaktojme dicka ne jeten tone pse sduhet te mendojme qe dhe ne jemi zgjidhja e saj??...Une nuk jam ndonje tip qe i besoj tjetreve dhe ti thuash dikujt ''te kam mik'',nuk kam ''marredhenie'' te mira me fjalet...Koncepti qe kam per dike qe ta quaj ''mik''eshte qe nuk ka role te percaktuara,as detyra te marra dhe qe kerkojne zbatim reciprok,marredhenie jane qe nje ''une'' shnderrohem ne ''ti'' dhe ''ti''shnderrohesh ne''une'' pa ndonje interes''material''.....Dikush pat thene : - Armiku i armikut tim eshte miku im...Por une do e vecoja pak do quaja mikun me te mire ''hijen'',por ajo te tradheton kur ska diell(kur te tradheton hija jotee po tjeret?)...Ndaj do thoja qe miku me i mire eshte vetvetja,ajo me njeh me mire,dhe mundohem ta njoh dhe une,eshte miku qe me qorton,me ndal,me shtyn drejt disa veprimeve,e prap bashke zgjidhim cdo gje...Kerko cte duash,sillu nga te duash tek vetja perfundon,aty nisin dhe aty mbarojne gjerat,aty hapen telashet aty gjejne zgjidhje....Nje filozof tha dikur : - Po arrite ta njohesh vetveten o njeri ke njohur gjithe boten....Kjo eshte dhe lufta me e ''bukur'' dhe me e ''veshtire'' te njohesh vetveten(Pse duhet te njohesh dike,qe te te rrije afer e te ndihmoje,kur akoma nuk njihet vetja)...Njerezit jane te nderlidhur njeri me tjetrin,nuk mund te ndihmojme tjetrin,pa ndihmuar me pare veten....
